Overlord (տեսախաղ, 2007)
Overlord | |
---|---|
Մշակող | Triumph Studios? |
Հրատարակիչ | Codemasters |
Դիստրիբյուտոր | Warner Bros. Interactive Entertainment, GOG.com[1], Steam[2] և Humble Store[3] |
Միջերեսի լեզու | անգլերեն[2], ֆրանսերեն[2], գերմաներեն[2] և իսպաներեն[2] |
Կոմպոզիտոր | Michiel van den Bos? |
Սերիայի մաս | Overlord? |
Թողարկման թվական | հունիսի 26, 2007 |
Պլատֆորմներ | Windows[2], Xbox 360, PlayStation 3, մաքՕՍ[2] և Լինուքս[2] |
Ժանր | արկածային էքշն |
Խաղի ռեժիմ | բազմակառավարելի խաղ և միակառավարելի խաղ[2] |
USK | USK 16 |
Կրիչ | Blu-ray Disc, թվային բաշխում և թվային ներբեռնում |
Կառավարում | ստեղնաշար և մկնիկ |
🌐 | codemasters.com/overlord |
Overlord (հայերեն՝ «Տեր» կամ «Գերիշխան»), մարտա-արկածային համակարգչային խաղ, որը մշակվել է Triumph Studios-ի կողմից և հրատարակվել Codemasters-ի կողմից Xbox 360-ի, Microsoft Windows-ի և PlayStation 3-ի համար (Ռուսաստանում խաղը տարածել է Բուկան)։ Խաղի առաջին երկու հարթակների տարբերակները թողարկվել են Հյուսիսային Ամերիկայում 2007 թվականի հունիսի 26-ին, Եվրոպայում՝ հունիսի 29-ին և հուլիսի 7-ին՝ Ավստրալիայում[4][5]։ 2009 թվականի հունիսի 23-ին խաղը և դրա շարունակությունը Overlord II-ը հասանելի դարձան MacOS X-ի և Linux-ի համար[6]։
Նախագծի մշակումը սկսվել է 2006 թվականի սկզբին[7], հայտարարությունը տեղի է ունեցել նույն թվականի մայիսին[8], խաղային խաղի ցուցադրմամբ E3 2006 խաղային ցուցահանդեսում[9]։ Թողարկումը տեղի ունեցավ 2007 թվականին մեկուկես տարի զարգացումից հետո[7], խաղը հիմնականում դրական արձագանքներ ստացավ[10][11] և վաճառվեց լավ տպաքանակով[12]։ Overlord: Raising Hell-ը հայտարարվել է 2007 թվականի նոյեմբերի 1-ին[13] և թողարկվել 2008 թվականի փետրվարի 15-ին, ինչպես նաև նոր բազմախաղացող քարտեզների և մեկ խաղացողի համար բաժանված էկրանի ռեժիմի հետ միասին[14]։ PlayStation 3-ի տարբերակը՝ Overlord: Raising Hell վերնագրով թողարկվել է 2008 թվականի հունիսի 20-ին և հունիսի 24-ին Եվրոպայում և Հյուսիսային Ամերիկայում[15] և ներառում էր բնօրինակ խաղը և ներբեռնվող բովանդակությունը[16]։ Խաղի շարունակությունը, որը կոչվում է Overlord II, հայտարարվեց 2008 թվականի օգոստոսի 13-ին[15] Wii և Nintendo DS կողմնակի ստեղծագործությունների հետ միասին Overlord: Dark Legend և Overlord: Minions[17][18]։
Overlord-ը տեղի է ունենում անանուն ֆանտաստիկ աշխարհում, որտեղ խաղացողը ստանձնում է հարություն առած մարտիկ Overlord-ի դերը, որը վերահսկողություն է ձեռք բերել գրեմլինանման արարածների վրա, որոնք կոչվում են «մինիոններ» կամ կամակատարներ։ Օգտագործողը պետք է հաղթահարի յոթ զոհված հերոսների, որպեսզի գրավի նրանց ենթակա հողերն ու բնակչությունը։ Խաղը պարունակում է «Աղավիություն» տարրը, որն օգտագործվում է Առակ[8] խաղերում, երբ հերոսի որոշակի գործողություններ ազդում են խաղի հետագա սյուժեի ընթացքի վրա։ Թեև Գերտիրակալն ինքը վերահսկվում է երրորդ անձի տեսանկյունից, մինիոնների կառավարման մեջ կան իրական ժամանակի ռազմավարություն և դերակատարման տարրեր։ Խաղը հագեցած է մռայլ հումորով, այն նաև պարունակում է երգիծանք և ավանդական ֆանտաստիկ միջավայրի և սյուժեի ծաղրերգություն[19]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խաղը սկսվում է այն պահից, երբ կամակատարներից ավագ Գնարլը շագանակագույն կամակատարների մի ջոկատի հետ արթնացնում է Տիրոջը իր դամբարանի մեջ։ Դրանից հետո նրանք հերոսին հագցնում են զրահ և հռչակում Գերտիրակալին իր հին ու ավերված աշտարակում. նախորդ Գերտերը սպանվել է հերոսների ջոկատի կողմից, որոնք այնուհետև գրավել են նրա հողերը։ Ծերուկներից ավագը՝ Գնարլը, ասում է, որ հիմա ժամանակն է վերականգնել իրեն և վերադարձնել գողացվածը։
Հերոսը ճանապարհորդում է մոտակա Կուտեժ գյուղ, որտեղ կիսատ-պռատները վերցրել են սննդի բոլոր պաշարները և տեղաբնակչությանը տարել աշխատանքային ճամբարներ։ Նրանց առաջնորդ Մելվին Ֆեթ Բլիին սպանելուց և ուտելիք գտնելուց հետո հերոսը կանգնած է առաջին ընտրության առաջ՝ այն իր համար պահել, ուղարկել ամրոց կամ տալ գյուղացիներին։ Մելվինին սպանելուց հետո Overlord-ը գտնում է կարմիր մինիոնների որջը, որոնք առաջին հերթին անհրաժեշտ են դեպի Darkwood ճանապարհը բացելու համար։ Ազատելով գյուղը կիսատներից՝ Գերտերը իմանում է Չար Աչքերի օգնությամբ այնտեղ հասած ավազակների կողմից Ռևելրի ամրոցի վրա հարձակման մասին։ Նրանց հետ գործ ունենալով՝ Տերը ամրոցի տիրուհուն՝ Ռոզային, տանում է իր աշտարակը որպես սիրուհի։
Կուտեժի գյուղացիները դժգոհում են Darkwood-ից ձգվող ամենուր տարածված հսկա արմատներից։ Ամեն ինչի մեղավորը մի ծառ էր, որը աճեց Օբերոն Մառախլապատի շուրջը, ով երազի մեջ ընկավ, ով փորձում էր կասեցնել թզուկների ներխուժումը։ Նրան սպանելու համար հերոսը պետք է մուտք գործի կանաչ և կապույտ կամակատարներին։ Էլֆերի մայր աստվածուհու արձանը գողացել են թզուկները, և դա ցանկացել է նաև գող հերոս Ջուլիան։
Հասնելով թզուկների երկրներ, որոնք օգտագործում էին էլֆերին որպես ստրուկներ, Տերը հանդիպում է Ռոլիին թագավորական սրահներում՝ հսկա տանկ, որը պահպանում է գաճաճ հերոսի՝ Գոլդոյի սենյակները, որը բռնվել էր ոսկու տենդով։ Գոլդոյին հաղթելուց հետո հերոսը կանգնում է ընտրության առաջ՝ փրկել վերջին էլֆերին կամ վերցնել աշտարակից գողացված և հանքերում ականապատված Գոլդոյի բոլոր գանձերը։
Հասնելով Երկնային Բնակավայր՝ Տերն իմանում է, որ, հավանաբար, ժանտախտի պատճառը սուկուբուսն է, որին կանչել է ընկած փալադին Սըր Ուիլյամը իր հաճույքների համար։ Տիրոջ կողմից սպանված Ուիլյամի հարսնացուն, պարզվում է, Ռոուզի քույրն է, և Տերը կարող է ընտրել՝ պահել Ռոուզին կամ դարձնել նոր տիրուհուն՝ թավշյա։
Այս պահին արձանի մեջ գտնվող կամակատարները նոր պորտալ են ակտիվացնում Ռուբորյան անապատի մեջտեղում։ Հասնելով այնտեղ՝ Տերը գտնում է Ջուլիային և գերի է վերցնում նրան։ Այնտեղ նա գտնում է նաև արձանը, և ահա նոր ընտրություն՝ արձանը տալ էլֆերին, կամ վերցնել այն իր համար։ Հարցաքննության ժամանակ Ջուլիան ասում է, որ արձանը գողացել են ինչ-որ կախարդի հրամանով, և որ բարբարոս Կանը կգա նրան ազատելու։ Այս ժամանակ, խրախճանքում, Կանի մարտիկները ջարդ են կազմակերպում, իսկ ինքը՝ Կանը, կատաղած, ոչնչացնում է Երկնային Բնակարանը, որտեղ գլխավոր հերոսը գտնում է նրան։
Կանին սպանելուց հետո Գերտերը լուր է ստանում, որ նրան սպասում են աշտարակում։ Հասնելով այնտեղ՝ նա գտնում է նրան գերված Կախարդի կողմից, ով Վելվետի և Ռոուզի հայրն է։ Ճակատամարտի ժամանակ նա ասում է, որ մի անգամ յոթ հերոսներ եկան աշտարակը քանդելու և Չարիքին հաղթելու, բայց գլխավոր հերոսն ընկավ, և ընկերները լքեցին նրան՝ սկսելով թալանել աշտարակը։ Հին Տերը տիրեց հաղթողներից մեկի մարմնին և գլխավոր հերոսին դրեց բուժիչ սարկոֆագի մեջ, որպեսզի իր օգնությամբ ոչնչացնի մյուս հերոսներին։ Նոր Գերտերը միայն նրա ժամանակավոր տեղակալն էր և այլևս դրա կարիքը չկա, քանի որ մնացած հերոսները ենթարկվեցին յոթ գայթակղություններին։ Վարդը կամ Թավիշը (կախված նրանից, թե ում է ընտրել խաղացողը) ընդհատում է իր հորը` փչացնելով Աշտարակի սիրտը, և հերոսը կարող է կանգնեցնել հին գերտիրակալին։
Հին Տիրոջ մահից հետո հերոսը վերականգնում է վերահսկողությունը աշտարակի և կամակատարների վրա։ Կախված խաղի ընթացքում խաղացողի գործողություններից (չար կամ բարի), արդյունքում Գերտերը ստանում է տեղի բնակչության աջակցությունն ու օրհնությունը կամ կողոպտում է ենթակա հողերը։ Անկախ սրանից, խաղի վերջում ցուցադրվում է կատակասեր Տրինչակը, ով կազմակերպում է որոշակի ծես։ Գնարլն ասում է, որ «Չարը միշտ ճանապարհ կգտնի»։ Այսպիսով, խաղացողը պատրաստվում է Raising Hell հավելման իրադարձություններին։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ GOG.com — 2008.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Steam — 2003.
- ↑ Humble Store
- ↑ «Overlord at GameFaQs (360)». GameFaQs. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
- ↑ «Overlord at GameFaQs (PC)». GameFaQs. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
- ↑ «Overlord II™ в Steam». store.steampowered.com. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 10-ին.
- ↑ 7,0 7,1 «Overlord Development Blog - Part One». The Audio Guys. 2007 թ․ օգոստոսի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 16-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
- ↑ 8,0 8,1 «Overlord Announced». IGN. 2006 թ․ մայիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
- ↑ «Gamespot's E3 2006 Editors Choice Awards: Best Surprise». Gamespot. 2006 թ․ մայիսի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 14-ին.
- ↑ «Overlord Reviews (Xbox 360)». Game Rankings. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2007 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
- ↑ «Overlord Reviews (PC)». Game Rankings. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 11-ին. Վերցված է 2007 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
- ↑ «US Sales Drive Record Growth for Codemasters». Team Xbox. 2007 թ․ նոյեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2007 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
- ↑ «Overlord: Raising Hell». Codemasters. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
- ↑ «Raise Hell Again with Codemasters: Announcing the Launch of New Overlord Content, Now Available for Xbox 360». Gamespot. 2007 թ․ փետրվարի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 19-ին. Վերցված է 2007 թ․ փետրվարի 16-ին.
- ↑ 15,0 15,1 «Overlord: Raising Hell at GameFaQs (PS3)». GameFaQs. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2008 թ․ հունիսի 22-ին.
- ↑ «Overlord PS3 confirmed - exclusive screens». Computer and Video Games.com. 2008 թ․ փետրվարի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 3-ին. Վերցված է 2008 թ․ փետրվարի 26-ին.
- ↑ «GC 2008: Overlord Dark Legend for Wii - It's kind of like Pikmin, except you control evil minions and wreak havoc upon the land». IGN. 2008 թ․ օգոստոսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 17-ին.
- ↑ «GC 2008: Overlord Minions First Look - The Overlord series branches out on the Nintendo DS. Check it out». IGN. 2008 թ․ օգոստոսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 17-ին.
- ↑ Eric Brudvig (2007 թ․ հուլիսի 9). «Overlord Review (PC)». IGN. Արխիվացված օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 31-ին. Վերցված է 2007 թ․ սեպտեմբերի 7-ին.