Jump to content

Քսանա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Քսանա (Լամիյա, Ջոն Վիլյամ Ուոտերխաուս, 1909 թվական)

Քսանա, կամ Սանա ( իսպ.՝ Xana), աստուրիական դիցաբանության կերպար։ Միշտ հանդես է գալիս կնոջ կերպարանքով. նա մի արարած է, որը օժտված է ծայրահեղ գեղեցկությամբ։ Համարվում է, որ Քսանան բնակվում է մաքուր ակունքներ ունեցող շատրվաններում, գետերում, ջրվեժներում կամ անտառային շրջաններում։ Նա սովորաբար նկարագրվում է որպես բարեկազմ աղջիկ՝ երկար սպիտակ կամ բաց շագանակագույն մազերով (առավել հաճախ գանգուր), որոնք նա խնամում է արևի կամ լուսնի լույսից պատրաստված ոսկե կամ արծաթե սանրով։ Աստուրիական xana բառի ծագումն անհայտ է, չնայած որոշ հետազոտողներ կարծում են, որ այն ծագում է Դիանա աստվածուհու լատիներեն անունից։

Նկարագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բացի իրենց երեխաներին այլ կանանց երեխաների հետ փոխանակելը, Քսանաները խոստանում են հարստություն և կարող են ապակախարդվել[1]։ Քսանան կարող է լինել շատ օգտավետ ոգի, առաջարկելով սիրո ջուր ( անգլ.՝ love water) ճամփորդներին և պարգևատրելով ոսկով կամ արծաթով նրանց, ովքեր դրան կարժանանան անորոշ դատաստանի ժամանակ։ Նրանց հիպնոզացնող ձայները կարող են լսելի լինել գարնանը և ամառային գիշերներին։ Նրանք, ում հոգին մաքուր կլինի և կլսեն նրանց երգը, կլցվեն սիրով և հանգստության զգացումով։ Իսկ նրանք ում հոգին մաքուր չէ, շնչահեղձ կլինեն և կարող են խելագարվել։ Քսանաները հիմնականում պատկերվում են երկու ձևով։ Առաջին տարբերակում նրանք պատկերվում են իբրև հյուսիսաբնակ աղջիկներ, շատ գեղեցիկ, երկար շեկ մազերով։ Այդ պատկերը հիմնականում ասոցիացվում է այն Քսանաների հետ, որոնք ունեն հարստություններ և կախարդված են։ Հակառակն է պատմություններում, որտեղ Քսանաները առևանգում են երեխաներ կամ մտնում են տներ, որպիսզի գողանան կամ խայթեն, այդտեղ նրանք նկարագրվում են իբրև փոքրամարմին, գեղակազմ և թխամազ[2]։

Քսանաներն ունեն երեխաներ, որոնց կոչում են Քսանինոս, սակայն այն պատճառով, որ նրանք չեն կարող հոգ տանել նրանց (Քսանաները չեն կարողանում կաթ արտադրել, որպեսզի կերակրեն երեխաներին), նրանք սովորաբար իրենց երեխաներին փոխում են սովորական մարդկանց երեխաների հետ։ Մայր մարդն այս մասին իմանում է այն ժամանակ, երբ երեխան մեծանում է ընդամենը մի քանի ամիսների ընթացքում։ Նրանց բացահայտելու համար պետք է կրակի կողքին դնել մի քանի կճուճ և ձվի կճեպ և եթե երեխան Քսանինոս է, ապա անպայման կհայտարարի, որ նա ծնվել է դեռևս հարյուր տարի առաջ, սակայն դեռ երբեք չէր տեսել այդքան ձվի կճեպ կրակի մոտ։

Հեքիաթներ Քսանաների մասնակցությամբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քսանաների մասին պատմությունները կարելի է բաժանել չորս տեսակի։ Առաջինը այն պատմություններն են, որոնցում Քսանաները երեխաներ ունեն։ Այդ պատմություններում Քսանաները փոխանակում են իրենց երեխաներին այլ կանանց երեխաների հետ։ Երկրորդն այն պատմություններն են, որոնցում Քսանաները տառապում են նզովքից։ Այդ պատմություններում նրանք կարող են ապակախարդվել հատուկ արարողությունից հետո։ Պատմությունների երրորդ տեսակում Քսանաները ունեն մեծ գանձեր և հարստություններ։ Քսանան կարող է ստանալ հարստությունը պատահաբար կամ զոհաբերության ժամանակ կամ գողության արդյունքում. մի քանի այդպիսի պատմություններում, պատմության հերոսը կարող էր ստանալ այդ հարստությունից, բայց մեծ մասամբ դա տեղի չէր ունենում։ Եվ վերջապես չորրորդ տեսակում հավաքված են պատմություններ, որոնցում Քսանաները չարամիտ են։ Այս տեսակում առավել կարևոր են այն պատմությունները, որոնցում Քսանաները տուն են մտնում դռան անցքով, կախարդում են որևէ մեկի, ստանում են կենդանիների կերպարանք և որոնցում Քսանաները տալիս են կախարդական գոտի[3]։

Քսանաները գրականության մեջ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կուբայական գրող Դիանա Չավյանոն Քսանաներին հիշատակում է իր The Island of Eternal Love հայտնի նովելում։ Հերոսներից մեկը հանդիպում է Քսանային այն պահին, երբ նա սանրում է իր վարսերը, և նրանց խոսակցությունը շրջադարձային է դառնում սյուժեի հետագա ընթացքի համար։

Կելլի Արմստրոնգի Darkness Rising նովելների շարքում նշված են երեք կերպար, որոնք համարվում են Քսանաներ։ Նրանք դարձել են Քսանաներ գենետիկ մոտիվացիայի արդյունքում՝ հիմք դնելով գերբնական ցեղի։ Նրանց որևէ տոհմին պատկանելը և գերբնական ուժերով օժտված լինելը հաստատվում է The Rising նովելում։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. El gran libro de la mitología asturiana, Xuan Xosé Sánchez Vicente and Xesús Cañedo Valle, Ediciones Trabe, 2003, p. 28.
  2. El gran libro de la mitología asturiana, pp. 28—29.
  3. El gran libro de la mitología asturiana, pp. 37-45.