Ցեզիումի նիտրատ
Ցեզիումի նիտրատ | |
---|---|
![]() | |
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Դասական անվանակարգում | ցեզիումի նիտրատ |
Ավանդական անվանում | ազոտաթթվային ցեզիում |
Քիմիական բանաձև | CsNO₃ |
Ֆիզիկական հատկություններ | |
Արտաքին տեսք | անգույն բյուրեղներ |
Մոլային զանգված | 3,2E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
Խտություն | 3,685 գ/սմ³ գ/սմ³ |
Ջերմային հատկություններ | |
Հալման ջերմաստիճան | 414; 417 °C °C |
Մոլյար ջերմատարողություն | 96,1 Ջ/(մոլ•Կ) |
Գոյացան էնթալպիա | 505 կՋ/մոլ կՋ/մոլ |
Քիմիական հատկություններ | |
Լուծելիությունը ջրում | 23,020; 13480 գ/100 մլ |
Դասակարգում | |
CAS համար | 7789-18-6 |
PubChem | 62674 |
EINECS համար | 232-146-8 |
SMILES | [N+](=O)([O-])[O-].[Cs+] |
ЕС | 232-146-8 |
ChEBI | 56425 |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Ցեզիումի նիտրատ, ալկալիական մետաղ ցեզիումի և ազոտական թթվի աղը՝ CsNO3 բանաձևով։ Ունի անգույն հիդրոսկոպիկ փոշիներ՝ անհոտ։ Առաջացնում է բյուրեղահիդրատներ։
Ստացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցեզիումի նիտրատը ստացվում է ազոտական թթվի և ցեզիումի, նրա օքսիդի, հիդրօքսիդի և կարբոնատի փոխազդեցությունից․
Ֆիզիկական հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցեզիումի նիտրատը առաջացնում է անգույն հիդրոսկոպիկ բյուրեղներ, տարածական խումբը՝ P 6m2 կամ P 62m, a = 1,074 նմ, c = 0,768 նմ։ 154°С ջերմաստիճանային պայմաններում անցնում է խորանարդային ֆազի՝ a = 0,4499 նմ (170°С) մոլեկուլային պարամետրով։
Ջրային լուծույթում դիտվում են CsNO3•H2O (հալման ջերմաստիճան՝ 100°С) և CsNO3•2H2O (հալման ջերմաստիճան 32-36°С)։
Վակուումում՝ 450-500°С ջերմաստիճանային պայմաններում սուբլիմվում է առանց քայքայվելու, որը օգտագործվում է նրա մաքրման համար։ Հալված ցեզիումի նիտրատը ուժեղ օքսիդիչ է․ այն փոխազդում է քվարցի, պլատինի և շատ մետաղների հետ։
Քիմիական հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Բարձր ջերմաստիճանային պայմաններում քայքայվում է․
- Ցեզիումի նիտրատը վերականգնվում է ատոմական ջրածնով․
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ: Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.: Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0.
- Плющев В. Е., Степин Б. Д. Химия и технология соединений лития, цезия и цезия. — М.: «Химия», 1970. — 408 с.
- Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 2-е изд., испр. — М.-Л.: Химия, 1966. — Т. 1. — 1072 с.
- Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.
- Химическая энциклопедия / Редкол.: Зефиров Н.С. и др.. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1998. — Т. 5. — 783 с. — ISBN 5-85270-310-9.