«Ահարոն Տատուրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ clean up, փոխարինվեց: ԱԱՀ → անուն, պատկերի չափերը → պատկերի չափեր, պատկերի նկարագրություն → նկարագրություն, influences oգտվելով [[Վիքիպեդիա:ԱվտոՎ... |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Գրող |
{{Տեղեկաքարտ Գրող |
||
| |
| անուն = |
||
| |
| բնագիր անուն = Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան |
||
| պատկեր = |
| պատկեր = |
||
| պատկերի |
| պատկերի չափեր = 200px |
||
| |
| նկարագրություն = |
||
| գրական անուն = |
| գրական անուն = |
||
| ծննդյան անուն = |
| ծննդյան անուն = |
||
Տող 26. | Տող 26. | ||
| զավակներ = |
| զավակներ = |
||
| ազգական(ներ) = |
| ազգական(ներ) = |
||
| ներշնչվել է = |
|||
| influences = |
|||
| |
| ներշնչել է = |
||
| նշանակալի պարգև(ներ) = |
| նշանակալի պարգև(ներ) = |
||
| ստորագրություն = |
| ստորագրություն = |
||
Տող 34. | Տող 34. | ||
| վիքիքաղվածք = |
| վիքիքաղվածք = |
||
| վիքիդարան = |
| վիքիդարան = |
||
| |
| կայք = |
||
}} |
}} |
||
'''Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան''' ([[1886]], [[սեպտեմբերի 19]], [[գյուղ]] Օվաճըգ, Իզմիթի սանջակ, [[Թուրքիա]] - [[1965]], [[հունվարի 31]], [[Փարիզ]]), հայ բանաստեղծ։ |
'''Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան''' ([[1886]], [[սեպտեմբերի 19]], [[գյուղ]] Օվաճըգ, Իզմիթի սանջակ, [[Թուրքիա]] - [[1965]], [[հունվարի 31]], [[Փարիզ]]), հայ բանաստեղծ։ |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Սովորել է [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] Մխիթարյան, [[1907]]-[[1909]] թվականներին՝ [[Վենետիկ]]ի [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան]]ներում։ Սահմանադրության հռչակումից հետո վերադարձել է Կ.Պոլիս, զբաղվել ուսուչությամբ: [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի օրերին փախել է [[Բուլղարիա]], 1919 թվականին վերադարձել է Կ.Պոլիս, 1922 թվականին` նորից Բուլղարիա, ապա անցել է [[Չեխոսլովակիա]]: Հետևել է Պրահայի համալսարանի գրական ճյուղի դասընթացներին: 1929 թվականին հաստատվել է [[Ֆրանսիա]]յում, ([[Փարիզ]], [[Մարսել]]), զբաղվել ուսուցչությամբ։ |
Սովորել է [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] Մխիթարյան, [[1907]]-[[1909]] թվականներին՝ [[Վենետիկ]]ի [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան]]ներում։ Սահմանադրության հռչակումից հետո վերադարձել է Կ.Պոլիս, զբաղվել ուսուչությամբ: [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի օրերին փախել է [[Բուլղարիա]], 1919 թվականին վերադարձել է Կ.Պոլիս, 1922 թվականին` նորից Բուլղարիա, ապա անցել է [[Չեխոսլովակիա]]: Հետևել է Պրահայի համալսարանի գրական ճյուղի դասընթացներին: 1929 թվականին հաստատվել է [[Ֆրանսիա]]յում, ([[Փարիզ]], [[Մարսել]]), զբաղվել ուսուցչությամբ։ |
||
Գրական ասպարեզ է իջել [[1902]] թվականին՝ աշխատակցելով «Բազմավեպ», «Մեհյան» և այլ պարբերականների։ Ավելի ուշ, [[Փարիզ]]ում լույս է ընծայել «Մագաղաթներ» ([[1938]]), «Պոհեմականք» ([[1939]]), «Սօսեաց անտառ» ([[1948]]), «Երկնէր երկիր» ([[1957]]), «Բագիններուս կրակին դէմ» ([[1958]]), «Կարմիր աւետարան» ([[1959]]) ժողովածուները։ Ետմահու հրատարակվել են նրա «Վերջին կաթիլներ» և «Հին քերթուածներ» (երկուսն էլ՝ [[1971]]) ժողովածուները։ Տատուրյանը երգել է մարդկային վիշտը, պատկերել «խեղճ մարդկանց» վիճակը հակասություններով լի աշխարհում, գովերգել [[Խորհրդային Հայաստան]]ը։ |
Գրական ասպարեզ է իջել [[1902]] թվականին՝ աշխատակցելով «Բազմավեպ», «Մեհյան» և այլ պարբերականների։ Ավելի ուշ, [[Փարիզ]]ում լույս է ընծայել «Մագաղաթներ» ([[1938]]), «Պոհեմականք» ([[1939]]), «Սօսեաց անտառ» ([[1948]]), «Երկնէր երկիր» ([[1957]]), «Բագիններուս կրակին դէմ» ([[1958]]), «Կարմիր աւետարան» ([[1959]]) ժողովածուները։ Ետմահու հրատարակվել են նրա «Վերջին կաթիլներ» և «Հին քերթուածներ» (երկուսն էլ՝ [[1971]]) ժողովածուները։ Տատուրյանը երգել է մարդկային վիշտը, պատկերել «խեղճ մարդկանց» վիճակը հակասություններով լի աշխարհում, գովերգել [[Խորհրդային Հայաստան]]ը։ |
22:22, 5 Դեկտեմբերի 2015-ի տարբերակ
Ահարոն Տատուրյան Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան | |
---|---|
Ծննդյան անուն | արմտ. հայ.՝ Ահարոն Ստեփանի Տատուրեան |
Ծնվել է | 1887 սեպտեմբերի 19 |
Ծննդավայր | Քոջայելիի մարզ, Օսմանյան կայսրություն |
Վախճանվել է | հունվարի 31, 1965 | (տարիքը 77)
Վախճանի վայր | Փարիզ |
Գերեզման | Հայ մտավորականների դամբարան[1] |
Գրական անուն | Ահարոն |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, ուսուցիչ և գրող |
Ազգություն | հայ |
Քաղաքացիություն | Օսմանյան կայսրություն և Ֆրանսիա |
Կրթություն | Մուրադ-Ռափայելյան վարժարան (1909) և Պրահայի Կարլի համալսարան |
Աշխատավայր | Դպրոցասէր վարժարան, Անդաստան և Արեւմուտք |
Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան (1886, սեպտեմբերի 19, գյուղ Օվաճըգ, Իզմիթի սանջակ, Թուրքիա - 1965, հունվարի 31, Փարիզ), հայ բանաստեղծ։
Կենսագրություն
Սովորել է Կոստանդնուպոլսի Մխիթարյան, 1907-1909 թվականներին՝ Վենետիկի Մուրատ-Ռափայելյան վարժարաններում։ Սահմանադրության հռչակումից հետո վերադարձել է Կ.Պոլիս, զբաղվել ուսուչությամբ: Առաջին համաշխարհային պատերազմի օրերին փախել է Բուլղարիա, 1919 թվականին վերադարձել է Կ.Պոլիս, 1922 թվականին` նորից Բուլղարիա, ապա անցել է Չեխոսլովակիա: Հետևել է Պրահայի համալսարանի գրական ճյուղի դասընթացներին: 1929 թվականին հաստատվել է Ֆրանսիայում, (Փարիզ, Մարսել), զբաղվել ուսուցչությամբ։
Գրական ասպարեզ է իջել 1902 թվականին՝ աշխատակցելով «Բազմավեպ», «Մեհյան» և այլ պարբերականների։ Ավելի ուշ, Փարիզում լույս է ընծայել «Մագաղաթներ» (1938), «Պոհեմականք» (1939), «Սօսեաց անտառ» (1948), «Երկնէր երկիր» (1957), «Բագիններուս կրակին դէմ» (1958), «Կարմիր աւետարան» (1959) ժողովածուները։ Ետմահու հրատարակվել են նրա «Վերջին կաթիլներ» և «Հին քերթուածներ» (երկուսն էլ՝ 1971) ժողովածուները։ Տատուրյանը երգել է մարդկային վիշտը, պատկերել «խեղճ մարդկանց» վիճակը հակասություններով լի աշխարհում, գովերգել Խորհրդային Հայաստանը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |