Քորալայն (մուլտֆիլմ, 2009)
 |
Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Քորալայն (անգլ.՝ Coraline), Նիլ Գեյմանի «Քորալայն» մանկական վեպի հիման վրա նկարահանված տիկնիկային անիմացիոն ֆիլմ Laika Entertainment ստուդիայում։ 2008 թվականին։ Մուլտֆիլմը թողարկվել է 2009 թվականի փետրվարի 5-ին՝ Պորտլենդի միջազգային կինոփառատոնի համաշխարհային պրեմիերայից հետո։ Ֆիլմը ԱՄՆ MPAA PG վարկանիշային համակարգի կողմից գնահատվել է որպես սարսափ պատկերներ, ժարգոնային լեզու և մռայլ հումոր։ ԱՄՆ-ում ֆիլմն իր բացման հանգստյան օրերին հավաքել է 16,85 մլն դոլար։ Աշխարհում վարձույթից ստացված ընդհանուր եկամուտը կազմել է մոտ 131.8 միլիոն դոլար[6]։
Ֆիլմը առաջին լիամետրաժ տիկնիկային մուլտֆիլմն է, որն ի սկզբանե նկարահանվել է եռաչափ ձևաչափով[7]։ 2009 թվականի լավագույն ֆիլմ Ամերիկյան կինոյի ինստիտուտի (AFI) կողմից[8]։ Մուլտֆիլմն առաջադրվել է Օսկարի[9]։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քորալայնը և նրա ծնողները տեղափոխվում են նոր բնակավայր։ Նրանք վարձակալում են մի շենքի մի մասը, որը հայտնի է որպես Վարդագույն պալատ։ Տարածքն ուսումնասիրելիս Քորալայնը հանդիպում է թափառող սև կատվի և տղայի՝ Զաքիին (անգլերեն նրա անունը Ուայբի է)։ Նրա տատիկը վարդագույն պալատ ի սեփականատերն է, և, ըստ նրա, նախկինում երբեք բնակարան չի վարձել երեխաներ ունեցող ընտանիքներին։ Ավելի ուշ Զաքին մի փաթեթ է թողնում պատշգամբում, որտեղ պարզվում է, որ տիկնիկ է, որը զարմանալիորեն նման է Քորալայնին։ Գրառման մեջ բացատրվում է, որ այս տիկնիկը գտել է իր տատիկի կրծքից։
Տունը ուսումնասիրելիս Քորալայնը գտնում է մի փոքրիկ դուռ, որը արգելափակված է աղյուսներով։ Գիշերը նրա ուշադրությունը գրավում է մի մուկ, և նա հետևում է նրան դեպի այդ դուռը։ Այս անգամ նա այնտեղ հայտնաբերում է մի հատված, որը տանում է նրան դեպի նույն տունը՝ զուգահեռ աշխարհում։ Հասնելով այնտեղ՝ Քորալայնը հանդիպում է իր ծնողների պատճեններին, բայց միայն կոճակ աչքերով։ Այս մարդիկ պնդում են, որ նրա «մյուս» մայրն ու հայրն են։ Նրանք նշում են աղջկա գալուստը համեղ ընթրիքով և իրենց արտաքինով ցույց են տալիս, որ նրան շատ են սիրում, այսինքն՝ այստեղ նա պետք է ստանա այն ամենը, ինչ իրականում չունի։
Քնելով զուգահեռ աշխարհում՝ Քորալայնն արթնանում է իր սենյակում։ Աստիճանաբար նա ծանոթանում է իր հարեւանների հետ Վարդագույն պալատում։ Պարզվում է, որ նրանք երկու տարեց դերասանուհիներ են՝ Միսս Սփինքն ու Միսս Ֆորսիբլը, ինչպես նաև ռուս էմիգրանտ ակրոբատ Բոբինսկին։ Ավելի ուշ Քորալայնը մի քանի նախազգուշացումներ է ստանում. նախ՝ Բոբինսկին ասում է նրան, որ չանցնի փոքրիկ դռնով. Միսս Սփինքն ու Միսս Ֆորսիբլը կարդում են թեյի տերևները և պնդում, որ դժվարության մեջ են. Զաքին նշում է, որ ինքը երբեք չի եղել Վարդագույն պալատում, քանի որ այն կարող է վտանգավոր լինել. և վերջապես մայրիկը կողպում է նույն դուռը և բանալին թաքցնում Քորալայնից։ Բայց Քորալայնը շարունակում է այցելել կախարդական տուն, որտեղ նրան զվարճացնում են Զաքիի և հարևանների այլ տարբերակները։
Մի այցելության ժամանակ մի սև կատուն, ով կարողանում է խոսել այդ աշխարհում, հայտնում է Քորալայնին, որ այստեղ ամեն ինչ ոչ այլ ինչ է, քան թակարդների հավաքածու՝ գայթակղելու երեխաներին, ովքեր կարծում են, որ վատ կյանք ունեն։ Քորալայնը հրաժարվում է հավատալ կատվի խոսքերին, քանի դեռ «մյուս» մայրը նրան չի առաջարկում մնալ, ինչը պահանջում է աչքերի փոխարեն կոճակներ կարել։ Վախեցած աղջիկը պահանջում է իրեն տուն վերադարձնել, իսկ «մյուս» մայրը վերածվում է բարձրահասակ, նիհար կնոջ։ Որպես պատիժ՝ նա Քորալայնին փակում է հայելու հետևում գտնվող փոքրիկ սենյակում։ Այնտեղ նա գտնում է երեք երեխա-ուրվականների, որոնք նախկինում ընկել էին «մյուս» մոր ձեռքն ու տվել նրան իրենց աչքերն ու հոգին։
«Մյուս» Զաքիի օգնությամբ Քորալայնը փախչում է սեփական աշխարհ, որտեղ հասկանում է, որ ծնողները բացակայում են։ Այստեղ իսկական Զաքին ցանկանում է վերցնել տիկնիկը տատիկի խնդրանքով, քանի որ սա նրա քրոջ տիկնիկն է, ով անհետացել է մանկության տարիներին (ում ուրվականը Քորալայնը տեսել է պահարանում)։ Քորալայնը կռահում է, որ այս տիկնիկի միջոցով «մյուս» մայրը դիտում է իր զոհերին, իսկ հետո նրանց հրապուրում դեպի ավելի գունեղ, «ավելի լավ» զուգահեռ աշխարհ։ Իր հետ վերցնելով կատվին և միսս Սփինքի և միսս Ֆորսիբլի կողմից իրեն տրված «դիտարկման քարը»՝ Քորալայնը ճանապարհորդում է այնտեղ։ Այժմ նրա խնդիրն է ազատել ծնողներին և ուրվական երեխաներին, դրա համար նա մարտահրավեր է նետում «մյուս» մորը՝ առաջարկելով նրան խաղ-գործարք։ Եթե Քորալայնը պարտվի, նա կհամաձայնի ընդմիշտ մնալ և թույլ կտա իրեն կոճակներ կարել, իսկ եթե հաղթի, «մյուս» մայրը բաց կթողնի բոլորին։ Քորալայնը մեկ առ մեկ գտնում է ուրվական երեխաների հոգիները և ոչնչացնում հրեշներին, որոնք պահպանում են այդ հոգիները։ Նա նաև գտնում է իր ծնողներին և խաբում «մյուս» մայրիկին՝ այդպիսով բացելով իրական աշխարհի դուռը։ Չնայած ծնողները ապահով են և չեն հիշում, թե ինչ է պատահել իրենց հետ, իսկ ուրվական երեխաները ավելի հեռուն են գնացել դեպի հետմահու կյանք, Քորալայնը ցանկանում է ոչնչացնել դռան բանալին։ «Մյուս» մոր ձեռքը փորձում է կանգնեցնել նրան, սակայն Զաքին օգնում է նրան ձեռքը բանալիով ջրհորը նետել։
Որոշ ժամանակ անց Քորալայնն ու նրա ծնողները խաղաղ աշխատում են այգում։ Նրանց օգնում են հարևանները, իսկ Քորալայնի ծնողներն այլևս օտարված չեն նրանցից։ Զաքին բերում է տատիկին՝ տիկին Լովատին, և Քորալայնը սկսում է նրան պատմել քրոջ մասին։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Ֆիլմերի շվեդական շտեմարան (շվեդերեն) — Svenska Filminstitutet.
- ↑ Internet Movie Database — 1990.
- ↑ http://nmhh.hu/dokumentum/158984/2009_filmbemutatok_osszes.xls
- ↑ Internet Movie Database — 1990.
- ↑ Filmratings.com — MPA.
- ↑ «Coraline». Box Office Mojo. Վերցված է 2023 թ․ օգոստոսի 17-ին.
- ↑ «CGSociety feature — Coraline» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
- ↑ «В США названы лучшие фильмы года». AmericaRU. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
- ↑ «Neil Gaiman's Journal: Playing a small imaginary me» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.