Ֆիլիպ Կլոդել

Ֆիլիպ Կլոդել; ֆր.՝ Philippe Claudel
Ծնվել է	փետրվարի 2, 1962[…] (60 տարեկան)
Ծննդավայր	Dombasle-sur-Meurthe
Մասնագիտություն	գրող, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, վիպասան և հեղինակ
Լեզու	ֆրանսերեն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Նենսի II-ի անվան համալսարան, Ֆրանսիա (2010)
Ուշագրավ աշխատանքներ	Brodeck's Report?
Անդամակցություն	Բելգիայի ֆրանսերեն լեզվի և գրականության թագավորական ակադեմիա
Աշխատավայր	UL?
Պարգևներ	Լիցեյիստների Գոնկուրյան մրցանակ Լյովենի կաթոլիկ համալսարանի պատվավոր դոկտոր Ռենոդո մրցանակ Euregio Young People Literature Award? Jean-Jacques-Rousseau Award? Prix Erckmann-Chatrian? Feuille d'or de la ville de Nancy? Prix France Télévisions? Գոնկուրյան մրցանան վեպի համար Lire magazine's Best book of the year? և Quebec bookseller's award?
	Philippe Claudel Վիքիպահեստում

Ֆիլիպ Կլոդել (փետրվարի 2, 1962(1962-02-02)^[1]^[2]^[3]^[…], Dombasle-sur-Meurthe), ֆրանսիացի գրող և կինոռեժիսոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլիպ Կլոդելը ծնվել է Լոթարինգիայում, Դոմբալ-սյուր-Մյորտում, 1962 թվականին: Սովորել է Լյունևիլի լիցեյում, որն ավարտելուց հետո երկու տարի ապրուստի միջոցներ է հայթայթել պատահած աշխատանքը կատարելով: 1983 թվականին ընդունվել է Նանսիի համալսարանը, ուսումնասիրել գրականություն, արվեստի և մասնավորապես կինեմատոգրաֆի պատմություն: Բուհն ավարտելուց հետո ատենախոսություն է պաշտպանել, քննություն հանձնել ագրեժեի կոչում ստանալու համար: Երկար տարիներ ֆրանսերեն է դասավանդել քոլեջում, լիցեյում, հիվանդանոցներում (հիվանդ երեխաներին): 12 տարի դասավանդել է Նանսիի բանտում, 4 տարի՝ հաշմանդամ երեխաների համար նախատեսված հատուկ կրթօջախում:Աշխատանքային այս ոչ դյուրին փորձը ստիպել է նրան վերանայել կյանքի, մարդկության, մարդկայնության մասին իր պատկերացումները, նվիրվել գրական աշխատանքի: Իր առաջին վեպը հրատարակել է 1990 թվականին, միաժամանակ սկսել է կինոսցենարներ գրել: Շուրջ 30 գրքերի հեղինակ է, որոնցում զետեղված են վեպեր, նորավեպեր, բանաստեղծություններ: Արժանացել է գրական բազում մրցանակների, այդ թվում՝ Ռենոդոյի մրցանակի:

2001 թվականից միաժամանակ դասախոսում է Լոթարինգիայի համալսարանում:

2008 թվականին Ֆիլիպ Կլոդելը իր ուժերը փորձում է կինոռեժիսուրայի ասպարեզում: «Ես այնքան վաղուց եմ քեզ սիրում» կինոնկարը թեև նրա առաջին ֆիլմն էր, բայց միանգամից արժանացավ երկու «Սեզար»-ի, Բեռլինի կինոփառատոնի երկու պարգևների, մի շարք այլ մրցանակների:

2011 թվականից Ֆիլիպ Կլոդելը ընդգրկված է Գոնկուրյան ակադեմիայի կազմում:

Այս ամենի հետ մեկտեղ սիրում է զբաղվել գեղանկարչությամբ, գեղարվեստական լուսանկարչությամբ, ձկնորսությամբ:

Ստեղծագործությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արդեն լրացել էր Ֆիլիպ Կլոդելի 37 տարին, երբ նա լույս ընծայեց իր առաջին վեպը՝ Meuse l'oubil-ը, որտեղ պատմում է սիրած կնոջը կորցրած մի տղամարդու ապրումների և այն մասին, թե ինչպես է նա աստիճանաբար սովորում ապրել այդ կորստի զգացողությամբ: Վեպն արժանացավ երկու մրցանակի:

2002 թվականին տպագրած Le bruit des trousseaux վիպակում արտացոլվել է Կլոդելի բանտային աշխատանքի փորձը: Մինչ այդ նա հասցրել էր ֆրանսիական հեռուստատեսության և Մորիս Պենյոլի մրցանակների արժանանալ 2000 թվականին հրատարակած իր երկու նոր վեպերի համար: Բայց առավել մեծ համբավ ձեռք բերեց 2003 թվականին տպագրած «Գորշ հոգիներ» վեպով, որի գործողությունները ծավալվում են առաջին համաշխարհային պատերազմի խորապատկերի վրա, տասնամյա մի աղջնակի սպանության շուրջը: Դետեկտիվի տարրը այստեղ երկրորդ պլան է մղված, գլխավորը փոքրիկ քաղաքի բնակիչների հոգիների ուսումնասիրումն է: Նրանց մեջ չկան «սևեր» կամ «սպիտակներ», այլ կան միայն «գորշեր»: Գրքի վերնագրի իմաստը բացահայտվում է երկրորդական կերպարներից մեկի հետևյալ խոսքերում. «Գարշելիներ, սրբեր...Էդպիսիների ես չեմ տեսել և ոչ մի անգամ: Ախր ոչինչ չի լինում լրիվ սև կամ լրիվ սպիտակ: Շահողը միայն գորշն է: Մարդկանց ու նրանց հոգիների հարցում էլ նույնն է: Եվ դու էլ ճիշտ ու ճիշտ մեզ նման մի գորշ հոգի ես»:

2005 թվականին լույս տեսած «Պարոն Լինի զավակը» վեպը ժամանակակից բանաստեղծական հեքիաթի նմուշ է:

2007 թվականին տպագրված «Իմ անունը Բրոդեկ է» վեպի համար Ֆիլիպ Կլոդելն արժանացել է Գոնկուրյան մրցանակի:

2010 թվականին հրատարակված l'Enquete վեպը յուրօրինակ առակախոսություն է կաֆկայական, հակամարդկային, գերտեխնոլոգացված հանրույթի մասին: Ինչպես հենց ինքը՝ Կլոդելն է ասում, գրականության մեջ նրա ուղին աստիճանաբար փակվող մի շրջանակի է նման. պատանության տարիներին՝ լեգենդներ ու հեքիաթներ, հետո՝ անցում վեպերի ու նորավեպերի, այնուհետև՝ առասպել ու առակախոսություն: Իր ստեղծագործություններում նա արծարծում է բարդ, ծանր թեմաներ. պատերազմ, մահ, սպանություն, բանտարկություն... Սակայն չի սիրում, երբ իրեն համարում են մռայլ հոռետես, հատուկ ընդգծում է, որ իր ստեղծագործություններում հույսի շողերը միշտ կան ու կան:

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999: Meuse l’oubli. Հրատ. Balland. ISBN 978-2-7158-1193-5.
1999: Quelques-uns des cent regrets. Հրատ. Balland. ISBN 978-2-7158-1254-3
1999: Le Café de l’Excelsior. Հրատ. La Dragonne. ISBN 978-2-913465-02-2
2000: J’abandonne. Հրատ. Balland. ISBN 978-2-7158-1312-0 (France Télévisions-ի մրցանակ)
2000: Barrio Flores : petite chronique des oubliés. Հրատ. La Dragonne. ISBN 978-2-913465-09-1
2001: Le Bruit des trousseaux. Հրատ. Stock. ISBN 2-234-05449-4
2003: Les Âmes grises. Հրատ. Stock. ISBN 978-2-234-05603-9 (Ռենոդո մրցանակ)
2005: La Petite Fille de Monsieur Linh. Հրատ. Stock. ISBN 978-2-234-05774-6
2007: Le Rapport de Brodeck. Հրատ. Stock. ISBN 978-2234057739 (Գոնկուրյան մրցանակ)
2010: L’Enquête. Հրատ. Stock. ISBN 978-2234065154.
2012: Parfums. Հրատ. Stock. ISBN 2234073251 (Ժան-Ժակ Ռուսոյի մրցանակ)
2014: Rambétant. Հրատ. Circa 1924. ISBN 978-2-915715-33-0
2016: L’Arbre du pays Toraja. Հրատ. Stock. ISBN 978-2-234-08110-9

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008: Il y a longtemps que je t’aime («Ես այնքան վաղուց եմ քեզ սիրում»)
2011: Tous les soleils
2013: Avant l’hiver («Ձմռան շեմին»)
2015: Une enfance

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Бунтман Н.В., Кузнецова Г.П. Французская литература 1990-2005. — Москва: Издательский дом Стратегия, 2006. — С. 206-217. — ISBN 5-9234-0071-5(ֆր.)
Jacqueline Michel. Le Bonheur selon Philippe Claudel(ֆր.) // Ruth Amar L’écriture du bonheur dans le roman contemporain. — Cambridge Scholars Publishing. — С. 121-129. — ISBN 1443828114.(ֆր.)
Isabelle Bernard-Rabadi. L’écriture de la perte chez Philippe Claudel : Meuse l’oubli et Quelques-uns des cent regrets(ֆր.) // Jordan Journal of Modern Languages and Literature. — 2010. — В. 2. — Т. 2. — С. 103-130.(ֆր.)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^2,0 ^2,1 BD Gest' (ֆր.)
↑ ^3,0 ^3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
↑ LIBRIS — 2018.
↑ FCT (ֆր.)
↑ https://journaldemonaco.gouv.mc/Journaux/2017/Journal-8357/Ordonnance-Souveraine-n-6.646-du-18-novembre-2017-portant-promotions-ou-nominations-dans-l-Ordre-du-Merite-Culturel

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլիպ Կլոդել Internet Movie Database կայքում
TERRENCE RAFFERTY (հուլիսի 2, 2006)։ «One Death Among Many»։ The New York Times
Boyd Tonkin (փետրվարի 20, 2009)։ «Double vision: Philippe Claudel is flying high in both fiction and film»։ The Independent։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-02-21-ին։ Վերցված է 2019-03-04
«Биография на сайте Гонкуровской академии» (ֆրանսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-01-21-ին։ Վերցված է 2016-01-24
«Библиография на сайте Гонкуровской академии» (ֆրանսերեն)։ Վերցված է 2016-01-24
«Интервью газете «Фигаро»» (ֆրանսերեն)։ Le Figaro։ 2006։ Վերցված է 2016-01-24
«Интервью в журнале «Экспресс»» (ֆրանսերեն)։ L’Express։ 2010։ Վերցված է 2016-01-24

[_e69b86f1c454b99d-1] 1,0 ^1,1 filmportal.de — 2005.

[_0a9a4b7af1c19e51-2] 2,0 ^2,1 BD Gest' (ֆր.)

[_ef3c60e36c38570b-3] 3,0 ^3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.

[_fb0314c4df83271b-4] LIBRIS — 2018.

[_557837e481204284-5] FCT (ֆր.)

[_8e6718f40fe0efa5-6] ttps://journaldemonaco.gouv.mc/Journaux/2017/Journal-8357/Ordonnance-Souveraine-n-6.646-du-18-novembre-2017-portant-promotions-ou-nominations-dans-l-Ordre-du-Merite-Culturel

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]