«Համազասպ Հարությունյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: , → , (31), ։ → ։ (13), ՝ → ՝ (10), → (53), ), → ), , )։ → )։ , ( → ( (3) oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up, փոխարինվեց: → (5), ց ։ → ց։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
'''Համազասպ Հովակիմի Հարությունունյան''' (ծնվել է 1902 թ․ հոկտեմբերի 14-ին՝ [[Բաքու|Բաքվում]], մահացել է 1971 թ․ ապրիլի 4-ին՝ [[Մոսկվա]]յում), [[Սովետական Միություն|սովետական]] [[դիվանագետ]], տնտեսագետ։
'''Համազասպ Հովակիմի Հարությունունյան''' (ծնվել է 1902 թ․ հոկտեմբերի 14-ին՝ [[Բաքու|Բաքվում]], մահացել է 1971 թ․ ապրիլի 4-ին՝ [[Մոսկվա]]յում), [[Սովետական Միություն|սովետական]] [[դիվանագետ]], տնտեսագետ։


== Գործունեություն ==
== Գործունեություն ==
Ունեցել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի աստիճան։ [[տնտեսագիտություն|Տնտեսագիտությա]]ն դոկտոր, պրոֆեսոր (1942)։ ՍՄԿԿ անդամ 1919-ից ։ 1922-ին գործուղվել է [[Հայաստան]]՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923—28-ին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել [[ԱՄՆ]]՝ [[Մինեսոտա]]յի համալսարան։ 1930—43-ին աշխատել է [[ՍՍՀՄ]] ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։ 1944—54-ին եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ [[ՄԱԿ]]-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948— 1953-ին՝ ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954—55-ին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955— 1958-ին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958—63-ին՝ ՍՍՀՄ դեսպան [[Կանադա]]յում, 1963—70-ին՝ պատասխանատու աշխատող ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների [[Թեհրան]]ի, [[Ղրիմ]]ի, [[Պոտսդամ]]ի կոնֆերանսներին, [[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, [[ՄԱԿ]]-ի գխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան]]ում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։
Ունեցել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի աստիճան։ [[տնտեսագիտություն|Տնտեսագիտությա]]ն դոկտոր, պրոֆեսոր (1942)։ ՍՄԿԿ անդամ 1919-ից։ 1922-ին գործուղվել է [[Հայաստան]]՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923—28-ին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել [[ԱՄՆ]]՝ [[Մինեսոտա]]յի համալսարան։ 1930—43-ին աշխատել է [[ՍՍՀՄ]] ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։ 1944—54-ին եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ [[ՄԱԿ]]-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948— 1953-ին՝ ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954—55-ին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955— 1958-ին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958—63-ին՝ ՍՍՀՄ դեսպան [[Կանադա]]յում, 1963—70-ին՝ պատասխանատու աշխատող ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների [[Թեհրան]]ի, [[Ղրիմ]]ի, [[Պոտսդամ]]ի կոնֆերանսներին, [[Փարիզի խաղաղության կոնֆերանս]]ին, [[ՄԱԿ]]-ի գխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան]]ում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։


Հարությունյանիի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով։
Հարությունյանիի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով։


== Գրականություն ==
== Գրականություն ==

09:01, 15 Հունիսի 2014-ի տարբերակ

Համազասպ Հովակիմի Հարությունունյան (ծնվել է 1902 թ․ հոկտեմբերի 14-ին՝ Բաքվում, մահացել է 1971 թ․ ապրիլի 4-ին՝ Մոսկվայում), սովետական դիվանագետ, տնտեսագետ։

Գործունեություն

Ունեցել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի աստիճան։ Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր (1942)։ ՍՄԿԿ անդամ 1919-ից։ 1922-ին գործուղվել է Հայաստան՝ կոմերիտական ղեկավար աշխատանքի։ 1923—28-ին սովորել է Մոսկվայի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո մեկ տարով ուսումնառության է մեկնել ԱՄՆ՝ Մինեսոտայի համալսարան։ 1930—43-ին աշխատել է ՍՍՀՄ ԴԱ տնտեսագիտության ինստիտուտում։ 1943-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։ 1944—54-ին եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության տնտեսության բաժնի վարիչի տեղակալ, վարիչ, ՍՍՀՄ ներկայացուցիչ ՄԱԿ-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդում և ՄԱԿ-ի եվրոպական տնտեսական հանձնաժողովում, 1948— 1953-ին՝ ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կոլեգիայի անդամ, 1954—55-ին՝ նույն մինիստրության խորհրդական, 1955— 1958-ին՝ մինիստրության եվրոպական բաժնի վարիչ, ՍՍՀՍ ներկայացուցիչ՝ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության ադմինիստրատիվ խորհրդում, 1958—63-ին՝ ՍՍՀՄ դեսպան Կանադայում, 1963—70-ին՝ պատասխանատու աշխատող ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության կենտրոնական ապարատում։ Հարությունյանը մասնակցել է հակահիտլերյան կոալիցիայի մեծ տերությունների Թեհրանի, Ղրիմի, Պոտսդամի կոնֆերանսներին, Փարիզի խաղաղության կոնֆերանսին, ՄԱԿ-ի գխավոր ասամբլեայի նստաշրջաններին և միջազգային այլ խորհրդակցությունների։ Կյանքի վերջին տարիներին դասավանդել է Մոսկվայի պետական համալսարանում և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտում։

Հարությունյանիի աշխատությունները նվիրված են ժամանակակից բուրժուական տնտեսագիտական մտքի և քաղաքատնտեսության քննադատությանը, համաշխարհային էկոնոմիկայի (տնտեսական ճգնաժամեր, ցիկլերի պարբերականություն, զբաղվածություն, սպառում) և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների զարգացման տենդենցներին, ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականության և ժողտնտեսության զարգացման հարցերին։ Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով։

Գրականություն

«Дипломатический словарь» под ред. А. А. Громыко, А. Г. Ковалева, П. П. Севостьянова, С. Л. Тихвинского в 3-х томах, М., «Наука», 1985—1986. — Т. 1, с. 97—98.

Արտաքին հղումներ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։