Վարշավայի դքսություն

Վարշավայի դքսություն
Դրոշ	Զինանշան
;	;
Կարգավիճակ	պատմական պետություն
Պետական լեզու	լեհերեն
Մայրաքաղաք	Վարշավա
Պետական կարգ	սահմանափակ միապետություն
Օրենսդիր մարմին	Sejm of the Duchy of Warsaw?
Ազգաբնակչություն	4 300 000 մարդ
Կրոն	Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Հիմնադրված է	1807 թ.

Վարշավայի դքսություն (լեհ.՝ Księstwo Warszawskie, ֆր.՝ Duché de Varsovie, գերմ.՝ Herzogtum Warschau), Վարշավայի իշխանություն, վասալական պետություն նապոլեոնյան Ֆրանսիայի համակարգում։ Ստեղծվել է Տիլզիտի հաշտություն 1807 թվականի համաձայն՝ լեհական այն հողերից, որոնք Լեհաստանի երեք բաժանումների (1772 թվական, 1793 թվական, 1795 թվական) հետևանքով անցել էին Պրուսիային։ 1809 թվականին Վարշավայի դքսությանը միացվեցին Ավստրիայից խլված լեհական հողերը։ 1812 թվականին Վարշավայի դքսությունը ֆրանսիական բանակի հենակետն էր Ռուսաստանի վրա հարձակվելու ժամանակ։ 1814-1815 թվականներին Վիեննայի կոնգրեսի վճռով Վարշավայի դքսության տարածքը բաժանվեց Ռուսաստանի, Ավստրիայի և Պրուսիայի միջև, բացառությամբ Կրակով քաղաքի և նրա շրջակայքի, որը վերածվեց Կրակովի հանրապետության՝ երեք պետությունների հովանավորության ներքո։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Варшавское великое герцогство (ռուս.) // Варлен — Венглейн — 1928. — Т. 9. — С. 37—38.
↑ Мякотин В. А. Варшавское великое герцогство (ռուս.) // Энциклопедический словарь / под ред. К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. Vа. — С. 564—565.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 343)։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վարշավայի դքսություն» հոդվածին։

Սա Լեհաստանի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

[_0a72ac4a77561275-1] Варшавское великое герцогство (ռուս.) // Варлен — Венглейн — 1928. — Т. 9. — С. 37—38.

[_61949cea63590251-2] Мякотин В. А. Варшавское великое герцогство (ռուս.) // Энциклопедический словарь / под ред. К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. Vа. — С. 564—565.

[1]

[2]