Ֆիլիպ Կլոդել

Ֆիլիպ Կլոդել; ֆր.՝ Philippe Claudel
Ծնվել է	փետրվարի 2, 1962[…] (61 տարեկան)
Ծննդավայր	Dombasle-sur-Meurthe
Մասնագիտություն	գրող, կինոռեժիսոր, սցենարիստ և վիպասան
Լեզու	ֆրանսերեն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Նենսի II-ի անվան համալսարան, Ֆրանսիա (2010)
Ուշագրավ աշխատանքներ	Brodeck's Report?
Անդամակցություն	Բելգիայի ֆրանսերեն լեզվի և գրականության թագավորական ակադեմիա
Աշխատավայր	UL?
Պարգևներ	Լիցեյիստների Գոնկուրյան մրցանակ Լյովենի կաթոլիկ համալսարանի պատվավոր դոկտոր Ռենոդո մրցանակ Euregio Young People Literature Award? Jean-Jacques-Rousseau Award? Prix Erckmann-Chatrian? Feuille d'or de la ville de Nancy? Prix France Télévisions? Գոնկուրյան մրցանան վեպի համար Lire magazine's Best book of the year? և Quebec bookseller's award?
	Philippe Claudel Վիքիպահեստում

Ֆիլիպ Կլոդել (փետրվարի 2, 1962(1962-02-02)^[1]^[2]^[3]^[…], Dombasle-sur-Meurthe), ֆրանսիացի գրող և կինոռեժիսոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլիպ Կլոդելը ծնվել է Լոթարինգիայում, Դոմբալ-սյուր-Մյորտում, 1962 թվականին։ Սովորել է Լյունևիլի լիցեյում, որն ավարտելուց հետո երկու տարի ապրուստի միջոցներ է հայթայթել պատահած աշխատանքը կատարելով։ 1983 թվականին ընդունվել է Նանսիի համալսարանը, ուսումնասիրել գրականություն, արվեստի և մասնավորապես կինեմատոգրաֆի պատմություն։ Բուհն ավարտելուց հետո ատենախոսություն է պաշտպանել, քննություն հանձնել ագրեժեի կոչում ստանալու համար։ Երկար տարիներ ֆրանսերեն է դասավանդել քոլեջում, լիցեյում, հիվանդանոցներում (հիվանդ երեխաներին)։ 12 տարի դասավանդել է Նանսիի բանտում, 4 տարի՝ հաշմանդամ երեխաների համար նախատեսված հատուկ կրթօջախում:Աշխատանքային այս ոչ դյուրին փորձը ստիպել է նրան վերանայել կյանքի, մարդկության, մարդկայնության մասին իր պատկերացումները, նվիրվել գրական աշխատանքի։ Իր առաջին վեպը հրատարակել է 1990 թվականին, միաժամանակ սկսել է կինոսցենարներ գրել։ Շուրջ 30 գրքերի հեղինակ է, որոնցում զետեղված են վեպեր, նորավեպեր, բանաստեղծություններ։ Արժանացել է գրական բազում մրցանակների, այդ թվում՝ Ռենոդոյի մրցանակի։

2001 թվականից միաժամանակ դասախոսում է Լոթարինգիայի համալսարանում։

2008 թվականին Ֆիլիպ Կլոդելը իր ուժերը փորձում է կինոռեժիսուրայի ասպարեզում։ «Ես այնքան վաղուց եմ քեզ սիրում» կինոնկարը թեև նրա առաջին ֆիլմն էր, բայց միանգամից արժանացավ երկու «Սեզար»-ի, Բեռլինի կինոփառատոնի երկու պարգևների, մի շարք այլ մրցանակների։

2011 թվականից Ֆիլիպ Կլոդելը ընդգրկված է Գոնկուրյան ակադեմիայի կազմում։

Այս ամենի հետ մեկտեղ սիրում է զբաղվել գեղանկարչությամբ, գեղարվեստական լուսանկարչությամբ, ձկնորսությամբ։

Ստեղծագործությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արդեն լրացել էր Ֆիլիպ Կլոդելի 37 տարին, երբ նա լույս ընծայեց իր առաջին վեպը՝ Meuse l'oubil-ը, որտեղ պատմում է սիրած կնոջը կորցրած մի տղամարդու ապրումների և այն մասին, թե ինչպես է նա աստիճանաբար սովորում ապրել այդ կորստի զգացողությամբ։ Վեպն արժանացավ երկու մրցանակի։

2002 թվականին տպագրած Le bruit des trousseaux վիպակում արտացոլվել է Կլոդելի բանտային աշխատանքի փորձը։ Մինչ այդ նա հասցրել էր ֆրանսիական հեռուստատեսության և Մորիս Պենյոլի մրցանակների արժանանալ 2000 թվականին հրատարակած իր երկու նոր վեպերի համար։ Բայց առավել մեծ համբավ ձեռք բերեց 2003 թվականին տպագրած «Գորշ հոգիներ» վեպով, որի գործողությունները ծավալվում են առաջին համաշխարհային պատերազմի խորապատկերի վրա, տասնամյա մի աղջնակի սպանության շուրջը։ Դետեկտիվի տարրը այստեղ երկրորդ պլան է մղված, գլխավորը փոքրիկ քաղաքի բնակիչների հոգիների ուսումնասիրումն է։ Նրանց մեջ չկան «սևեր» կամ «սպիտակներ», այլ կան միայն «գորշեր»։ Գրքի վերնագրի իմաստը բացահայտվում է երկրորդական կերպարներից մեկի հետևյալ խոսքերում. «Գարշելիներ, սրբեր...Էդպիսիների ես չեմ տեսել և ոչ մի անգամ։ Ախր ոչինչ չի լինում լրիվ սև կամ լրիվ սպիտակ։ Շահողը միայն գորշն է։ Մարդկանց ու նրանց հոգիների հարցում էլ նույնն է։ Եվ դու էլ ճիշտ ու ճիշտ մեզ նման մի գորշ հոգի ես»։

2005 թվականին լույս տեսած «Պարոն Լինի զավակը» վեպը ժամանակակից բանաստեղծական հեքիաթի նմուշ է։

2007 թվականին տպագրված «Իմ անունը Բրոդեկ է» վեպի համար Ֆիլիպ Կլոդելն արժանացել է Գոնկուրյան մրցանակի։

2010 թվականին հրատարակված l'Enquete վեպը յուրօրինակ առակախոսություն է կաֆկայական, հակամարդկային, գերտեխնոլոգացված հանրույթի մասին։ Ինչպես հենց ինքը՝ Կլոդելն է ասում, գրականության մեջ նրա ուղին աստիճանաբար փակվող մի շրջանակի է նման. պատանության տարիներին՝ լեգենդներ ու հեքիաթներ, հետո՝ անցում վեպերի ու նորավեպերի, այնուհետև՝ առասպել ու առակախոսություն։ Իր ստեղծագործություններում նա արծարծում է բարդ, ծանր թեմաներ. պատերազմ, մահ, սպանություն, բանտարկություն... Սակայն չի սիրում, երբ իրեն համարում են մռայլ հոռետես, հատուկ ընդգծում է, որ իր ստեղծագործություններում հույսի շողերը միշտ կան ու կան։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999: Meuse l’oubli. Հրատ. Balland. ISBN 978-2-7158-1193-5.
1999: Quelques-uns des cent regrets. Հրատ. Balland. ISBN 978-2-7158-1254-3
1999: Le Café de l’Excelsior. Հրատ. La Dragonne. ISBN 978-2-913465-02-2
2000: J’abandonne. Հրատ. Balland. ISBN 978-2-7158-1312-0 (France Télévisions-ի մրցանակ)
2000: Barrio Flores : petite chronique des oubliés. Հրատ. La Dragonne. ISBN 978-2-913465-09-1
2001: Le Bruit des trousseaux. Հրատ. Stock. ISBN 2-234-05449-4
2003: Les Âmes grises. Հրատ. Stock. ISBN 978-2-234-05603-9 (Ռենոդո մրցանակ)
2005: La Petite Fille de Monsieur Linh. Հրատ. Stock. ISBN 978-2-234-05774-6
2007: Le Rapport de Brodeck. Հրատ. Stock. ISBN 978-2234057739 (Գոնկուրյան մրցանակ)
2010: L’Enquête. Հրատ. Stock. ISBN 978-2234065154.
2012: Parfums. Հրատ. Stock. ISBN 2234073251 (Ժան-Ժակ Ռուսոյի մրցանակ)
2014: Rambétant. Հրատ. Circa 1924. ISBN 978-2-915715-33-0
2016: L’Arbre du pays Toraja. Հրատ. Stock. ISBN 978-2-234-08110-9

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008: Il y a longtemps que je t’aime («Ես այնքան վաղուց եմ քեզ սիրում»)
2011: Tous les soleils
2013: Avant l’hiver («Ձմռան շեմին»)
2015: Une enfance

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Бунтман Н.В., Кузнецова Г.П. Французская литература 1990-2005. — Москва: Издательский дом Стратегия, 2006. — С. 206-217. — ISBN 5-9234-0071-5(ֆր.)
Jacqueline Michel. Le Bonheur selon Philippe Claudel(ֆր.) // Ruth Amar L’écriture du bonheur dans le roman contemporain. — Cambridge Scholars Publishing. — С. 121-129. — ISBN 1443828114.(ֆր.)
Isabelle Bernard-Rabadi. L’écriture de la perte chez Philippe Claudel : Meuse l’oubli et Quelques-uns des cent regrets(ֆր.) // Jordan Journal of Modern Languages and Literature. — 2010. — В. 2. — Т. 2. — С. 103-130.(ֆր.)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^2,0 ^2,1 BD Gest' (ֆր.)
↑ ^3,0 ^3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
↑ LIBRIS — 2018.
↑ FCT (ֆր.)
↑ https://journaldemonaco.gouv.mc/Journaux/2017/Journal-8357/Ordonnance-Souveraine-n-6.646-du-18-novembre-2017-portant-promotions-ou-nominations-dans-l-Ordre-du-Merite-Culturel

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլիպ Կլոդել Internet Movie Database կայքում
TERRENCE RAFFERTY (հուլիսի 2, 2006)։ «One Death Among Many»։ The New York Times
Boyd Tonkin (փետրվարի 20, 2009)։ «Double vision: Philippe Claudel is flying high in both fiction and film»։ The Independent։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-02-21-ին։ Վերցված է 2019-03-04
«Биография на сайте Гонкуровской академии» (ֆրանսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-01-21-ին։ Վերցված է 2016-01-24
«Библиография на сайте Гонкуровской академии» (ֆրանսերեն)։ Վերցված է 2016-01-24
«Интервью газете «Фигаро»» (ֆրանսերեն)։ Le Figaro։ 2006։ Վերցված է 2016-01-24
«Интервью в журнале «Экспресс»» (ֆրանսերեն)։ L’Express։ 2010։ Վերցված է 2016-01-24

[_e69b86f1c454b99d-1] 1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.

[_0a9a4b7af1c19e51-2] 2,0 ^2,1 BD Gest' (ֆր.)

[_d2c4af1552cb60e0-3] 3,0 ^3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.

[_fb0314c4df83271b-4] LIBRIS — 2018.

[_557837e481204284-5] FCT (ֆր.)

[_8e6718f40fe0efa5-6] ttps://journaldemonaco.gouv.mc/Journaux/2017/Journal-8357/Ordonnance-Souveraine-n-6.646-du-18-novembre-2017-portant-promotions-ou-nominations-dans-l-Ordre-du-Merite-Culturel

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]