«Ֆիլիպո Մարինետտի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ֆիլիպո Մարինետտի; իտալ.՝ Filippo Tommaso Marinetti
Ծնվել է	դեկտեմբերի 22, 1876[…]
Ծննդավայր	Ալեքսանդրիա, Եգիպտոս
Մահացել է	դեկտեմբերի 2, 1944[…] (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Բելաջո, Իտալիայի թագավորություն
Գերեզման	Միլանի մոնումենտալ գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Իտալիայի թագավորություն
Կրոն	աթեիզմ
Կրթություն	Ջենովայի համալսարան
Երկեր	Q57081280?
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրող, դրամատուրգ, կոմպոզիտոր, գիտաֆանտաստիկ գրող, լուսանկարիչ, դիզայներ և քաղաքական գործիչ
Ամուսին	Բենեդետտա Կապպա
Կուսակցություն	Ազգային ֆաշիստական կուսակցություն
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Q3853581? և Croce commemorativa del Corpo di Spedizione Italiano in Russia?
	Ստորագրություն;
	Filippo Tommaso Marinetti Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

10:05, 13 Նոյեմբերի 2015-ի տարբերակ

Ֆիլիպո Տոմազո Մարինետտի (անգլ.`Marinetti), (1876-1944), իտալացի գրող։ Ֆուտուրիզմի հիմնադիրն ու տեսաբանը եվրոպական գրականության և արվեստի մեջ։ Գրել է իտալերեն և ֆրանսերեն։ Սկսել է որպես ապագա ոտանավորի բանաստեղծ։ 1909 թվականին առաջին անգամ հրատարակել է «Ֆուտուրիզմի մանիֆեստը»։ Մարինետտին կոչ էր անում ազատագրվել անցյալի «մեռած մշակույթից», հումանիստական իդեալներից, ստեղծել «ապագայի դինամիկ գրականություն»՝ «futuro» (այստեղից էլ՝ ֆուտուրիզմ), որը գովերգեր մեքենայական տեխնիկան, պատերազմը՝ որպես «աշխարհի միակ հիգիենայի»։ Մարինետտին գովերգել է Աֆրիկայի բռնազավթումը («Մաֆարկա ֆուտուրիստը», վեպ, 1910), իտալա-թուրքական պատերազմը («Զանգ-աում-աում», բանաստեղծությունների ժողովածու, 1914)։ Որպես կամավոր մասնակցել է 1914-1918 թվականների առաջին համաշխարհային պատերազմին։ 1919 թվականից Մուսոլինիի համախոհ էր։ Ֆաշիստական տիրապետության տարիներին ընտրվել է ակադեմիկոս, եղել Իտալիայի գրողների միության նախագահը։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

↑ ^1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Encyclopædia Britannica
↑ Itaú Cultural Enciclopédia Itaú Cultural (порт.) — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7
↑ Bibliothèque nationale de France Record #11914598z // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.
↑ ^5,0 ^5,1 Маринетти Филиппо Томмазо // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7

[_6fb30babcf92aaf4-1] 1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_b62b314ad429b220-2] Encyclopædia Britannica

[_cf6a3842d953b94f-3] Itaú Cultural Enciclopédia Itaú Cultural (порт.) — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7

[_e788f7e43ea1f7f0-4] Bibliothèque nationale de France Record #11914598z // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.

[_625324656f6a960a-5] 5,0 ^5,1 Маринетти Филиппо Томмазо // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_81a575a362f3a8fe-6] Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Անձ}}
-[[Պատկեր:FilippoTommasoMarinetti.jpg|մինի|աջից]]
 '''Ֆիլիպո Տոմազո Մարինետտի''' ([[Անգլերեն|անգլ]].`Marinetti), ([[1876]]-[[1944]]), իտալացի գրող։ Ֆուտուրիզմի հիմնադիրն ու տեսաբանը եվրոպական գրականության և արվեստի մեջ։ Գրել է իտալերեն և ֆրանսերեն։ Սկսել է որպես ապագա ոտանավորի բանաստեղծ։ [[1909]] թվականին առաջին անգամ հրատարակել է «Ֆուտուրիզմի մանիֆեստը»։ Մարինետտին կոչ էր անում ազատագրվել անցյալի «մեռած մշակույթից», [[հումանիստ]]ական իդեալներից, ստեղծել «ապագայի դինամիկ գրականություն»՝ «futuro» (այստեղից էլ՝ ֆուտուրիզմ), որը գովերգեր մեքենայական տեխնիկան, պատերազմը՝ որպես «աշխարհի միակ հիգիենայի»։ Մարինետտին գովերգել է Աֆրիկայի բռնազավթումը («Մաֆարկա ֆուտուրիստը», վեպ, [[1910]]), իտալա-թուրքական պատերազմը («Զանգ-աում-աում», բանաստեղծությունների ժողովածու, [[1914]])։ Որպես կամավոր մասնակցել է [[1914]]-[[1918]] թվականների առաջին համաշխարհային պատերազմին։ 1919 թվականից Մուսոլինիի համախոհ էր։ Ֆաշիստական տիրապետության տարիներին ընտրվել է ակադեմիկոս, եղել Իտալիայի գրողների միության նախագահը։