Մարինա Ստեպնովա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարինա Ստեպնովա
Ծնվել էսեպտեմբերի 2, 1971(1971-09-02) (52 տարեկան)
ԾննդավայրԵֆրեմով, Տուլայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունթարգմանչուհի, բանաստեղծուհի, գրող, խմբագիր և սցենարիստ
Լեզուռուսերեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՄաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
Ժանրերվեպ և պատմվածք
 Marina Stepnova Վիքիպահեստում

Մարինա Լվովնա Ստեպնովա (ռուս.՝ Мари́на Льво́вна Степно́ва, ծննդյան անունը` Ռովներ, սեպտեմբերի 2, 1971(1971-09-02), Եֆրեմով, Տուլայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս գրող, բանաստեղծուհի, խմբագիր, թարգմանիչ, սցենարիստ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարինա Ստեպնովան ծնվել է Տուլայի մարզի Եֆրեմով քաղաքում, զինծառայողի և բժշկի ընտանիքում։ 1981 թվականին ընտանիքը տեղափոխվել է Քիշնև, որտեղ 1988 թվականին Մարինան ավարտել է թիվ 56 միջնակարգ դպրոցը։ Երեք տարի սովորել է Քիշնևի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում, ապա տեղափոխվել Մոսկվայի Գորկու գրական ինստիտուտի թարգմանության ֆակուլտետ (1994 թվականի շրջանավարտ)[1]։ Գորկու անվան Համաշխարհային գրականության ինստիտուտի ասպիրանտուրայում ուսումնասիրել է Ալեքսանդր Սումարոկովի ստեղծագործությունները, «Մասոնական շարժառիթները Ալեքսանդր Սումարոկովի սաղմոսների սղագրություններում» գրականագիտական հոդվածում, որը հրատարակվել է «XVIII դարի և XIX դարի սկզբի ռուսական գրականությունը և մասոնականությունը» գրքում (2000)։ Աշխատել է որպես «Թիկնապահ» անվտանգության մասնագիտացված ամսագրի գլխավոր խմբագիր, 1997-2014 թվականներին՝ «XXL» ամսագրի գլխավոր խմբագիր։ Տիրապետում է ռումիներենին և անգլերենին։

Բնակվում է Մոսկվայում։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Եղբայրը` Վյաչեսլավ Լվովիչ Ռովներ (ծն.` 1964), «XXL»-ի գլխավոր խմբագիր։
  • Առաջին ամուսնությունը կայացել է գրող Արսենի Կոնեցկու (1968-2016, դեռևս Գրականության ինստիտուտի ուսանող ժամանակ) հետ, որոշ ժամանակ հրապարակվել է Մ. Կոնեցկայա ազգանունով[2]։

Ստեղծագործական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որպես բանաստեղծ սկսել է հրատարակվել դեռևս Քիշնևում, այնուհետև Գրական ինստիտուտում սովորելիս` «Գրական նորություններում», «Գրական հանդեսում» և «Հոկտեմբեր» ամսագրում (ինչպես իր սեփական անվամբ՝ Մարինա Ռովներ, այնպես էլ Կոնեցկայա կեղծանվամբ)[3][4][5][6]։ 2000 թվականից հրատարակել է արձակ ստեղծագործություններ։

Պատմվածքները տպագրվել են «Մեր փողոցը» «Նոր աշխարհ» և «Աստղ» գրական ամսագրերում, ինչպես նաև «Սնոբ» և «Esquire» ամսագրերում։ 2005 թվականին լույս է տեսել Ստեպնովայի առաջին վեպը՝ «Վիրաբույժը», 2011 թվականին՝ երկրորդ վեպը՝ «Ղազարոսի կանայք»։ Երրորդ վեպը՝ «Անաստված նրբանցքը», լույս է տեսել 2014 թվականին։

Ռումիներենից թարգմանել է Միխայիլ Սեբաստյանի «Անանուն աստղը» (1942)[7] պիեսը։ Մարինա Ստեպնովայի թարգմանությամբ ներկայացումը բազմիցս բեմադրվել է Ռուսաստանի և Ուկրաինայի թատրոններում։

2020 թվականի հուլիսին բրիտանական The Guardian թերթը Ստեպնովայի «Ղազարոսի կանայք» վեպը ներառեց «այն տասը լավագույն վեպերի ցուցակում, որոնց գործողությունները տեղի են ունեցել Ռուսաստանում»[8]։

Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ровнер М. Л. Масонские мотивы в переложениях псалмов А. П. Сумарокова. В «Масонство и русская литература XVIII — начала XIX вв.», С. 119—129, М., 2000.
  • «Романс» (рассказ), «Наша улица», 1/2000
  • «Чёрная кошка», «Татина Татитеевна» (рассказы), «Новый мир», 7/2003
  • «Бедная Антуанетточка» (рассказ), «Звезда», 8/2004
  • «Хирург» (роман), 2005
  • «Женщины Лазаря» (роман), 2011
  • «Где-то под Гроссето» (рассказ), «Сноб», декабрь 2011 — январь 2012
  • «Старая сука» (рассказ), альманах «Толстый», 1/2012
  • «Милая моя Туся», (рассказ), «Сноб», июль-август 2012
  • «Рассказы» (электронный сборник, включает в себя рассказы «Бедная Антуанетточка», «Романс», «Зона», «Черная кошка», «Старая сука», «Татина Татитеевна»), 2012
  • «Письма Диккенсу» (рассказ), «Сноб», декабрь 2012 — январь 2013
  • «Безбожный переулок» (роман), 2014
  • «Сад» (роман), 2020 — Редакция Елены Шубиной, 416 с

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Վիրաբույժ» վեպը 2005 թվականին ընդգրկվել է «Ազգային բեսթսելլեր» երկար ցանկում։
  • «Ղազարոսի կանայք» վեպն արժանացել է «Մեծ գիրք» մրցանակի[9]։
  • «Ղազարոսի կանայք» վեպն ընդգրկվել է «Русский Букер» մրցանակի կարճ ցանկում[10], «Ազգային բեսթսելլեր»[11][12] և «Ясная Поляна» մրցանակների կարճ ցանկերում[13]։

Ընտրյալ քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Выпускники Литинститута 1994 года
  2. С. Н. Есин «На рубеже веков: Дневник ректора»
  3. Кирилл Ковальджи «Анна, Марина, Марина…»
  4. Стихи Марины Ровнер в журнале «Арион» (1996)
  5. О. Пустовая «Молдавский мотив»
  6. Олеся Рудягина «Современная русская поэзия Молдовы»
  7. «Пьеса «Безымянная звезда», перевод Марины Степновой». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 14-ին.
  8. Taplin, Phoebe (2020 թ․ հուլիսի 6). «10 of the best novels set in Russia – that will take you there». The Guardian (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 9-ին.
  9. Три премии — четыре победителя
  10. «Объявлены финалисты «Русского Букера»-2012». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 9-ին.
  11. «Короткий список 2012-го года». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 13-ին.
  12. «Лаврентьев М. Обмолвка Шайтанова // Литературная Россия. 11.10.2013». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 11-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 5-ին.
  13. ««Ясная Поляна» объявила короткий список». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 9-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարինա Ստեպնովա» հոդվածին։