Կորին Լեպաժ

Կորին Լեպաժ ֆր.՝ Corinne Lepage
Ծնվել է	մայիսի 11, 1951(1951-05-11) (72 տարեկան)
Ծննդավայր	Բուլոն Բիյանկուր
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Փարիզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտ և Պանթեոն-Ասսաս համալսարան
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ, փաստաբան և իրավաբան
Աշխատավայր	Փարիզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտ և Փարիզի համալսարան
Զբաղեցրած պաշտոններ	բնապահպանության նախարար, Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր, ընկերության նախագահ և ընկերության նախագահ
Կուսակցություն	Cap21? և Cap Écologie?
Կայք	corinnelepage.hautetfort.com
Corinne Lepage Վիքիպահեստում

Կորին Դոմենիկ Մարգարետ Լեպաժ (ֆր.՝ Corinne Dominique Marguerite Lepage, մայիսի 11, 1951(1951-05-11), Բուլոն Բիյանկուր), ֆրանսիացի քաղաքական գործիչ։ Նա աշխատել է որպես Ֆրանսիայի շրջակա միջավայրի նախարար Ալեն Ժյուպեի 1-ին և 2-րդ կաբինետներում 1995-1997 թվականներին և որպես Եվրախորհրդարանի (MEP) անդամ 2009-2014 թվականներին հյուսիս-արևմտյան ընտրատարածքում։

Նա 1996 թվականից «Քաղաքացիություն, գործողություն, մասնակցություն 21-րդ դարում» էկոլոգների կուսակցության (CAP 21) հիմնադիրն ու նախագահն է։ Նա նաև ֆրանսիական կենտրոնամետ «Ժողովրդավարական շարժում» կուսակցության համահիմնադիրն է և կուսակցության փոխնախագահն է եղել մինչև 2010 թվականի մարտը, երբ հայտարարել է շարժումից հեռանալու մասին։

Կենսագրություն

Լեպաժը ծնվել է բուրժուական հրեական ընտանիքում Բուլոն-Բիլանկուրում, Օ դը Սեն դեպարտամենտում։ Նա հաճախել է Sciences Po քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտը Փարիզում, որտեղ ստացել է իրավագիտության դիպլոմը; Նա սկսել է զբաղվել իրավաբանությամբ 1975 թվականին։ Միևնույն ժամանակ նա նշանակվել է Maître de conférences (համալսարանի դասախոսի համարժեք), իսկ ավելի ուշ՝ Sciences Po և Panthéon Assas համալսարանների պրոֆեսոր 1982-1986 թվականներին, այնուհետև Փարիզի համալսարանում 1984 թվականից մինչև 1990 թվականը։ 2005 թվականից դասավանդել է Սեն-Քվենտին-ան-Իվելինի Փարիզի համալսարանում։ Ամուսնացած է և երկու երեխաների մայր։

Ամուսնություն և իրավաբանական գործունեություն

Կորին Լեպաժը երիտասարդ իրավաբան էր, երբ 1983 թվականին ամուսնացել է Քրիստիան Հյուգլոյի հետ և միացել վերջինիս փաստաբանական գրասենյակին, որն իրավունքների ոլորտում առաջին մասնագիտացած բնապահպանական գրասենյակն էր։ 1987 թվականին նա միացել է Conseil de l'Ordre des avocats-ին։

1978 թվականին, Բրետանում Amoco Cadiz-ի աղետի ժամանակ, երբ ամերիկյան նավթատար նավից հսկայական նավթի արտահոսք եղավ, որը ավերեց Բրետանի ափերը, Լեպաժի իրավաբանական ընկերությունն անցավ Ֆինիստերի և Կոտ դյու Նորդի տեղական իշխանությունների կողմը՝ ընդդեմ Amoco ամերիկյան նավթային ընկերության։

15 տարի տևած դատավարությունից հետո Լեպաժի ֆիրման և տեղական իշխանությունները արդարացվեցին, այսպիսով ստեղծվեց նախադեպ, որն ավելի մեծ պաշտպանություն էր տալիս լուրջ աղտոտման ենթարկված անհատներին, քաղաքներին և շրջաններին։

Այնուհետև նա աշխատել է շրջակա միջավայրին վերաբերող բազմաթիվ գործերի վրա՝ տեղական ասոցիացիաների, խմբերի, ընկերությունների կամ տեղական ինքնակառավարման մարմինների հետ միասին։ 2006 թվականից Լեպաժը 1999 թվականի դեկտեմբերի 12-ին MV Erika նավթի արտահոսքի զոհերի կողմն է կանգնել, ի թիվս այլոց, ընդդեմ Total ընկերության։ 2010 թվականից աջակցել է «Հանուն իրավունքների և ապագա սերունդների հարգանքի շարժմանը»։ Նա եղել է «Քսինթիա» փոթորկի հետևանքով առաջացած Լա Ֆոտ-սյուր-Մերեի ջրհեղեղներից տուժածների ասոցիացիայի իրավաբան։

Բնապահպանական գործունեություն

Լեպաժը նաև պաշտպանել է բնապահպանական շահերը իր քաղաքական գործունեության շրջանակներում, ինչպես օրինակ՝ Փարիզի և Բրյուսելի փաստաբանական ասոցիացիաներում և բազմաթիվ հասարակական կազմակերպություններում ներգրավվածությամբ։ Նա նաև Միշել Ռիվասիի հետ էկոլոգիական զգոնության և աչալրջության աստղադիտարանի (Observatory for Environmental Vigilance and Alertness) համահիմնադիրն է։

Ժիլ-Էրիկ Սերալինիի հետ նա հիմնել է CRIIGEN (Գենետիկական ճարտարագիտության հետազոտությունների և անկախ տեղեկատվության կոմիտե) կազմակերպությունը, որը դեմ է գենետիկորեն մոդիֆիկացված սննդին։

Նրա խոսքով, քաղաքականությունը չի կարող ինքնուրույն, առանց հասարակական կազմակերպությունների և քաղաքացիական հասարակության մոբիլիզացիայի, ստեղծել մեր տնտեսական համակարգին անհրաժեշտ լուծումներ և փոփոխություններ։ Դեռևս 1996 թվականին նա հարցազրույցում ասել է, որ «Քաղաքացիական հասարակության աճող ներգրավվածությունը էական նշանակություն ունի շրջակա միջավայրի և կայուն զարգացման համար»։ 2009 թվականին Կոպենհագենի գագաթնաժողովից հետո նա հայտարարել է, որ «Քաղաքացիական հասարակությունն իր ապագան ապահովելու համար այժմ կարող է հույս դնել միայն իր վրա»։

2007 թվականի նոյեմբերից 2008 թվականի փետրվար ընկած ժամանակահատվածում նա զեկույց է գրել Ֆրանսիայի շրջակա միջավայրի նախարար Ժան-Լուի Բորլուի համար՝ զեկույց «էկոլոգիական կառավարման մասին»։ Այս զեկույցում, ըստ Grenelle Environnement-ի պաշտոնյայի, «առկա է ավելի քան 80 առաջարկ, ներառյալ 10 հիմնական միջոցառումներ, որոնք ուղղված են շրջակա միջավայրի վերաբերյալ տեղեկատվության նկատմամբ ֆրանսիացիների վստահության վերականգնմանը» և «մասնավորապես, առաջարկվում են այս տեղեկատվությունը բարելավելու, աղտոտման դեպքում փորձաքննության և պատասխանատվության պարզաբանման կանոններն ամրապնդելու միջոցներ»։

Լեպաժը նաև դասավանդում է Վերսալի Սեն-Քվենթին ան-Իվելին համալսարանում (Saint-Quentin-en-Yvelines University) և Փարիզի Քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտում՝ որպես Կայուն զարգացման պրոֆեսոր։

Քաղաքական գործունեություն

Ալեն Ժյուպեի կառավարությունում իր մասնակցությունից ի վեր (1995-1997) Լեպաժը լրատվամիջոցներում երբեմն ներկայացվել է որպես աջակողմյան բնապահպան, բնորոշում, որը նա չի ընդունում. «Ինձ ասում են, որ ես աջակողմյան բնապահպան եմ, ոչ։ [...] Ես աջակողմյան չեմ [...], բայց ես պայքարում եմ այն բանի համար, ինչը, ինձ թվում է, հիմնարար է բոլորիս համար առաջիկա տարիներին։ [...] Սոցիալական հարցը եղել է 20-րդ դարի մեծ բանավեճը։ Ես հավատում եմ, որ բնապահպանական հարցը կլինի 21-ի մեծ բանավեճը»։

Լեպաժն իրեն առաջին հերթին ասոցացվում է կանաչ և բնապահպանական քաղաքականության հետ՝ փորձելով համատեղել ինչպես ձախ, այնպես էլ աջ գաղափարները բնապահպանական խնդիրների վերաբերյալ։ 1990 թվականին «Ecology Generation» կանաչների կուսակցությունում իր մասնակցությունից մինչև 2009 թվականին «Terre Démocrate» սեփական վերլուծական կենտրոնի ստեղծումը, նա ցանկություն է դրսևորել «հաղթահարել քաղաքական տարբերությունները» և հաղթահարել ավանդական ձախ/աջ հակասությունը՝ «իրենց քաղաքական նրբերանգների սահմաններից դուրս շրջակա միջավայրի վրա մարդկանց միավորելու համար»։ Դանիել Կոն-Բենդիտի և Ֆրանսուա Բայրուի հետ համատեղ նա աշխատում է «արդար և կայուն զարգացման, ժողովրդավարության և հումանիզմի վրա հիմնված իսկական պրագմատիկ ջանքերի առաջացման վրա»։ Նա հատկապես ձգտում է կենտրոնամետների և բնապահպանների միջև մեձեցման։

Եվրոպառլամենտի անդամ (2009 հունիս - 2014 մայիս)

1995 թվականին Կորին Լեպաժը դրականորեն արձագանքեց Ալեն Ժյուպեի առաջարկին՝ գլխավորել շրջակա միջավայրի նախարարությունը աջ կենտրոնամետ կառավարությունում։ Այն ժամանակ նա որևէ քաղաքական կուսակցության անդամ չէր։ Ըստ ձախակողմյան Libération թերթի, նրա առաջադրումը կոշտ քննադատության է ենթարկվել Նորմանդիայում աջերի կողմից, քանի որ վերջերս նա դաժան ծեծի էր ենթարկվել այնտեղի ընտրություններում։

Լեպաժը Ժյուպեի առաջին կառավարության տասներկու կանանցից մեկն էր։ 1995 թվականի նոյեմբերի 7-ին, կաբինետի վերադասավորումների ժամանակ, որը հանգեցրեց Ժյուպեի երկրորդ կառավարությանը, նա միակ կինն էր, որը մնաց լիիրավ նախարար։ Թեև նա ասում է, որ որպես կին կառավարությունում առանձնապես դժվարություններ չի ունեցել, սակայն գտնում է, որ Ազգային ժողովում ենթարկվել է հայհոյանքների, «որը երբեք տղամարդու դեմ չէր նետվի»։

Որպես շրջակա միջավայրի նախարար Լեպաժը առաջնահերթ նպատակ է դրել ցույց տալ, որ բնապահպանությունը կարող է «նպաստել գործազրկության դեմ պայքարին»։ Նա նաև առաջընթաց է գրանցել կանխարգելման ոլորտում՝ Մաքուր օդի մասին օրենքի ընդունմամբ, Կանխման և կանխարգելման հանձնաժողովի ստեղծմամբ, ինչպես նաև Ասբեստի մասնագիտական հանձնաժողովին պետական մասնակցությամբ։

Superphénix միջուկային ռեակտորի վիճելի վերագործարկումը, որը բազմաթիվ տեխնիկական դժվարությունների էր բախվել, Լեպաժի և արդյունաբերության նախարար Ֆրենկ Բորոտրայի միջև բացահայտ պայքարի է հանգեցրել։ Իրավական խախտումների պատճառով Լեպաժը հրաժարվել էր ստորագրել ռեակտորի վերագործարկումը թույլատրող հրամանագիրը՝ անուղղակիորեն սպառնալով Ալեն Ժյուպեին հրաժարական տալ։ Արհմիության անդամ Քրիստիան Մոսլը խորհրդարանական լսումների ժամանակ ասել է, որ «Կորին Լեպաժը Superphénix-ին կանգնեցրել է անդունդի եզրին, իսկ Դոմինիկ Վոյնեն հրել է դեպի այն»։

Կոնսենսուսային քաղաքական գործիչ Լեպաժը քննադատության է ենթարկվել Ժակ Շիրակի նախագահության օրոք բնապահպանական որոշ հիմնական հարցերի շուրջ իր լռության համար․ միջուկային փորձարկումների վերսկսում, 1995 թվականի սեպտեմբերին Superphénix միջուկային ռեակտորի վերագործարկում, բնապահպանական բյուջեի կրճատում, Nature 2000 ԵՄ հրահանգի իրականացման դժվարություններ։

Լեպաժն օգտագործելով նախարարի իր փորձը՝ գիրք է գրել, որտեղ նա հարձակվում է արդյունաբերական լոբբիների, որսորդների և պետական ծառայության վերին մակարդակներում գտնվող տեխնոկրատների վրա։

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կորին Լեպաժ» հոդվածին։