Արտաշես Ադիբեկ-Մելիքյան
Արտաշես Ադիբեկ-Մելիքյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | մայիսի 3, 1884[1][2] Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 28, 1956[1][2] (72 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] |
| Բնակության վայր(եր) | Հայկական ԽՍՀ[1] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | քիմիկոս-ինժեներ |
| Հաստատություն(ներ) | Ժնևի համալսարան[1], Վանաձորի քիմիական գործարան և ՀՀ ԳԱԱ |
| Ալմա մատեր | Ներսիսյան դպրոց[1] |
Արտաշես Իսահակի Ադիբեկ-Մելիքյան (Հովհաննիսյան), (մայիսի 3, 1884[1][2], Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն[1] - դեկտեմբերի 28, 1956[1][2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]), հայ քիմիկոս-ճարտարագետ։
Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աշխատել է Ժնևում, Շլիսելբուրգում, Անապայում, Կրասնոդարում և այլուր։ 1933 թվականին տեղափոխվել է Հայաստան։ Վանաձորի քիմիական գործարանի կազմակերպիչներից է, 1933-1938 թվականներին՝ այդ գործարանի գլխավոր ճարտարագետ և տեխնիկական տնօրեն։
Նրա նախաձեռնությամբ և ղեկավարությամբ 1945 թվականին ստեղծվել է ՀԽՍՀ Գիտությունների ակադեմիայի քիմիայի ինստիտուտի վերլուծական քիմիայի լաբորատորիան։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 74)։ 
|