Կերես, Ցերերա[1][2] (լատին․՝ Cerēs, Cereris), հռոմեական դիցաբանությանբերքատվության և հողի բերրիության աստվածուհին (հաճախ Աննոնա աստվածուհու հետ միասին համարվել է հունձքի հովանավորը)[3]։ Նրան պատկերել են որպես հրաշագեղ մայրաստվածություն` մրգերը ձեռքերին։ Սատուրնի և Օպսի երկրորդ դուստրը (հունական դիցաբանության մեջ նրան համապատասխանում է Դեմետրան)։
Անծանոթկնոջ մահարձան պատկերված Կերեսի տեսքով, Լուվր
Յուպիտերի, Պլուտոնի, Նեպտունի, Յունոնայի և Վեստայի քույրը։ Աստվածուհու միակ դուստրը Պրոսերպինան էր, որի հայրն էր Յուպիտերը։
Դեմետրայի և Պերսեփոնեի առևանգման լեգենդն ընկած է Միջերկրական ծովի ափին ավելի քան 2000 տարի տարածված Էլեվսինյան միսթերիաների հիմքում։ Աստվածուհի-մայրը փնտրել է իր առևանգված աղջկան, ինչի պատճառով նա ոչ մի կերպ չի կարողացել կատարել իր` «մարդկությանը սնունդ ու կյանք տալու» գործառույթը։ Դեմետրայի տխրությունից բնությունը թառամում է։ Յուպիտերը, վախենալով, թե կյանքը երկրի վրա կարող է ավարտվել, հրամայում է Պլուտոնին գետնի տակից կես տարով Պրոսերպինային վերադարձնել իր մորը` Կերեսին, այդ պահին սկսվում է գարունը և բնությունը սկսում է ծաղկել, Պրոսերպինայի գնալով Կերեսը տխրում է, և գալիս է աշունը, բնությունը թոշնում է։
Կերես դիցուհու արձանը Վատիկանի թանգարանումԲաքոսը և Կերեսը նիմֆաների և սատիրների
Պտղաբերության այդ աստվածուհին չէր հանդուրժում սովյալ երեխայի տեսքը։ Կերեսը հոգ է տանում որբացած կամ լքված երեխաների մասին։
Կերեսի անունով անվանվել է Սերես կամ Ցերերա գաճաճ մոլորակը Արեգակնային համակարգի աստերոիդների գոտում։
.jpg)
Ceres (mythology) Վիքիպահեստում
