Սուրբ Հարություն եկեղեցի (Ֆորոս)

Սուրբ Հարություն եկեղեցի;
Հիմնական տվյալներ
Տեսակ	եկեղեցի
Երկիր	Կաղապար:Դրոշավորում/Ուկրաինա, Ռուսաստան
Տեղագրություն	Ֆորոս, Յալթայի քաղաքային շրջան և Յալթայի քաղաքային խորհուրդ
Դավանանք	ուղղափառություն
Թեմ	Սիմֆերոպոլի և Ղրիմի թեմ
Հիմնական ամսաթվերը	1892
Ժառանգության կարգավիճակ	Ուկրաինայի անշարժ հուշարձանների պետական գրանցամատյան, Ռուսաստանի դաշնային մշակութային ժառանգության օբյեկտ և Architectural Heritage of National Importance of Ukraine?
Անվանված	Հիսուս Քրիստոսի հարություն
Ճարտարապետ	Nikolai Chagin?
Ճարտարապետական ոճ	Նորբյուզանդական ոճ և ռուսական ոճ
Հիմնադրված	1892
	Church of the Resurrection, Foros Վիքիպահեստում

Սուրբ Հարություն եկեղեցի, ռուս ուղղափառ եկեղեցու Սիմֆերոպոլի և Ղրիմի թեմի ուղղափառ եկեղեցի Ղրիմի հարավային մասում, զբոսաշրջային վայր Բայդարսկի լեռնանցքի 400 մետրանոց ժայռի վրա՝ Սև ծովի ափին, Ֆորոս թաղամասում:

Պատմություն

Եկեղեցու կառուցումը պատվիրվել է տեղի հողատերերից մեկի կողմից՝ Բորկի գնացքի աղետից (1888) Ալեքսանդր III-ի ողջ մնալու առիթով^[1] ։Հողատիրոջ անունը Ալեքսանդր Կուզնեցով էր, որը զբաղվում էր թեյի վաճառքով։

Վիլնյուսից հրավիրված հայտնի ճարտարապետ Նիկոլայ Չագինը նախագծել է եկեղեցին բարոկկո, ռուսական վերածնունդ և բյուզանդական վերածննդի ոճերի յուրօրինակ համադրությամբ։

Եկեղեցին օծվել է 1892 թվականի հոկտեմբերի 4-ին, արարողությանը մասնակցել է Կոնստանտին Պոբեդոնոսցևը^[2]։ Ռուսաստանի վերջին ցարը՝ Նիկոլայ II-ը և նրա կինը աղոթել են եկեղեցում Բորկիի միջադեպի 10-րդ տարելիցի օրը^[2]։

Ռուսական հեղափոխությունից հետո եկեղեցին փակվել է հավատացյալների համար, նրա քահանան աքսորվել է Սիբիր։ Շենքը մինչև 1969 թվականը օգտագործվել է որպես զբոսաշրջիկների համար նախատեսված խորտկարան և դատարկ է մնացել 1970-ական և 1980-ական թվականներին^[3]: Այն վերադարձվեց ուղղափառ եկեղեցուն և վերականգնվել է մի քանի փուլով՝ Լեոնիդ Կուչմայի հովանու ներքո^[2]։

Ֆորոսի եկեղեցին հարսանյաց հանդեսների հայտնի վայր է։ 2003 թվականի հուլիսին միտրոպոլիտ Վլադիմիր Սաբոդանը Ֆորոսի եկեղեցում պսակեց քաղաքական գործիչ Վիկտոր Մեդվեդչուկին և հեռուստահաղորդավարուհի Օքսանա Մարչենկոյին^[4], Անաստասիա Զավորոտնյուկը և Պյոտր Չերնիշևը նույնպես նախընտրեցին ամուսնանալ այստեղ^[4]։