Դանիել Բրյուլ

Դանիել Բրյուլ; գերմ.՝ Daniel Brühl
Ծնվել է	հունիսի 16, 1978[…] (44 տարեկան)
Ծննդավայր	Բարսելոնա, Իսպանիա
Քաղաքացիություն	Գերմանիա և Իսպանիա
Կրթություն	Dreikönigsgymnasium?
Մասնագիտություն	դերասան, ոչ գեղարվեստական գրող, գրող, կինոդերասան, հնչյունավորող և կինոռեժիսոր
Ծնողներ	հայր՝ Hanno Brühl?
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Եվրոպական կինոակադեմիայի մրցանակ լավագույն դերասանին «Ջեյմսոն ժողովրդի ընտրություն» եվրոպական կինոմրցանակ տղամարդու լավագույն դերակատարման համար «Ջեյմսոն ժողովրդի ընտրություն» եվրոպական կինոմրցանակ տղամարդու լավագույն դերակատարման համար և European Cultural Award?
Անդամություն	Deutsche Filmakademie?
Կայք	danielbruehl.com
	Daniel Brühl Վիքիպահեստում

Դանիել Բրյուլ (հունիսի 16, 1978(1978-06-16)^[1]^[2]^[3]^[…], Բարսելոնա, Իսպանիա)^[6]) գերմանացի և իսպանացի դերասան ^[7], կինոռեժիսոր, կրկնօրինակող։

Կյանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիել Բրյուլը բնակվում է և՛ Բեռլինում, և՛ Բարսելոնայում։ Գերմանացի հեռուստառեժիսոր Հաննո Բրյուլի և իսպանացի ուսուցչուհի Մարիա Գոնսալեզ Դոմինգոյի որդին խոսում է գերմաներեն, իսպաներեն, ֆրանսերեն, իտալերեն և կատալաներեն^[8]^[9]։ Բրյուլը մեծացել է Քյոլնում, որտեղ հաճախել է երեք թագավորների գիմնազիան (Dreikönigsgymnasium)։ Ութ տարեկան հասակում ընթերցանության մրցույթում հաղթանակը նրան հասցրել է WDR ռադիոկայան։ Ռադիոհաղորդումների և կրկնօրինակման հետագա դերերին հաջորդել են հեռուստատեսային առաջին աշխատանքները։

1994 թվականին «Սվենի գաղտնիքը» հեռուստաֆիլմում ստացած դերով նա ուշադրություն է գրավել, որի արդյունքում 1995 թվականին ARD հեռուստաալիքի «Արգելված սեր» սերիալում խաղացել է փողոցային երեխա Բենջամինի փոքրիկ դերը։

Բրյուլը առաջին անգամ մեծ կինոէկրանին է հայտնվել 1999 թվականի «Հեքիաթային երկիր» ֆիլմում։ Իսկ հանրային ճանաչում է ձեռք բերել «Գուդ բայ, Լենի՛ն» ֆիլմում գլխավոր դերակատարի՝ Ալեքսանդր Քերների դերի շնորհիվ։ Աշխարհում վեց միլիոն հեռուստադիտող ֆիլմը տեսել է կինոթատրոններում։ Այլ ֆիլմերում, ինչպիսին է «Սուրբ Ծնունդ»-ը Բրյուլը ցույց է տալիս իրեն այլ կողմերից ևս։ «Սալվադոր․ պայքար հանուն ազատության» ֆիլմը, որում Բրյուլը զարմանալիորեն գլխավոր դերն է ստացել, 2007 թվականի իսպանական կինոյի գլխավոր հաջողություններից մեկն է դարձել։ 2008 թվականին Լայպցիգում տեղի են ունեցել «Լիլա, Լիլա» (Մարտին Զութերի համանուն վեպի հիման վրա) ֆիլմի նկարահանումները։ 2008 թվականի «Քրաբաթ» ֆիլմում խաղացել է ավագ վարպետ Տոնդայի՝ Քրաբաթի մոտ ընկերոջ դերը։ Քվենտին Տարանտինոյի Օսկարի առաջադրված «Անփառունակ սրիկաները» ֆիլմում Բրյուլը խաղացել է պատերազմի հերոս գերմանացի Ֆրիդրիկ Զոլլերի դերը։ «Եվա» իսպանական գիտաֆանտաստիկ ֆիլմում գլխավոր դերի շնորհիվ 2012 թվականին Իսպանիայում Բրյուլը առաջադրվել է մի քանի անվանակարգերում։ 2013 թվականին Բրյուլը խաղացել է երիտասար Նիկի Լաուդայի գլխավոր դերը։

2016 թվականին նկարահանվել է «Առաջին վրիժառուն։ Քաղաքացիական պատերազմ» ֆիլմի գլխավոր հերոսի ախոյանի՝ Հելմութ Զեմոյի դերում^[10]։

2021 թվականին իր ռեժիսորական դեբյուտի՝ «Հարևանը» ֆիլմի համար Բրյուլը հրավեր է ստացել մասնակցելու Բեռլինի 71-րդ միջազգային կինոփառատոնին ^[11]։

Բրյուլը համարվում է գերմանական կինոակադեմիայի հիմնադիրներից մեկը (2003)։

2017 թվականին ընդունվել է կինոարվեստի և գիտությունների ակադեմիա, որն ամեն տարի հանձնում է Օսկար մրցանակը։ Դանիել Բրյուլը բնակվում է կնոջ՝ հոգեբան Ֆելիցիտաս Ռոմբոլդի և 2 որդիների հետ Բեռլինում^[12]^[13].^[14]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բրյուլը խաղացել է բազմաթիվ ֆիլմերում, որոնցից առավել հայտնի են «Գուդ բայ, Լենին»–ը, «Անփառունակ սրիկաները»–ը, «Շեֆ Ադամ Ջոնս»–ը, «Կապիտան Ամերիկա։Քաղաքացիական պատերազմ»–ը, և «2 օր Փարիզում»–ը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^2,0 ^2,1 Discogs — 2000.
↑ ^3,0 ^3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
↑ ^4,0 ^4,1 2003 — European Film Academy.
↑ 2004 — European Film Academy.
↑ Կաղապար:Munzinger – Zeit online nennt davon abweichend als Geburtsort Arenys de Munt.
↑ Daniel Brühl (2012-09-09)։ «Barcelona: Die Liebe des Daniel César Martín Brühl González»։ welt.de (գերմաներեն)։ Վերցված է 2018-10-7
↑ Daniel Brühl in der Gemäldegalerie, Berliner Zeitung, abgerufen am 26. Juni 2020.
↑ [1] Archived 2017-12-15 at the Wayback Machine., news.de, 30. Oktober 2017
↑ Captain America: Daniel Brühl wird zu Baron Zemo, IGN, 27. Januar 2015
↑ Wettbewerb – Neugestaltung filmischer Formen Archived 2021-02-11 at the Wayback Machine.. In: berlinale.de, 11. Februar 2021 (abgerufen am 11. Februar 2021).
↑ Կաղապար:Webarchiv in: Heute.at vom 15. Dezember 2016
↑ DANIEL BRÜHL VERPLAPPERT: Heimliche Hochzeit mit seiner Felicitas. gala.de vom 22. Februar 2018.
↑ «Vaterfreude bei Daniel Brühl»։ faz.net (գերմաներեն)։ 2020-09-01

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

KATALOG DER DEUTSCHEN NATIONALBIBLIOTHEK
Daniel Brühl
Daniel Brühl
Daniel Brühl
Agenturprofil bei der Agentur Players, abgerufen am 28. Dezember 2020
Eigene Website von Daniel Brühl

[_57b90b422cdaf7f1-1] 1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.

[_e193f1d79e9cebb4-2] 2,0 ^2,1 Discogs — 2000.

[_f4c1eace43391d88-3] 3,0 ^3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag

[_11f4ab83e3cae766-4] 4,0 ^4,1 2003 — European Film Academy.

[_05ef861769e27a53-5] 2004 — European Film Academy.

[6] Կաղապար:Munzinger – Zeit online nennt davon abweichend als Geburtsort Arenys de Munt.

[welt-109086099-7] Daniel Brühl (2012-09-09)։ «Barcelona: Die Liebe des Daniel César Martín Brühl González»։ welt.de (գերմաներեն)։ Վերցված է 2018-10-7

[8] Daniel Brühl in der Gemäldegalerie, Berliner Zeitung, abgerufen am 26. Juni 2020.

[9] [1] Archived 2017-12-15 at the Wayback Machine., news.de, 30. Oktober 2017

[10] Captain America: Daniel Brühl wird zu Baron Zemo, IGN, 27. Januar 2015

[11] Wettbewerb – Neugestaltung filmischer Formen Archived 2021-02-11 at the Wayback Machine.. In: berlinale.de, 11. Februar 2021 (abgerufen am 11. Februar 2021).

[12] Կաղապար:Webarchiv in: Heute.at vom 15. Dezember 2016

[13] DANIEL BRÜHL VERPLAPPERT: Heimliche Hochzeit mit seiner Felicitas. gala.de vom 22. Februar 2018.

[14] «Vaterfreude bei Daniel Brühl»։ faz.net (գերմաներեն)։ 2020-09-01

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]