Jump to content

Էլեկտրոփոփ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էլեկտրոփոփ
անգլ.՝ Electropop
Ոճային հիմքեր
Մշակութային հիմքերՎաղ 1980-ական թվականներ, Միացյալ Թագավորություն, Միացյալ Նահանգներ, Արևմտյան Գերմանիա
Ծագման ժամանակ1978
Ծագման երկիր Միացյալ Թագավորություն
Հատուկ գործիքներ
Բխող ժանրեր
Տես նաև
Charli XCX-ը ելույթ է ունենում Postivus փառատոնում

Էլեկտրոփոփ (անգլ.՝ Electropop), երաժշտական ժանր, որը միավորում է էլեկտրոնային և փոփ ժանրերի տարրերը։ Որպես կանոն, այն նկարագրվում է որպես սինթի փոփի տարբերակ՝ մեծ շեշտադրմամբ իր էլեկտրոնային հնչեղության վրա։ Այս ժանրը սկսել է ժողովրդականություն վայելել 2000-ական թվականներից ի վեր[1]։

Վաղ 1980-ական թվականներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1980-ական թվականների ընթացքում այնպիսի բրիտանացի արտիստներ, ինչպիսիք են Գարի Նյումանը, The Human League-ը, Soft Cell-ը, Ջոն Ֆոքսը և Visage-ը, օգնել են նոր սինթի փոփ ոճի զարգացմանը, որն ավելի շատ հենվում էր էլեկտրոնային երաժշտության վրա և ընդգծում էր սինթեզատորների հիմնական օգտագործումը[4], այն ժամանակ, երբ էլեկտրո ոճը առավել զարգացվել է Afrika Bambaataa-յի կողմից, ով գտնվում էր Yellow Magic Orchestra-յի և Kraftwerk-ի ազդեցության տակ, և ինքն էլ, իր հերթին, ազդել է Մադոննայի 1980-ական թվականների փոփ երաժշտական ոճի վրա[5]։

Սկսել են ի հայտ գալ երաժշտական նոր հետաքրքրաշարժ ստեղծագործություններ, որոնք ստացել են էլեկտրոպոպ անվանումը, քանի որ էլեկտրոնային գործիքները՝ հիմնականում սինթեզատորներն ու սինդրամները, օգտագործվել են փոփ երգեր ստեղծելու համար։ M խմբի «Pop Muzik»-ն առաջիններից մեկն էր։ Աստիճանաբար կուտակվում էին արժանի էլեկտրոփոփ սկավառակներ, թեև դրանք դեռ հնչում էին հիմնականում միայն ռոք դիսկոտեկներում։ Սակայն 1981 թվականին «դարպասները բացվել են», և նոր երաժշտությունը վերջապես հզոր պոռթկում է ունեցել։ Բեկումնային երգ է դարձել Human League խմբի «Don't You Want Me» երգը։

2009 թվականին ԶԼՄ-ներում ի հայտ են եկել հոդվածներ, որոնք հռչակում էին տարբեր էլեկտրոփոփ աստղերի նոր դարաշրջանը, և, իրոք, նկատվում էր մի շարք էլեկտրոփոփ արտիստների ժողովրդականության աճ։ 130 երաժշտական փորձագետների հարցման ընթացքում, որն անցկացվել Է BBC-ի համար 2009 թվականին, լավագույն տասնհինգ կատարողներից 10-ը պատկանում էին էլեկտրոփոփ ժանրին[6]։ Լեդի Գագան խոշոր առևտրային հաջողություն է ունեցել իր 2008 թվականի «The Fame» ալբոմի շնորհիվ։ Երաժշտության հեղինակ Սայմոն Ռեյնոլդսը նշում է, որ «Այն ամենը, ինչ կապված էր Գագայի հետ, եկել է էլեկտրոքլեշից, բացառությամբ երաժշտության, որը 1980-ական թվականներից չէր»[7]։ Կորեական փոփ երաժշտական բեմում նույնպես տիրում է էլեկտրոփոփ ժանրը, հատկապես բոյ բենդերի և այնպիսի գըրլ բենդերի ստեղծագործության մեջ, ինչպիսիք են Super Junior, SHINee, f(x) և Girls' Generation խմբերը[8]։

Երգիչ Մայքլ Անգելակոսը Passion Pit-ից ասել է 2009 թվականի հարցազրույցում, որ էլեկտրոփոփ նվագելն իր մտադրությունը չէր, սակայն հանրակացարանում ապրելու սահմանափակումները դարձրել են այդ ժանրը ավելի մատչելի»[9]։

2009 թվականին Ջեյմս Օլդհեմը՝ A&M Records-ի արտիստների և ռեպերտուարի նախագահն ասել է, որ «Բոլոր A&R բաժիններն ասում էին մենեջերներին և իրավաբաններին․ 'Մի տվեք մեզ այլ երաժշտական խմբերի, քանի որ մենք չենք ուզում պայմանագիր կնքել նրանց հետ, նրանք չեն ուզում ձայնագրություններ վաճառել'։ Այն ամենը, ինչին մեզ միացրել են, էլեկտրոնային բնույթ է կրում»[10][11]։

Ըստ Քենեթ Ուոմաքի, երգչուհի և երգերի հեղինակ Բիլլի Այլիշը «ամրապնդել է էլեկտրոփոփի իշխող թագուհու տիտղոսը» իր «When We All Fall Asleep, Where Do We Go?» քննադատական և առևտրային հիթ ալբոմով[12]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 Jones, 2006, էջ 107
  2. Jon Pareles (2010 թ․ մարտի 21). «Spilling Beyond a Festival's Main Courses». The New York Times.
  3. «Spilling Beyond a Festival's Main Courses». The New York Times. 2010 թ․ մարտի 22 – via New York Times.
  4. Reynolds, 2005, էջեր 296-308
  5. David Toop (1996 թ․ մարտ), «A-Z Of Electro», The Wire, no. 145, Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 29-ին
  6. UK gaga for electro-pop, guitar bands fight back Արխիվացված 2009-07-23 Wayback Machine, The Kuwait Times, January 28, 2009
  7. The 1980s revival that lasted an entire decade by Simon Reynolds for The Guardian 22 January 2010
  8. Mullins, Michelle (2012 թ․ հունվարի 15). «K-pop splashes into the west». The Purdue University Calumet Chronicle. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 4-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 22-ին.
  9. «Interview: Michael Angelakos of Passion Pit Boston Phoenix October 1, 2009».
  10. «Gaga for girl power». smh.com.au.
  11. Neil McCormick (2009 թ․ օգոստոսի 5). «La Roux, Lady Gaga, Mika, Little Boots: the 80s are back». Telegraph.co.uk.
  12. Womack, Kenneth (2019 թ․ մայիսի 10). «Billie Eilish is the new pop intelligentsia». Salon. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 2-ին.

Մատենագրություն

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]