Հեքիաթը պատմվում է

Հեքիաթը պատմվում է
Տեսակ	մուլտֆիլմ
Ռեժիսոր	Իվան Ակսենչուկ
Սցենարիստ	Բորիս Լարին
Հնչյունավորում	Նինա Գուլյաևա, Կլարա Ռումյանովա, Վլադիմիր Տրոշին, Անատոլի Պապանով և Գեորգի Միլյար
Երաժշտություն	Եվգենի Բոտյարով
Օպերատոր	Միխայիլ Դրույան
Երկիր	ԽՍՀՄ
Ընկերություն	Սոյուզմուլտֆիլմ
Թվական	1970

Հեքիաթը պատմվում է (ռուս.՝ Сказка сказывается), խորհրդային մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ, որը նկարահանվել է 1970 թվականին, ռեժիսոր Իվան Ակսենչուկի կողմից, Կոշչեյի, Իվանուշկայի և Գեղեցկուհի Վասիլիսայի մասին ռուսական ժողովրդական հեքիաթների մոտիվներով։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոշչեյն առևանգում է Գեղեցկուհի Վասիլիսային և թաքցնում է իր դղյակում։ Արքայազնը պետք է ազատի նրան գերությունից, բայց չի ցանկանում իր արքայական ձեռքերը կեղտոտել։ Նա ուներ հավատարիմ ծառա` Իվանուշկան, որը իր վրա է վերցնում բոլոր դժվարությունները։ Իսկ Իվանը պետք է լավ աշխատի. և՛ թուր-կեծակին գտնի, և ջրային ոգու հետ պայմանավորվի և կենդանի մազը մեռածի հետ փորձարկի։

Հեղինակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սցենարի հեղինակ` Բորիս Լարին
Ռեժիսոր` Իվան Ակսենչուկ
Բեմադրող նկարիչներ` Բորիս Ակուլինիչև, Գալինա Զեբրովա
Օպերատոր` Միխայիլ Դրույան
Կոմպոզիտոր` Եվգենի Բոտյարով
Հնչյունային օպերատոր` Գեորգի Մարտինյուկ
Օգնականներ` Լ. Կովալևսկայա, Տ. Չերվյակով, Ն. Նայաշկովա
Մոնտաժող` Ի. Գերասիմովա
Խմբագիր` Ռաիսա Ֆրիչինսկայա
Նկարիչ-մուլտիպլիկատորներ` Անտոնինա Ալյոշինա, Ռենատա Միրենկովա, Օլեգ Սաֆրոնով, Վլադիմիր Արբեկով, Լեոնիդ Կայուկով, Ֆեոդոր Ելդինով, Վլադիմիր Զարուբին, Ելենա Մալաշենկովա, Միխայիլ Պերշին
Դերերը հնչյունավորել են`
- Նինա Գուլևա` Վասիլիսա
- Ալեքսանդր Խանով` Ջրային ոգի / վիշապ
- Կլարա Ռումյանովա` Բաբա Յագա
- Վլադիմիր Տրոշին` Իվանուշկա
- Անատոլի Պապանով` Արքայազնը
- Գեորգի Միլյար` Կոշչեյ անմահ
Նկարահանող խմբի տնօրեն` Ֆյոդորով Իվանով

Վիդեոթողարկում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանում 1990-ական թվականների կեսերին Studio PRO Video ստուդիայի կողմից մուլտֆիլմը թողարկվել է VHS ձևաչափով, 1990-ական թվականների կեսերին թողարկվել է VHS ձևաչափով` «Սոյուզ Վիդեո» ստուդիայում։ 2003 թվականից DVD ձևաչափով թողարկվել է «Սոյուզ Վիդեո» ստուդիայում։

Քննադատների ակնարկներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աքսենչուկի աշխատանքներում կարող եք առանձնացնել ժանրային երեք «լարեր»։ Առաջինը և գլխավորն այն է, որ նա մնում է մուլտիպլիկացիայի պատմության մեջ և հանդիսատեսի հիշողությունում և իհարկե հեքիաթներում։ Ընդ որում շատ տարբեր ոճերում, դասական, ժամանակակից և «արդիական». «Տղան Նեապոլից», «Արագիլը», «Քեռի Ստյոպան ոստիկան է», «Ջրահարսը», «Հեքիաթը պատմվում է», «Երիտասարդացնող խնձորները», «Թե ինչպես էին սնկերը պատերազմում ոլոռների դեմ», «Մոխրտիկը», «Մորոզ Իվանովիչը», «Վիշտը դժբախտություն չէ»։

- Գեորգի Բորոդին, «Իվան Աքսենչյուկի 90-ամյակին»^[1]