Աշոտ Սահրատյան

Աշոտ Սահրատյան
Ծնվել է	հուլիսի 2, 1936(1936-07-02)
Ծննդավայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	նոյեմբերի 20, 2015(2015-11-20) (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, թարգմանիչ և նկարիչ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան
Աշխատավայր	Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ

Աշոտ Արիստակեսի Սահրատյան (հուլիսի 2, 1936, Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, նկարիչ, Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ 1970 թվականից։

Կենսագրություն

Աշոտ Սահրատյանը 1958 թվականին ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ռուսաց լեզվի և գրականության բաժինը։ 1958-1962 թվականներին սովորել է Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտում, 1969-1972 թվականներին՝ նույն ինստիտուտի ասպիրանտուրայում։ 1963-1969 թվականներին աշխատել է արտասահմանյան երկրների հետ բարեկամության և մշակութային կապի հայկական ընկերությունում։ 1976 թվականից ղեկավարում է Մոսկվայի Լիխաչովի անվան ավտոգործարանի «Համաստեղություն» գրական խմբակը։

Ստեղծագործական կյանք

Աշոտ Սահրատյանի թարգմանությամբ (հայերենից) ռուսերեն լույս են տեսել հետևյալ գրքերը՝

• Վարդգես Պետրոսյանի «Մայրիկ, ես արդեն մեծ եմ» (Մոսկվա, 1964)
• Գևորգ Արշակյանի «Սև և սպիտակ կարապներ» (Երևան, 1968)
• Եղիշե Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» (Երևան, 1967)
• Վահան Թոթովենցի «Կյանքը հին հռովմեական ճանապարհի վրա» (Մոսկվա, 1970)
• Կոստան Զարյանի «Նավը լեռան վրա» (Մոսկվա, 1969 և 1974)
• Մկրտիչ Սարգսյանի «Ճակատագրով դատապարտվածները» (Մոսկվա, 1980)
• Հովհաննես Մելքոնյանի «Հարցաքննություն» (Մոսկվա, 1982)

Սահրատյանը 1979 թվականի դեկտեմբերին նկարչական գործերի անհատական ցուցահանդես է ունեցել Մոսկվայի Լիխաչովի անվան ավտոգործարանի մշակույթի պալատում։

Աղբյուրներ

• Հ․ Հ․ Խաչատրյան «Գրական տեղեկատու», «Սովետական գրող հրատարակչություն», 1986 թ