Նիկոլաե Չուկե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նիկոլաե Չուկե
 
Կուսակցություն՝ Ազգային լիբերալ կուսակցություն
Կրթություն՝ Կարոլ I-ի անվան ազգային պաշտպանական համալսարան և Academia de Înalte Studii Militare?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Դավանանք Ռումինական ուղղափառ եկեղեցի
Ծննդյան օր փետրվարի 7, 1967(1967-02-07) (57 տարեկան)
Ծննդավայր Plenița, Craiova Region, Ռումինիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն
Քաղաքացիություն  Ռումինիա
 
Պարգևներ

Նիկոլաե Չուկե (ռումիներեն՝ Nicolae Ciucă; փետրվարի 7, 1967(1967-02-07), Plenița, Craiova Region, Ռումինիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն), ռումինացի ռազմական, քաղաքական և պետական գործիչ։ Ազգային Լիբերալ կուսակցության առաջնորդ։ Ռումինիայի Սենատի նախագահը 2023 թվականի հունիսի 13-ից։ Նախկինում՝ Ռումինիայի վարչապետի պաշտոնակատար՝ 2020 թվականի դեկտեմբերի 7-ից 23-ը, վարչապետ՝ 2021 թվականի նոյեմբերի 25-ից 2023 թվականի հունիսի 12-ը[4][5]։ Մասնակցել է մի քանի պատերազմների, այդ թվում՝ Իրաքում։ 2015-2019 թվականներին եղել է Ռումինիայի գլխավոր շտաբի պետ։ 2019 թվականի նոյեմբերի 4-ից մինչև 2020 թվականի դեկտեմբեր՝ Ռումինիայի պաշտպանության նախարար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1985 թվականին Կրայովում ավարտել է Թուդոր Վլադիմիրեսկուի անվան ռազմական լիցեյը և 1988 թվականին Սիբիուի Նիկոլաե Բելչեսկուի անվան ցամաքային զորքերի ակադեմիան։ Իր ռազմական կարիերայի ընթացքում նա մասնակցել է Աֆղանստանում, Բոսնիա և Հերցեգովինայում և Իրաքում առաքելություններին։ 2001 թվականից 2004 թվականներին նա եղել է 26-րդ հետևակային գումարտակի (հայտնի է նաև որպես Կարմիր Կարիճներ) հրամանատար, որի հետ մասնակցել Է Աֆղանստանում «Անխորտակելի ազատություն» գործողությանը և Իրաքում «Հին Բաբելոն» գործողությանը։ 2004 թվականի մայիսին Էն Նասիրիայում նա գլխավորել է առաջին ճակատամարտը, որին ռումինացի զինվորները Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո առաջին անգամ ակտիվորեն մասնակցել են[6]։ 2010 թվականի հոկտեմբերի 25-ին նրան շնորհվել է գեներալի կոչում[6][7]։

2015 թվականին Չուկեն նշանակվել է գլխավոր շտաբի պետ[8]։ 2018 թվականին նախագահ Կլաուս Յոհանննեսը նրան վերանշանակեց այդ պաշտոնում[6][8], ինչը հանգեցրեց հակամարտության նախագահի, վարչապետ Վիորիկա Դենչիլեի և այն ժամանակվա պաշտպանության նախարար Գաբրելել-Բենիամին Լեշի միջև, որը մտադիր էր փոխել իր պաշտոնը[8]։

2019 թվականի նոյեմբերի 4-ին Ազգային Լիբերալ կուսակցության առաջարկով դարձել է Ռումինիայի պաշտպանության նախարար[9]։ 2020 թվականի հոկտեմբերին անդամագրվել է ազգային լիբերալ կուսակցությանը՝ հաջորդ խորհրդարանական ընտրություններում Ռումինիայի Սենատում առաջադրվելու համար[10]։

2020 թվականի դեկտեմբերից եղել է ազգային Լիբերալ կուսակցության սենատոր։

Ռումինիայի վարչապետ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2020 թվականի դեկտեմբերի 7-ին՝ Լյուդովիկ Օրբանի հրաժարականից հետո, Կլաուս Յոհանիսը Նիկոլաե Չուկեին նշանակեց վարչապետի պաշտոնակատար։ Դեկտեմբերի 23-ին Ռումինիայի օրենսդիր մարմինների ընտրությունների արդյունքում ձևավորվեց կոալիցիոն նոր կառավարություն Ֆլորին Կիզուի գլխավորությամբ[11][12]։

Այն բանից հետո, երբ Կիզուի կաբինետը լուծարվեց 2021 թվականի հոկտեմբերի 5-ին անվստահության քվեի արդյունքում[13], Կլաուս Յոհանիսը հոկտեմբերի 21-ին առաջադրեց Չուկեի թեկնածությունը նշանակված վարչապետի պաշտոնում[14]։ Մինչ Ռումինիայի հունգարացիների դեմոկրատական միությունը արագորեն համաձայնեց ազգային Լիբերալ կուսակցության հետ փոքրամասնության կառավարությունը թարմացնել, Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությունը Չուկեին առաջարկեց ժամանակավոր աջակցություն COVID-19 համաճարակի ընթացքում՝ որոշակի համաձայնության դիմաց[15]։ Նշանակված վարչապետը հոկտեմբերի 29-ին ներկայացրեց իր կառավարությունը[16]։ Չկարողանալով ստանալ սոցիալ-դեմոկրատների և Ռումինիայի փրկության Միության աջակցությունը, նոյեմբերի 1-ին Չուկեն հրաժարվեց նոյեմբերի 1-ին կառավարություն կազմելուց[17][18]։ Նոյեմբերի 22-ին նա կրկին առաջադրվել է նշանակված վարչապետի պաշտոնում[19], իսկ նոյեմբերի 25-ին հաստատվել է խորհրդարանի կողմից (318 մարդ «կողմ» է քվեարկել)՝ այդպիսով դառնալով կոալիցիոն կառավարության ղեկավար, որում ընդգրկված են Նացիոնալ-Լիբերալ կուսակցության[20], Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության և Ռումինիայի հունգարացիների դեմոկրատական միության ներկայացուցիչներ[4][5]։ Մի քանի ժամ անց Նիկոլաե Չուկեն երդվել է՝ պաշտոնապես զբաղեցնելով վարչապետի պաշտոնը[21]։

2022 թվականի ապրիլին Նիկոլաե Չուկեն ընտրվել է Ազգային Լիբերալ կուսակցության նոր առաջնորդ[22]։

2022 թվականի օգոստոսի 26-ին Չուչեն ստորագրեց առաջին պայմանագրերը՝ ֆինանսավորելու «Angel Saligny ներդրումային ծրագիրը»՝ հիմնադրամը, որը նպատակ ունի զարգացնել բնակավայրերը Ռումինիայի քաղաքացիների համար, որը պաշտոնապես ստեղծվել է 2021 թվականին Ռումինիայում քաղաքական ճգնաժամի արդյունքում[23]։

2023 թվականի մարտի 1-ից որպես «պատվավոր խորհրդատու» ունի ION անունով արհեստական ինտելեկտով ռոբոտ[24]։

2023 թվականի հունիսի 12-ին CNR արձանագրության համաձայն՝ Չուկեն հրաժարական է տվել[25]։ Հունիսի 15-ին վարչապետի պաշտոնում նրան փոխարինել է Մարչելչոլակուն։

Ռումինիայի Սենատի խոսնակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2023 թվականի հունիսի 13-ին ընտրվել է Ռումինիայի Սենատի խոսնակ, փոխարինել է Ալինա Գորգիուին, որը ժամանակավորապես կատարել է պարտականությունները Ֆլորին Կիզուի հրաժարականից հետո՝ 2022 թվականի հունիսի 29-ին։ Չուկեի օգտին քվեարկել է 88 սենատոր, դեմ՝ 16-ը[26]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է, ունի մեկ երեխա։ Խոսում է անգլերեն և ռումիներեն[6]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Cine este Nicolae Ciucă, premierul interimar. A primit Ordinul Național de Merit al Republicii Franceze
  2. ↑ Ambassador Adrian Zuckerman at the Awarding of Legion of Merit to Acting Prime Minister Nicolae Ionel Ciuca
  3. ↑ Nicolae Ciucă (speaker profile)
  4. ↑ 4,0 4,1 Новое правительство Румынии приведено к присяге
  5. ↑ 5,0 5,1 Rosca, Matei (2021 թ․ նոյեմբերի 25). «Romanian parliament elects Nicolae Ciucă as prime minister». Politico. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Cozmei, Victor (2019/10/24). «Cine este Nicolae Ciucă, propus ministrul Apărării: militar de carieră, cunoscut ca "generalul deșertului", a condus în Irak prima bătalie a soldaților români după al doilea război mondial». Hotnews.ro (ռումիներեն).
  7. ↑ «Klaus Iohannis a semnat decretul privind trecerea în rezervă a generalului Nicolae Ciucă, propus ministru al Apărării». Digi24 (ռումիներեն). 2019/10/28.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Postelnicu, Valentina (2019/11/05). «Cine este Nicolae Ciucă, ministrul Apărării Naţionale. Militarul cu cel mai mare grad din Armată, este generalul român care a condus personal o misiune de luptă, în Irak». Libertatea (ռումիներեն).
  9. ↑ «Generalul-locotenent Daniel Petrescu, noul șef al Statului Major al Apărării» (ռումիներեն). Ministry of National Defence. 2019/11/29.
  10. ↑ «Ministrul apărării, Nicolae Ciucă, s-a înscris în PNL și va candida pentru Senat». Digi24 (ռումիներեն). 2020/10/18.
  11. ↑ «Nicolae Ciucă a fost numit prim-ministru interimar» (ռումիներեն). Digi24. 2020 թ․ դեկտեմբերի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
  12. ↑ «Noul Guvern de coaliție condus de Florin Cîțu a fost învestit de Parlament. Mesajul lui Iohannis, la ceremonia de învestire». Mediafax (ռումիներեն). 2020 թ․ դեկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 7-ին.
  13. ↑ Adam, Georgiana (2021 թ․ հոկտեմբերի 5). «Guvernul Cîțu a picat. Moțiunea de cenzură a trecut cu 281 de voturi». Antena 3 (ռումիներեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  14. ↑ Păcurar, Bogdan (2021 թ․ հոկտեմբերի 21). «Klaus Iohannis: "Am decis să-l desemnez drept candidat pentru funcția de prim-ministru pe Nicolae Ciucă"». Digi24 (ռումիներեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  15. ↑ «PSD: Ciolacu a discutat telefonic cu premierul desemnat; i-a cerut includerea în programul de guvernare a 10 măsuri urgente» (ռումիներեն). Agerpres. 2021 թ․ հոկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  16. ↑ «Nicolae Ciucă va merge în Parlament cu un guvern minoritar PNL-UDMR. Iată lista miniștrilor: USR nu votează noul cabinet». Economica. 2021 թ․ հոկտեմբերի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  17. ↑ «Romania's crisis continues as latest PM-designate throws in the towel». Euronews. 2021 թ․ նոյեմբերի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  18. ↑ «Ciucă: Am depus mandatul de premier desemnat. Biroul Executiv a cerut. Cîțu: Propunerea de premier va fi decizia partidului» (Romanian). Digi24. 2021 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  19. ↑ «Iohannis: Îl desemnez pe Nicolae Ciucă pentru a forma o echipă guvernamentală. S-a format o majoritate solidă PNL, PSD, UDMR și grupul minorităților / Ciucă: Sperăm ca de joi să ne apucăm serios de treabă» (ռումիներեն). G4 Media. 2021 թ․ նոյեմբերի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 22-ին.
  20. ↑ Roșca, Matei (2021 թ․ նոյեմբերի 25). «Romanian parliament elects Nicolae Ciucă as prime minister». Politico. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  21. ↑ «Romanian President Swears In New Government, Declares 'Political Crisis Over'». Radio Free Europe/Radio Liberty. 2021 թ․ նոյեմբերի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
  22. ↑ «Nicolae Ciucă este noul președinte PNL». www.digi24.ro (ռումիներեն). Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 10-ին.
  23. ↑ «Premierul Nicolae Ciucă a semnat primele contracte de finanţare din Programul de Investiţii "Anghel Saligny"». www.antena3.ro (Romanian). Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 26-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  24. ↑ Иван Половинин (2023 թ․ մարտի 1). «Премьер Румынии назначил своим «почетным советником» робота с искусственным интеллектом». Газета.Ru (ռուսերեն). Վերցված է 2023 թ․ մարտի 3-ին.
  25. ↑ «Nicolae Ciucă a demisionat din funcția de prim-ministru. Cătălin Predoiu, numit premier interimar». adevarul.ro (ռումիներեն). 2023 թ․ հունիսի 12. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 13-ին.
  26. ↑ «Спикером Сената Румынии избрали бывшего премьера Николая Чукэ». ТАСС. 2023 թ․ հունիսի 13. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 24-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նիկոլաե_Չուկե&oldid=9799678» էջից