Ավարտել է Խարկովի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ Ընդհատակյա հեղափոխական աշխատանք է տարել Բաքվում, Թիֆլիսում։ Բազմիցս կատարել է Ստեփան Շահումյանի, Բոգդան Կնունյանցի, Սուրեն Սպանդարյանի Դ․ Ա․ Մելիք-Գրիգորյանի և Կամոյի կուսակցական հանձնարարությունները։ Որպես պրոպագանդիստ-ագիտատոր բանվորական խմբակներում կազմակերպել է ագիտացիոն թռուցիկներ տպագրելու և տարածելու գործը։ Նրա բնակարանը եղել է ՌՍԴԲԿ Թիֆլիսի կոմիտեի ընդհատակյա աշխատանքների կազմակերպման, կուսակցական գործիչների հանդիպման վայր։ Հեղափոխական գործունեության համար արգելափակվել է Թիֆլիսի (1904), Խարկովի (1913) և Լոռու «Չեզոք գոտու» (1920) բանտերում։ 1921-1948 թվականներին Ալավերդում, Կիրովականում (Վանաձոր) և Լենինականում (Գյումրի) եղել է հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկ, իսկ 1948—1959 թվականներին՝ Երևանում սանիտարա-էպիդեմիոլոգիական կայանի պետ։ ՀԽՍՀ IV—VI գումարումների Գերագույն սովետի դեպուտատ, ԽՄԿԿ XXII համագումարի պատգամավոր, 1959 թվականից՝ միութենական կարգի կենսաթոշակառու։ Պարգևատրվել է Լենինի (2), Հոկտեմբերյան հեղափոխության, Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշաններով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 387)։
Ռուսական կայսրություն և 
ԽՍՀՄ
