Jump to content

Ալբեր Վանդալ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալբեր Վանդալ
Albert Vandal
Ծնվել էհուլիսի 7, 1853(1853-07-07)[1][2][3]
Փարիզ[4]
Մահացել էօգոստոսի 30, 1910(1910-08-30)[1][3] (57 տարեկան)
Փարիզ[4]
ԳերեզմանCimetière de Bercy
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Դավանանքկաթոլիկություն
Մասնագիտությունպատմաբան
Հաստատություն(ներ)Քաղաքական գիտությունների ազատ դպրոց
Գործունեության ոլորտպատմություն[5]
Պաշտոն(ներ)seat 11 of the Académie française? և auditor at the Conseil d'État?
ԱնդամակցությունՖրանսիական ակադեմիա[6], Ֆրանսիական հայրենիքի լիգա, Ֆրանսիայի պատմության ընկերություն և Société des amis des monuments parisiens?
Ալմա մատերՔաղաքական գիտությունների ազատ դպրոց
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[1]
Պարգևներ
ՀայրÉdouard Vandal?
 Albert Vandal Վիքիպահեստում

Ալբերտ Վանդալ (ֆր.՝ Albert Vandal, հուլիսի 7, 1853(1853-07-07)[1][2][3], Փարիզ[4] - օգոստոսի 30, 1910(1910-08-30)[1][3], Փարիզ[4]), կոմս, պահպանողական ուղղության ֆրանսիացի պատմաբան, ֆրանսիայի ակադեմիայի անդամ (1896)։

Ա․ Մորեչի հետևորդը։

Վանդալի գործերը վերաբերում են Ֆրանսիայի պատմության նապոլեոնյան ժամանակաշրջանին։ «Նապոլեոնը և Ալեքսանդր 1» (հ․ 1—3, 1891-1893) աշխատության մեջ պնդել է ֆրանս-ռուսական դաշնակցության անհրաժեշտության մասին։ «Բոնապարտի վերելքը» (1902) գրքում հանդես է եկել որպես Նապոլեոն 1-ի արտաքին և ներքին քաղաքականության ջատագով։ Գրել է Ֆրանսիայի արտաքին քաղաքականության և միջազգային հարաբերությունների 17-20 դարերի պատմության ակնարկներ։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալբեր Վանդալ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 269