Դիդոնե
| Դիդոնե | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մ. թ. ա. 879[1] |
| Ծննդավայր | Տյուրոս |
| Մահացել է | մ. թ. ա. 759 |
| Մահվան վայր | Կարթագեն[2] |
| Քաղաքացիություն | Փյունիկիա և Կարթագեն |
| Ազգություն | punics? |
| Կրոն | Punic religion? |
| Երկեր | Կարթագեն |
| Մասնագիտություն | կառավարիչ |
| Ամուսին | Sychaeus?[3] և Acerbas?[4] |
| Ծնողներ | հայր՝ Mattan I?, Belus?[5] և Ագենոր[3] |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | իշխող թագուհի |
 Dido Վիքիպահեստում | |
Դիդոնե (լատ.՝ Dido), Կարթագեն քաղաքի առասպելական հիմնադիր թագուհի։ Ըստ ավանդության ինքնասպանություն է գործել, երբ լքվել է Էնեասից, որի սիրո համար դրժել էր իր հանգուցյալ ամուսին Սիքեի հիշատակին հավատարիմ մնալու իր խոստումը[6]։ Էնեասի և Դիդոնեի սիրո պատմությունը նկարագրված է Վերգիլիոսի «Էնեական» վիպերգական պոեմի Ա և Դ երգերում։ Նրա կերպարը ներկայացված է Հեկտոր Բեռլիոզի «Տրոյացիներ» օպերայում[7], գրական, երաժշտական և կերպարվեստի մի շարք այլ ստեղծագործություններում և մինչև անգամ թունիսյան թղթադրամների վրա։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էնեասը Դիդոնեին պատմում է Տրոյական պատերազմի մասին
Դիդոնեի վախճանը
Դիդոնեն և Էնեասը (հինհռոմեական որմնանկար. Պոմպեյ)
Դիդոնե (քանդակագործ՝ Քրիստոֆեր Կոշե)
Դիդոնեի վախճանը
Դիդոնե (քանդակագործ՝ Քրիստին Յոնգեն, 2007-2008 թթ.)
10 դինար արժողությամբ թունիսյան թղթադրամ՝ Դիդոնեի դիմապատկերով
Կինոյում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռեժիսոր Լինա Մանյակարպեի Didone non è morta («Դիդոնեն չի մահացել») գեղարվեստական ֆիլմը, 1987[8].
- Լուիջի Մաջիի Didon abandonnée կինոնկարը, 1910[9].
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ http://www.classtools.net/fb/38/cHXJMa
- ↑ http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1600-0730.2007.00906.x/abstract
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Любкер Ф. Dido (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 398.
- ↑ https://biography.wikireading.ru/42548
- ↑ 5,0 5,1 Maro P. V. Aenēis (լատ.) — 0100.
- ↑ Słownik kultury antycznej (red. R. Kulesza). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 148.
- ↑ Arthur Jacobs: Słownik muzyczny. Bydgoszcz: Delta, 1973, s. 93, 359.
- ↑ Didone non è morta (versione tagliata) di Lina Mangiacapre itՅուԹյուբում
- ↑ http://www.hervedumont.ch/L_ANTIQUITE_AU_CINEMA/files/assets/basic-html/page291.html
| ||||||
