Աշոտ Խաչատրյան (փիլիսոփա)

Աշոտ Խաչատրյան;
Ծնվել է	ապրիլի 12, 1913 կամ դեկտեմբերի 12 (25), 1913
Ծննդավայր	Q31196707?
Մահացել է	նոյեմբերի 16, 2006
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Կրթություն	Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտ (1940)
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1965)
Մասնագիտություն	փիլիսոփա
Աշխատավայր	Մոսկվայի Մ. Շոլոխովի անվան պետական հումանիտար համալսարան
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աշոտ Խաչատրյան (այլ կիրառումնեեր)

Աշոտ Բոգդանի Խաչատրյան (ապրիլի 12, 1913(1913-04-12) կամ դեկտեմբերի 12 (25), 1913, Q31196707? - նոյեմբերի 16, 2006(2006-11-16), Մոսկվա, Ռուսաստան), հայ փիլիսոփա։ Փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1965), պրոֆեսոր (1966): ԽՄԿԿ անդամ (1954)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշոտ Խաչատրյանը ծնվել է 1913 թվականի ապրիլի 12-ին Մարալյան Սարով (ԼՂՀ Մարտակերտի շրջանում) գյուղում։ 1940 թվականին ավարտել է Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտը։ 1949-1964 թվականներին աշխատել է Մոսկվայի մանկավարժական ինստիտուտում, 1964 թվականից՝ հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի փիլիսոփայության ամբիոնում (1964-1988 թվականներին՝ վարիչ)^[1]^[2]։

Աշխատանքները վերաբերում են փիլիսոփայության, հատկապես 18-19-րդ դարերի հայ փիլիսոփայության պատմության հարցերին։ Խաչատրյանի թարգմանությամբ, խմբագրությամբ և ներածականով լույս է տեսել Միքայել Նալբանդյանի փիլիսոփայական և հասարակական-քաղաքական ընտիր երկերի ժողովածու (1954, ռուսերեն)։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Об эстетических взглядах М. Налбандяна, "Искусство", 1954, No 6.
Из истории передовой обществ. филос. мысли Армении второй пол. 18 в., "Уч. зап. МГПИ", 1956, т. 95, вып. 1.
К вопросу о ленинском этапе в развитии материалистич. диалектики, там же, 1957., т. 113, вып. 2.
В. И. Ленин о диалектике понятий, там же, 1960, т. 162.
Движущие силы развития об-ва, М., 1961.
Классич. культурное наследие и коммунизм, в сб.: Об эстетич. воспитании трудящихся, вып. 2, М., 1962.
Мировоззрение М. Л. Налбандяна, "Уч. зап. МГПИ", 1962, т. 171.
Великий арм. просветитель-демократ Хачатур Абовян и передовая рус. культура, "ВФ", 1953, No 5.
Об осн. этапах развития домарксистской философии, М., 1963.
История философии в СССР, т. 2, М., 1968 (соавтор).
Атеизм рус. революц. демократов, в сб.: Некоторые вопросы марксистско-ленинской философии, М., 1968.
К вопросу о законе и его типах, в сб.: Некоторые вопросы марксистско-ленинской философии, ?., 1968.
Некоторые вопросы теории и истории общественного сознания (1976).
История армянской прогрессивной философской и общественно-политической мысли конца XVIII — середины XIX века (1973).
История прогрессивной армянской философской и общественно-политической мысли конца 18-середины 19-века, М.-Л., 1973,
Ленинская теория отражения и некоторые вопросы материалистической диалектики (1971).
Налбандян, М., 1983.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005։
↑ Философская энциклопедия : в 5 т. / глав. ред. Ф. В. Константинов. — М.: Советская энциклопедия, 1970. — Т. 5 : Сигнальные системы — Яшты. — 740 с.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աշոտ Խաչատրյան (փիլիսոփա)» հոդվածին։

[1] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005։

[2] Философская энциклопедия : в 5 т. / глав. ред. Ф. В. Константинов. — М.: Советская энциклопедия, 1970. — Т. 5 : Сигнальные системы — Яшты. — 740 с.

[1]

[2]