Կարլ Փինինգ
| Կարլ Փինինգ | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 14, 1867 Բիլեֆելդ, Դետմոլդ, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիա |
| Մահացել է | մարտի 18, 1942 (74 տարեկան) Բրեմեն, Նացիստական Գերմանիա |
| Մասնագիտություն | երաժիշտ |
| Գործիքներ | թավջութակ |
 Karl Theodor Piening Վիքիպահեստում | |
Կարլ Թեորդոր Փինինգ (գերմ.՝ Karl Theodor Piening), ապրիլի 14, 1867, Բիլեֆելդ, Դետմոլդ, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիա - մարտի 18, 1942, Բրեմեն, Նացիստական Գերմանիա), գերմանացի թավջութակահար և երաժիշտ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1867 թվականի ապրիլ 14-ին Բիլեֆելդում։ Երգեհոնահար Լյուդվիգ Փինինգի (1838-1912) որդին է, թավջութակ նվագել սովորել է Զոնդերսհաուզենում՝ Կարլ Շրյոդերի մոտ, 1884-1886 թվականներին, ապա Բեռլինի երաժշտության բարձրագույն դպրոցում՝ Ռոբերտ Հաուսմանի մոտ, 1886-1890 թվականներին, որտեղ էլ զբաղվել է կամերային անսամբլով՝ Յոզեֆ Յոահիմի և Վոլդեմար Բարգիլի ղեկավարությամբ։
1890-1892 թվականներին աշխատել է Գլազգոյում՝ հիմնականում հանդես գալով Մորիս Սոնսայի լարային քառյակի կազմում։ Վերադառնալով Գերմանիա՝ 1893-1894 թվականներին նվագել է Կրեֆելդի նվագախմբում, ապա Մայնինգենում հաստատվել որպես թավջութակի կոնցերտմայստեր պալատական նվագախմբում (ավելի ուշ՝ 1915-1920 թթ., եղել է նրա գլխավոր դիրիժորը)։ Մոտ է եղել Յոհաննես Բրամսի հետ, նվագել է նրա հետ[1]։ Մայնինգենի քառյակ անսամբլի կազմում հյուրախաղերով հանդես է եկել (սկզբում Բրամ Էլդերինգի ղեկավարությամբ) Նիդեռլանդներում, Բելգիայում, Շվեյցարիայում, Մեծ Բրիտանիայում։ Հանդես է եկել որպես մենակատար իր նվագախմբի հետ, ի թիվս այլ բաների, կատարել է Էժեն դ' Ալբերի և Ֆրիդրիխ Գերնսհայմի թավջութակի կոնցերտները հեղինակների հետ։ Փինինգի մասնակցությամբ մեկ այլ ուշագրավ պրեմիերա Անրի Մարտոյի հեղինակած Թավջութակի և նվագախմբի կոնցերտն է եղել (1905 թվականի մայիսի 29, Դորտմունդ)։ Արժանացել է կամեր-վիրտուոզ կոչմանը և Սաքսեն-Մեյնինգեն Դքսության արվեստի և գիտության ոսկե մեդալի (1899)[2]։ 1920 թվականից հետո վերադարձել է Բիլեֆելդ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Peter Clive. Brahms and His World: A Biographical Dictionary. — Scarecrow Press, 2006. — P. 341—342.
- ↑ Violoncellisten der Gegenwart in Wort und Bild — Hamburg : Verlagsanstalt und Druckerei A.-G., 1903. — S. 145.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Klaus Reinhardt. Ein Meininger Musiker an der Seite von Brahms und Reger: Das Wirken des Cellisten und Dirigenten Karl Theodor Piening (1867—1942). — Hannover: Jan Reinhardt, 1991. — 147 S. ISBN 978-3980275903
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կարլ Փինինգ» հոդվածին։ |
