Դանիիլ Դոլինսկի

Դանիիլ Դոլինսկի
Ծնվել է	հուլիսի 15, 1925
Ծննդավայր	Կրեմենչուգ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	նոյեմբերի 2, 2009 (84 տարեկան)
Վախճանի վայր	Դոնի Ռոստով, Ռուսաստան
Մասնագիտություն	թարգմանիչ, մանկագիր, լրագրող, բանաստեղծ և գրող
Լեզու	ռուսերեն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Կրթություն	Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	և

Դանիիլ Մարկովիչ Դոլինսկի (ռուս.՝ Дании́л Ма́ркович Доли́нский, հուլիսի 15, 1925(1925-07-15), Կրեմենչուգ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 2, 2009(2009-11-02), Դոնի Ռոստով, Ռուսաստան), խորհրդային ռուս լրագրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ, ռազմական թղթակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիիլ Դոլինսկին ծնվել է 1925 թվականին Կրեմենչուգ քաղաքում՝ հրեական ընտանիքում։ 8-րդ դասարանն ավարտելուց հետո Դնեպրոձերժինսկի ռուսական դրամատիկական թատրոնում աշխատել է որպես դերասան^[1]։

Երբ սկսվել է Գերմանա-խորհրդային պատերազմը («Հայրենական մեծ պատերազմ»), Դոլինսկին տարհանվել է Ղազախստան։ 1943 թվականի հունվարին զորակոչվել է Կարմիր բանակ և ուղարկվել Սերպուխովի ավիատեխնիկական ուսումնարան, որն ավարտելուց հետո պայքարել է Ուկրաինայի մեխանիկների 3-րդ ճակատում, եղել հրաձիգ-ռադիստ, ապա` ռազմական թղթակից։ 1944 թվականին բանակային թերթում հրապարակվել են նրա առաջին բանաստեղծությունները^[2]։ Պարգևատրվել է ռազմական մեդալներով։

Պատերազմի ավարտից հետո Դոլինսկին շարունակել է ծառայել խորհրդային բանակում որպես ռազմական լրագրող։

Թբիլիսիում հետպատերազմյան տարիներին նա Բուլատ Օկուջավայի հետ միասին եղել է «Соломенная лампа» գրական շրջանակի անդամ^[3]։ Այս ոչ պաշտոնական ուսանողական միության շատ մասնակիցներ ձերբակալվել են ԽՍՀՄ Պետական անվտանգության կոմիտեի կողմից^[3]։ Այդ դեպքերից հետո Օկուջավան վերադարձել է Մոսկվա, իսկ Դոլինսկին տեղափոխվել է Դոնի Ռոստով։ 1949 թվականին անդամագրվել է ԽՄԿԿ շարքերը։

1950 թվականին բանակից զորացրվելուց հետո Դոլինսկին շարունակել է աշխատել որպես լրագրող։ Եղել է Ռոստսելմաշի, ապա` «Կոմսոմոլեց» թերթի խմբագիր։ Գործարանի բազմատիրաժ թերթի խմբագրությանը կից ղեկավարել է բանաստեղծական շրջանակը, որի մասնակիցներից է եղել ապագա բանաստեղծ Վլադիմիր Պալչիկովը (Էլիստինսկի)։

Միաժամանակ շարունակել է բանաստեղծություններ գրել։ Ընդունվել է Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտի հեռակա բաժինը և հաջողությամբ ավարտել այն։ 1956 թվականին Ռոստիզդատը հրապարակել է բանաստեղծությունների նրա առաջին գիրքը, որը կոչվում էր «Առաջին սեր»։ Այնուհետև, ընդհանուր առմամբ, լույս են տեսել նրա բանաստեղծությունների ավելի քան 35 գրքեր, ոչ միայն Դոնի Ռոստովում և Էլիստայում, այլ նաև այնպիսի հեղինակավոր հրատարակչություններում, ինչպիսիք են «Սովրեմեննիկը» և «Երիտասարդ գվարդիան»։

1960 թվականին «Ձեռքսեղմում» բանաստեղծությունների երկրորդ գրքի համար Դոլինսկին ընդունվել է ԽՍՀՄ գրողների միության շարքեր։ Դոլինսկու բանաստեղծությունների հիմնական թեմաները պատերազմի մասին հիշողություններն են, խաղաության և ժողովուրդների բարեկամության համար պայքարը, կյանքի մասին խորհրդածությունները, երիտասարդ սերնդի հետ զրույցը։ Դոլինսկու ամենակարևոր գործերից պետք է առանձնացնել«Խոսեք Ռուսաստանի հետ» և «Ոսկե առիթ» պոեմները։

Կատարել է բազմաթիվ թարգմանություններ, հիմնականում Հյուսիսային Կովկասի և Կալմիկիա ժողովուրդների լեզուներով։ Ռուս ընթերցողին Կայսըն Կուլիևի, Դավիթ Կուգուլտինովի, Ադամ Շոգենցուկովի բազմաթիվ ստեղծագործություններ հայտնի են դարձել Դանիել Դոլինսկու և նրա երկարամյա բարեկամ և համահեղինակ Վիկտոր Ստրելկովի շնորհիվ։

Երեխաների համար գրել է «Թռչնակներ- էջեր» և «Միջատների համար անհայտ» գրքերը։

Դոլինսկին ակտիվ հասարակական-կրթական աշխատանք է կատարել, հանդես է եկել դպրոցներում, աշխատատանքային կոլեկտիվներում, երիտասարդական գրական ասոցիացիայի անդամների առջև^[4]։

Մահացել է 2009 թվականին Դոնի Ռոստովում։

Պարգևներ, մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան (1985)^[5]
«Պատվո նշան» շքանշան (1986)
Մեդալներ
Կալմիկիայի հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1976)

Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի հուլիսի 15-ին, տանը, որտեղ բնակվել է Դոլինսկին (Վորոշիլովսկու պողոտա, 58), տեղադրվել է նրա հուշատախտակը^[6]։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Огрызко В. В. Русские писатели. Современная эпоха. - М.: Литературная Россия, 2004. - 552 с.
Писатели Советского Дона: Биобиблиогр. справочник. Вып. 2 / [Сост. В. Т. Ермолина, Р. И. Гладышева]. - Ростов н/Д, 1966. - С. 19-22. - 66 с. - (Рост. гос. науч. б-ка им. К. Маркса). - 1000 экз.
Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - С. 76-80. - 288 с. - 10 000 экз.
Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - С. 97-108. - 416 с. - 20 000 экз.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - С. 76. - 288 с. - 10 000 экз.
↑ Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - С. 97. - 416 с. - 20 000 экз.
↑ ^3,0 ^3,1 Булат Окуджава в Ростове-на-Дону
↑ Венок Елене: Сборник памяти Е. В. Нестеровой / [Сост. Волошинова Л. Ф.]. — Ростов н/Д: «Странник», 2008. — С. 56—57. — 80 с.
↑ «Запись о награждении». ОБД «Подвиг Народа». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
↑ Мирзабекова Н. (25 июля 2011). ««Жил поэт Даниил Долинский…»». Агентство культурной информации. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 27-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Даниил Маркович Долинский в Большой биографической энциклопедии
Даниил Маркович Долинский на сайте «Биография.Ру»

[1] Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - С. 76. - 288 с. - 10 000 экз.

[2] Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - С. 97. - 416 с. - 20 000 экз.

[relga-3] 3,0 ^3,1 Булат Окуджава в Ростове-на-Дону

[4] Венок Елене: Сборник памяти Е. В. Нестеровой / [Сост. Волошинова Л. Ф.]. — Ростов н/Д: «Странник», 2008. — С. 56—57. — 80 с.

[Указ_1985-5] «Запись о награждении». ОБД «Подвиг Народа». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.

[6] Мирзабекова Н. (25 июля 2011). ««Жил поэт Даниил Долинский…»». Агентство культурной информации. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 27-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]