Մասնակից:Marieta Goullakian/Ավազարկղ5

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Marieta Goullakian/Ավազարկղ5

Սերժ Չուրուկ ( ֆր.՝ Serge Tchuruk ), իրական անունը՝ Սերժ Չուրուկդիչյան, ֆրանսիացի նախկին բիզնեսի ղեկավար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արմատներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նրա ծնողները 1920-ականների սկզբին Թուրքիայից փախած հայ փախստականներ էին, որպես առևտրականներ 1922 թվականին հաստատվեցին Ֆրանսիայում։

Սերժ Չուրուկը ապրում է Մարսելում, Թիերս վարժարանի շրջանում, որտեղ ավարտել է իր ողջ միջնակարգ կրթությունը[1]: Նրա կրքերից մեկը ռեգբին է, և նա խաղում է երեք քառորդ դիրքը RC Մարսել XIII ռեգբիի միության թիմում:

Սովորել է հայերեն (բայց տանը հայերեն չէին խոսում):

Կարիերան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1962 թվականին ավարտել է պոլիտեխնիկական դպրոցը (1958)։ Հեռանալուց հետո նա ընտրեց պաշտպանական կորպուսը, սակայն ամուսնությունը լեհ կնոջ հետ արգելեց նրան մուտք գործել «պաշտպանական գաղտնիքներ»:

Նա իր կարիերան սկսել է ԱՄՆ-ում՝ Էքսոն մոբայլ խմբում, որտեղ զբաղեցրել է մի քանի պաշտոն (1964-1979թթ․)[2]: 1979 թվականին[3] դարձել է Մաբայլ Բենիլյուքսի նախագահ:

1980-1986 թվականներին նա զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ, ներառյալ (Engrais) բաժնի գլխավոր մենեջերի պաշտոնը, Rhône-Poulenc-ում, ֆրանսիական քիմիական և դեղագործական խմբում, որն ավարտվել է այս խմբի գլխավոր տնօրենի պաշտոնում 1983 թվականին: Նա դարձել է (Orkem)-ի գործադիր տնօրեն (նախկինում CDF-Chimie) 1986-1990 թվականներին, այնուհետև (Total) նավթային ընկերության գործադիր տնօրեն 1990-1995 թվականներին:

1995 թվականին նա նշանակվել է (Alcatel-Alsthom)-ի գործադիր տնօրեն՝ փոխարինելով Պիեռ Սուարդին[4]: Այն բաժանում է խումբը երկու տարբեր միավորների․

  • ցամաքային և տիեզերական հեռահաղորդակցության սարքավորումների Alcatel ընկերությունը;
  • Alstom խումբը, վերջինս արագորեն կրկին անկախացավ և ինքն էլ ցուցակվեց ֆոնդային բորսայում

Այնուհետև նա կազմակերպել է «Alcatel»-ի կողմից ամերիկյան սարքավորումներ արտադրող Lucent-ի տիրանալը, վերջինիս բաժնետերերը ներկայացնում են նորաստեղծ կազմակերպության 60%-ը: Իշխանությունների, հատկապես ամերիկյան, երկարատև հետազոտություններից հետո, որոնք հանգեցրին արբանյակային գործունեության վաճառքին «Տալասա»-ին «Thales Alenia Space»-ում, նոր «Alcatel-Lucent» խումբը ստեղծվեց 2006 թվականի դեկտեմբերի 1-ին:

Այնուհետև Սերժ Չուրուկը լքեց գլխավոր ղեկավարությունը՝ դառնալով նոր կազմակերպության[5] տնօրենների խորհրդի նախագահ։

2008 թվականի հոկտեմբերի 1-ին Սերժ Չուրուկը հրաժարական տվեց իր պաշտոնից՝ «Alcatel-Lucent»[6] խմբի դժվարությունների պատճառով։

2014 թվականի նոյեմբերից մինչև 2015 թվականի դեկտեմբերը Սերժ Չուրուկը եղել է «Joule Unlimited»-ի[7] նախագահ և գործադիր տնօրեն, որի տնօրենների խորհրդի անդամ է 2014 թվականի հուլիսից։

Սոցիալական մանդատներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Եղանակային ներդրումների կառավարիչ (SPA)
  • «Total SA»-ի կառավարիչ 1989 թվականից։

Ստրատեգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 2001 թվականի հունիսի 26-ին Լոնդոնում կայացած համաժողովի ժամանակ «Alcatel»-ի գործադիր տնօրեն Սերժ Չուրուկը հայտարարեց. «Մենք ցանկանում ենք շատ շուտով դառնալ ընկերություն առանց գործարանների: Նա այսպես է սկսում  իր խմբի 120 գործարանների մեծամասնության վաճառքը կամ փակումը: Եվ դառնում է «fabless»-ի չեմպիոն, այս ռազմավարությունը, որը բաղկացած է ընկերություններից, որոնք կենտրոնանում են արտադրանքի նախագծման վրա՝ միաժամանակ իրենց արտադրությունը հանձնելով ենթակապալառուներին[8]:

Բանավեճեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բանավեճ «Ոսկե պարյաշուտի» շուրջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այն պահին, երբ նա թողեց «Alcatel-Lucent»-ի գլխավոր մենեջմենթը և դարձավ տնօրենների խորհրդի նախագահ, Սերժ Չուրուկը, առանց խմբից դուրս գալու, բայց պարզապես հրաժարվելով գործառնական կառավարումից, ստացավ 5,7 միլիոն եվրոյի «Ոսկե պարաշյուտ»: Այնուհետև հարց կծագի նման առավելությունների արդարացիության մասին մանդատի ավարտին, որը սովորաբար ընկալվում է որպես կառավարման ձախողում։ Չուրուկի ժամանակաշրջանում (1995-2007 թվականներին) «Alcatel»-ի բաժնետոմսերի գինը կրկնակի կրճատվեց, և քանի որ նա ավելի քան մի քանի ընկերության նախագահ է։ (ALU ֆոնդային բորսայի գնահատումը, այսինքն՝ «Alcatel plus Lucent»-ը 2008-ին ավելի քիչ արժե, քան միայն «Alcatel»-ը մինչև 2006-ի միաձուլումը և «Alstom»-ի ներկայիս արժեքի կեսը):

2008 թվականի սեպտեմբերի 16-ին «Alcatel Lucent» խմբի եվրոպական և ամերիկյան արհմիությունների 17 կազմակերպություններ նամակ են ուղարկել Սերժ Չուրուկին և Պատրիսիա Ռայթսոն («Alcatel Lucent»-ի նախկին գլխավոր տնօրեն, նույնպես ոսկե պարաշյուտի շահառու, և նա նույնպես հրաժարական է տվել) խնդրելով, որ նրանք հրաժարվեն իրենց ոսկե պարաշյուտներից, որոնք համարվում են «անպարկեշտ»: Այս խնդրանքը գտավ քաղաքական կողմնակիցներ, մասնավորապես նախարար Խավյե Բերտրանը, Ելիսեյան պալատի գլխավոր քարտուղար Կլոդ Գուենը և Մեդեֆի նախագահ Լորանս Պարիզոն: 2008 թվականի հոկտեմբերի 30-ի դրությամբ ոչ Սերժ Չուրուկը, ոչ Պատրիսիա Ռուսսոն չէին փոխհատուցել իրենց փոխհատուցումը։[9]

Բանավեճ ռազմավարական տեսլականի շուրջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երբ 1995 թվականին Սերժ Չուրուկը ստանձնեց «Alcatel»-ի կառավարումը, նա իր ռազմավարությունը դրեց «Telecom» հիմնելու վրա, կենտրոնանալով այն դարձնելով մասնագիտացված խումբ:

2001 թվականին, ինտերնետի լարային պայթյունից հետո, խումբը դեռևս լի էր՝ 150,000 աշխատակիցներով և 120 արդյունաբերական վայրերով: «Alcatel»-ի ղեկավարը երազում էր «առանց գործարանների» ընկերության մասին։

«Alcatel»-ը կենտրոնական տեղ է զբաղեցնում հեռահաղորդակցության սարքավորումներ արտադրողների աշխարհում։

Երկու տարի անց՝ 2003 թվականին, խումբն ուներ ընդամենը 30 արդյունաբերական տեղամաս և 58000 աշխատակից[10]:

Արդյունաբերական և մարդկային աղետին գումարվում է նաև ֆինանսական աղետը, քանի որ բաժնետոմսերի արժեքը 100 եվրոյից իջել է մինչև 30 եվրո: Սա նաև Չուրուկի գլխավոր ձախողումն է, քանի որ նրա ռազմավարությունը պետք է բարձրացներ բաժնետոմսերի գինը՝ ընկերությանը ազատելով ցածր ավելացված արժեք ունեցող գործարաններից։

Նրա երկրորդ սխալը կլինի ամերիկյան «Lucent» սարքավորումներ արտադրող ընկերության հետ 2006 թվականի դեկտեմբերին միաձուլումը, որը աղետալի կլինի երկու խմբերի համար:

2008 թվականին «Alcatel-Lucent»-ի դադարեցումից հետո, Սերժ Չուրուկը լքեց ամբողջովին սպառված ընկերությունը: Նրա ռազմավարական տեսլականը դատարկել է «Alcatel»-ը իր էությունից և կոչնչացնի երբեմնի բարգավաճ ու հզոր խմբին:

Այս անկումը կշարունակվի մինչև 2012 թվականին, երբ «Alcatel-Lucent»-ը լքեց CAC40-ը, որտեղ անդամակցված էր 1987 թվականից: Բաժնետոմսի արժեքը 1 եվրոյից պակաս է:

Նրա արտոնագրային պորտֆելը պետք է գրավվեր վարկ ստանալու համար, և խմբի ծանրության կենտրոնը տեղափոխվեց Միացյալ Նահանգներ[11]։

Բանավեճ  «Lucent»-ի միաձուլման շուրջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականին «Alcatel»-ը հետաքննվեց ամերիկյան դատարանների կողմից Կոստա Ռիկայի կոռուպցիոն գործի համար, այնուհետև Լատինական Ամերիկայի այլ գործեր: Սակայն ընկերությունը, որը դարձավ «Alcatel Lucent», կվճարի ընդամենը 137 միլիոն դոլար տուգանք, և Սերժ Չուրուկը երբեք չի անհանգստանա։ Նմանատիպ գործողությունների համար գերմանական «Siemens»-ը ստիպված է եղել վճարել 800 միլիոն դոլարի տուգանք։ Բուժման այս տարբերությունը կարող է լինել Սառը պատերազմի ավարտից ի վեր Միացյալ Նահանգների կողմից իրագործված ռազմավարության մի մասը՝ իր տնտեսական գերակայությունն ապահովելու համար, ռազմավարություն, որը հիմնված է հիմնականում քաղաքական ճնշումների և իրավական սահմանափակումների վրա, որոնք այն պարտադրում է իրենց մրցակիցներին: Alcatel-ը հավանաբար խրախուսվել է միաձուլվել «Lucent»-ի հետ 2006 թվականին՝ ավելի խիստ պատժամիջոցից խուսափելու համար[12]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. . 1998-01-05 https://www.liberation.fr/portrait/1998/01/05/serge-tchuruk-60-ans-patron-d-alcatel-ombrageux-et-solitaire-incarne-l-integrite-industrielle-des-te_226908. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն); Unknown parameter |consulté le= ignored (|access-date= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |langue= ignored (|language= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |site= ignored (օգնություն); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (օգնություն)
  2. https://www.challenges.fr/high-tech/les-parcours-de-patricia-russo-et-de-serge-tchuruk_370986. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն); Unknown parameter |consulté le= ignored (|access-date= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |langue= ignored (|language= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |site= ignored (օգնություն); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (օգնություն)
  3. https://www.challenges.fr/high-tech/les-parcours-de-patricia-russo-et-de-serge-tchuruk_370986. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն); Unknown parameter |consulté le= ignored (|access-date= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |langue= ignored (|language= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |site= ignored (օգնություն); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (օգնություն)
  4. https://www.lesechos.fr/31/05/1995/LesEchos/16909-030-ECH_serge-tchuruk--futur-patron-d-alcatel-alsthom.htm. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն); Unknown parameter |consulté le= ignored (|access-date= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |langue= ignored (|language= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |site= ignored (օգնություն); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (օգնություն)
  5. Voir Le Monde du Կաղապար:1er décembre 2006.
  6. {{{վերնագիր}}}.
  7. https://www.bloomberg.com/tosv2.html?vid=&uuid=74e3f880-f7ec-11e8-adce-f183196a0edb&url=L3Jlc2VhcmNoL3N0b2Nrcy9wcml2YXRlL3BlcnNvbi5hc3A/cGVyc29uSWQ9NjY1MzE1JnByaXZjYXBJZD02MDUyODEwNSZwcmV2aW91c0NhcElkPTE5MDcxJnByZXZpb3VzVGl0bGU9QmFyY2xheXMlMjBDYXBpdGFsJTIwUExD. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն); Unknown parameter |consulté le= ignored (|access-date= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |site= ignored (օգնություն); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (օգնություն)
  8. Voir La Tribune du Կաղապար:24 décembre 2009.
  9. « Tchuruk et Russo n'ont pas rendu leur parachute » dans le blog Les cordons de la Bourse sur liberation.fr, 29/10/2008 (consulté le 30-11-2012)
  10. « Voir Pierre Haski, Quand le patron d’Alcatel rêvait d’une entreprise « sans usines », sur L'OBS avec Rue89, Կաղապար:26 février 2016 (consulté le 07-10-2018)
  11. Voir Dominique Albertini, Alcatel-Lucent : histoire d'un désastre industriel, Libération du Կաղապար:8 octobre 2013 (consulté le 7 octobre 2018).
  12. Voir Centre Français de Recherche sur le Renseignement, Racket américain et démission d'Etat, le dessous des cartes du rachat d'Alstom par General Electric, Rapport de recherche n°13, décembre 2014 (consulté le 7 octobre 2018).