Նադիա Քաաբի-Լինկե
Նադիա Քաաբի-Լինկե | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | 1978[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Թունիս, Թունիս |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Tunis Institute of Fine Arts?, Փարիզ Սորբոնի համալսարան և Փարիզ 1 Պանթեոն-Սորբոն համալսարան |
Մասնագիտություն | արվեստագետ և նկարիչ-փորագրող |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Թռչող գորգեր և Smell? |
Պարգևներ | |
Կայք | nadiakaabilinke.myportfolio.com |
![]() |
Նադիա Քաաբի-Լինկե (1978[1][2][3][…], Թունիս, Թունիս), Բեռլինում ապրող ուկրաինական ծագմամբ թունիսցի նկարչուհի, հայտնի է իր կոնցեպտուալ արվեստով և հատկապես 2011 թվականի «Թռչող գորգեր» արձանով։ Նրա աշխատանքները նվիրված են աշխարհաքաղաքականության, ներգաղթի և անդրազգային նույնության թեմաներին։ Մեծանալով Թունիսի, Կիևի, Դուբայի և Փարիզի միջակայքում՝ Քաաբի-Լինկեն սովորել է Թունիսի գեղեցիկ արվեստների ինստիտուտում և փարիզյան Սորբոնում ստացել է արվեստի փիլիսոփայության դոկտորի աստիճան։ 2011 թվականին նա արժանացել է Abraaj Group Art Prize մրցանակի «Թռչող գորգեր» աշխատանքի համար, որը վանդակավոր արձան էր, հատակին գցում էր երկրաչափական ստվերներ՝ նման Վենետիկի փողոցային առևտրականների գորգերին։ Ստեղծագործությունը 2016 թվականին ձեռք է բերել Նյու Յորքի Գուգենհայմ թանգարանը՝ գեղարվեստական համաշխարհային Guggenheim UBS MAP նախաձեռնության շրջանակներում։ 2014 թվականին Հոնկոնգում Քաաբի-Լինկեն նաև դարձել է Արտ Բազել ցուցահանդեսի դափնեկիր։
Վաղ տարիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նադիա Քաաբի-Լինկեն ծնվել է Թունիսում 1978 թվականին։ Ունի ուկրաինական և թունիսյան ծագում[5], նրա հայրը մարզական վերլուծաբան էր, մայրը՝ քիմիկոս։ Քաաբի-Լինկեն ապրել է Կիևում և Թունիսում։ 12 տարեկանում Նադիան տեղափոխվել է Դուբայ, երբ նրա հայրն այնտեղ աշխատանք է ունեցել։ Քաաբի-Լինկեն հիշում է այդ փոփոխության մասին որպես դժվարին քայլ՝ հատկապես ժամանակակից պարեր սովորելու հնարավորության կորստի հետ կապված։ Մոր օգնությամբ Քաաբի-Լինկեն սկսել է նկարել։ Ավելի ուշ նա գեղանկարչություն է սովորել Թունիսի գեղեցիկ արվեստների ինստիտուտում[6], որն ավարտել է 1999 թվականին։ 2008 թվականին Քաաբի-Լինկեն փարիզյան Սորբոնում ստացել է փիլիսոփայության դոկտորի աստիճան[5] գեղագիտության և արվեստի փիլիսոփայության ոլորտում։ Ֆրանսիայում սովորելու ժամանակ նա հանդիպել է ապագա ամուսնուն՝ գերմանացի Թիմոյին, որը հետագայում եղել է Քաաբի-Լինկեի բազմաթիվ ներկայացումների վերահսկողը[6]։
Քաաբի-Լինկեի առաջին անհատական ցուցահանդեսը տեղի է ունեցել Թունիսում 2009 թվականին[7], որին հետևել են անհատական ցուցադրությունները Բեռլինում (2010)[5], Էռլս կորտի խճանկարային սենյակներում (Լոնդոն, 2014)[6] և Dallas Contemporary թանգարանում (2015)[8]։ Քաաբի-Լինկեն ստացել է 2009 թվականի Ալեքսանդրայի բիենալեի ժյուրիի մրցանակը և Abraaj Group Art Prize մրցանակը 2011 թվականին[5]։ Abraaj Group-ը 2011 թվականին պատվիրել է նրան «Թռչող գորգերը»[9], որը ցուցադրվել է 54-րդ Վենետիկի բիենալեի ժամանակ[10], իսկ 2016 թվականին այն ձեռք է բերել և ցուցադրել Նյու Յորքի Սողոմոն Գուգենհայմի թանգարանը[9]։
Քաաբի-Լինկեն 2012 թվականին աշխատել է Լոնդոնի Դելֆինի ֆոնդում, որտեղ նա շատ տպավորվել է ընտանեկան բռնությունների զոհերի հետ հանդիպումներից[11]։ Նա 2014 թվականին դարձել է Հոնկոնգում կայացած Արտ Բազելի «Զարգացող արվեստի բացահայտման» դափնեկիր[12][13], որտեղ նա ցուցադրվել է Կալկուտայի փորձարարական թանգարանում[14]։ Նույն թվականին ավելի ուշ նա ավարտել է իր «Իմ քար» նախագիծը (գերմ.՝ Meinstein) Նոյկյոլնում կենտրոնում (Բեռլինի շրջան)։ Նրա ստեղծած մայթի խճանկարում օգտագործել է շրջանի բնակիչների (որոնք հիմնականում ներգաղթյալ էին) ազգային ծագմանը համապատասխանող քարեր[15]։ Քաաբի-Լինկեն նկարագրել է իր աշխատանքը որպես ժամանակակից կյանքի հնագիտություն[16]։
Անձնական կյանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նադիա Քաաբի-Լինկեն ամուսնացած է[17] և ունի երկու որդի՝ ծնված 2013 թվականի սկզբին և 2017 թվականի վերջին։ Նա ապրում է Բեռլինում[12] և Կիևում։ Քաաբի-Լինկե կարողանում է խոսել վեց լեզուներով[6]։
Ցուցահանդեսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Walk_the_Line%2C_2015_02.jpg/220px-Walk_the_Line%2C_2015_02.jpg)
Անհատական
- «Կնիքված ժամանակ», Բոնի գեղարվեստի թանգարան), Գերմանիա, 2017[18]
- «Ուղիղ գնա», Dallas Contemporary, Դալաս, 2015[8]
- «Ապագան վերափոխվում է և ցնցուղախցիկ», Խճանկարային սենյակներ, Լոնդոն, 2014[6]
- «Ոլորված», Գալուստ Գյուլբենկյանի թանգարան, Լիսաբոն, 2014[16][19]
- Քրիստիան Հոսպի պատկերասրահ, Բեռլին, 2010
- Էլ Մարսի պատկերասրահ, 2009
Խմբակային
- «But a Storm Is Blowing from Paradise: Contemporary Art of the Middle East and North Africa», Guggenheim UBS MAP Global Art Initiative, Սողոմոն Գուգենհայմի թանգարան, Նյու Յորք, 2016
- «Chkoun Ahna», Կարթագենի ազգային թանգարան, Թունիս, 2012 մայիս[20][21]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 https://rkd.nl/explore/artists/466632
- ↑ 2,0 2,1 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 3,0 3,1 Artnet — 1998.
- ↑ https://www.abraaj.com/Abraaj-Group-Art-Prize-2011/nadia-kaabi-linke/
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Nadia Kaabi-Linke». Delfina Foundation. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Spence, Rachel (2014 թ․ նոյեմբերի 14). «An artist who will not be pigeonholed». Financial Times. ISSN 0307-1766.
- ↑ «Biography». Nadia Kaabi-Linke. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
{{cite web}}
: More than one of|archivedate=
and|archive-date=
specified (օգնություն); More than one of|archiveurl=
and|archive-url=
specified (օգնություն) - ↑ 8,0 8,1 Smart, Lauren (2015 թ․ դեկտեմբերի 21). «10 Best Art Exhibitions of 2015». Dallas Observer. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ 9,0 9,1 van Straaten, Laura (2016 թ․ ապրիլի 27). «How Curator Sara Raza's New Show Smuggles Inconvenient Truths Into the Guggenheim». Artnet News. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ Lankarani, Nazanin (2011 թ․ մայիսի 25). «Echoes of Political Unrest at Venice Biennale». The New York Times. ISSN 0362-4331.
- ↑ Volk, Katherine; Shabibi, Lawrie (4241 թ․ դեկտեմբերի 26). «Fahrenheit311: Seven Legends of Machismo». ArtAsiaPacific. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ 12,0 12,1 Gerlis, Melanie; Adam, Georgina Artists Go the Extra Mile for Hong Kong (und) // The Art Newspaper. — 2014. — С. 1. — ISSN 0960-6556. Архивировано из первоисточника 11 Սեպտեմբերի 2015.
- ↑ Vine, Richard (2014 թ․ մայիսի 22). «Dueling Visions at Art Basel Hong Kong». Art in America. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ Seaman, Anna (2014 թ․ մայիսի 15). «Art Basel: Discoveries Prize awarded to Nadia Kaabi-Linke». The National. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ «Alfred-Scholz-Platz: Gestaltung eines Stadtplatzes». Architekturpreis Berlin 2016. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 23-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ 16,0 16,1 Synek, Manuela (2014 թ․ մայիսի 2). «Nadia Kaabi-Linke presa pelos fios da memória». Umbigo. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ Lazaar, Lina (2011 թ․ դեկտեմբերի 5). «Suspended Lives and Emerging Voices: Nadia Kaabi-Linke in Conversation with Lina Lazaar» (PDF). Ibraaz. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ «Nadia Kaabi-Linke: Sealed Time». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ «Nadia Kaabi-Linke — Stranded». Գալուստ Գյուլբենկյանի թանգարան. 2014. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ Downey, Anthony (2012 թ․ մայիսի 30). «Where to Now: Chkoun Ahna at the National Museum of Carthage, Tunis, 2012». Ibraaz. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
- ↑ Larkins, Zoe (2012 թ․ մայիսի 7). «Chkoun Ahna Opens Tunisia's Contemporary Chapter». Art in America. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նադիա Քաաբի-Լինկե» հոդվածին։ |
|