Սեմյոն Ղազարյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սեմյոն Ղազարյան
Ծնվել էմայիսի 22, 1922(1922-05-22)
ԾննդավայրՄելիտոպոլ (քաղաք, Ուկրաինա), Zaporizhzhia Governorate, Ուկրաինական ԽՍՀ
Մահացել էմարտի 24, 1977(1977-03-24) (54 տարեկան)
Մահվան վայրԽարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԽարկովի քաղաքային երկրորդ գերեզմանատուն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Խորհրդային Միության հերոս Լենինի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի հոբելյանական մեդալ «Կովկասի պաշտպանության համար» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 20-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 30-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ և «ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 50-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
 Semyon Khazaryan Վիքիպահեստում

Սեմյոն Արկադիի Ղազարյան մայիսի 22, 1922(1922-05-22), Մելիտոպոլ (քաղաք, Ուկրաինա), Zaporizhzhia Governorate, Ուկրաինական ԽՍՀ - մարտի 24, 1977(1977-03-24), Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ, 496-րդ առանձին հետախուզական վաշտի հայազգի պետ, Խորհրդային միության հերոս[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեմյոն Ղազարյանը ծնվել է 1922 թվականի մայիսի 22-ին Մելիտոպոլ քաղաքում, այժմ Զապորոժիեի մարզ, ծառայողի ընտանիքում։ 1942 թվականից եղել է Ուկրաինական ԽՄԿԿ անդամ։

Կարմիր բանակում ծառայել է 1941 թվականի օգոստոսից։ 38-րդ ինժեներական գնդի կազմում կռվել է Հարավային և Հյուսիսային Կովկասի ռազմաճակատներում։ 1942 թվականի հոկտեմբերին գունդը ցրվելուց հետո ուղարկվել է 236-րդ հրաձգային դիվիզիայի 496-րդ առանձին հետախուզական ընկերություն, որտեղ նշանակվել է քաղաքական հրահանգիչի տեղակալ։ 1942 թվականի սեպտեմբեր-դեկտեմբեր ամիսներին մասնակցել է Տուապսեի պաշտպանական գործողություններին, իսկ 1943 թվականի հունվարից՝ Հյուսիսային Կովկասի հարձակողական գործողություններին՝ ազատագրել Մայկոպը և Կրասնոդարը։

Այստեղ Ղազարյանը ինժեներական գնդում ծառայության ընթացքում ձեռք է բերել սակրավորի հմտություններ։ Շաումյան գյուղի տարածքում մարտական առաջադրանք կատարելիս, խորհրդային ստորաբաժանումների առաջխաղացման ժամանակ, 1943 թվականի հունվարի 15-ից 16-ը, նա մաքրել է հակառակորդի կողմից ականապատված 25 բլինդաժ։ Հունվարի 17-ից 18-ը նա մաքրել է 4000 քմ մակերեսով ականապատ դաշտ, ականապատ դաշտով հետախուզական խումբ է ղեկավարել։ Հունվարի 19-ին, գտնվելով պարեկության մեջ, ոչնչացրել է երկու գերմանացի դիտորդի և մեկ դիպուկահարի։ Այս մարտերում գերազանց մասնակցության համար կարմիր բանակի զինվոր Ղազարյանը պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով։

1943 թվականի մարտին 236-րդ հրաձգային դիվիզիան 46-րդ բանակի կազմում դուրս է բերվել ռեզերվ և 1943 թվականի հունիսին թերհամալրվելուց հետո դարձել է Հարավարևմտյան ճակատի մաս, որտեղ մասնակցել է Դոնբասի ռազմավարական գործողությանը, իսկ նույն սեպտեմբերին տեղափոխվել է տափաստանային ճակատ։

1943 թվականի սեպտեմբերի վերջին 46-րդ բանակը հասել է Դնեպր՝ Դնեպրոձերժինսկից հյուսիս։ 496-րդ առանձին հետախուզական վաշտի հետախուզական ջոկատը՝ վարպետ Ղազարյանի գլխավորությամբ, լեյտենանտ Շպակովսկու խմբի կազմում 1943 թվականի սեպտեմբերի 26-ի լույս 27-ի գիշերը Սոշինովկա գյուղի մոտ գաղտնի անցել է Դնեպրը, հետախուզել հակառակորդի պաշտպանական համակարգը։ Խմբի վայրէջքի մասին հաղորդումից հետո աջ ափ են շտապել 509-րդ հետևակային գնդի ստորաբաժանումները։ Գետի մեջտեղում նրանց հայտնաբերել են նացիստները։ Հակառակորդը ավտոմատից և ականանետերից կրակ է բացել. Շպակովսկու խումբը անակնկալ գրոհով ճնշել է թշնամու կրակակետերը գերիշխող 134,4 բարձրության վրա և ներխուժել Սոշինովկա՝ նախաձեռնելով Աուլի կամրջի ստեղծման աշխատանքները։ Վարպետ Ղազարյանն այս ճակատամարտում կրակով և ձեռնամարտում ոչնչացրել է յոթ գերմանացի զինվորների, գրավել և ոչնչացրել հակառակորդի կապի կենտրոնը։ Առավոտյան հակառակորդները մեծ ուժեր են նետել դեսանտայինների վրա։ Հրաձգային վաշտով համալրված խումբը հետ է մղել հակառակորդի 11 հակագրոհը և պահել կամրջի ծայրը մինչև հիմնական ուժերի մոտենալը։

Հետագայում կամրջի ընդլայնման համար մղվող մարտերում Ղազարյանը բազմիցս կատարել է հրամանատարության պատասխանատու առաջադրանքները՝ որպես հետախույզ ստանալով հետախուզական արժեքավոր տվյալներ։ Մասնակցել է Կամենսկոեի և Դնեպրոպետրովսկի ազատագրմանը։

ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության 1943 թվականի նոյեմբերի 1-ի հրամանագրով արիության և հերոսության համար վարպետ Սեմյոն Ղազարյանին շնորհվել է Խորհրդային Միության հերոսի կոչում Լենինի շքանշանով և Ոսկե աստղ մեդալով։

Դնեպրի կռիվներից հետո Ղազարյանին ուղարկում են Լենինգրադի ռազմաքաղաքական դպրոց, որն ավարտել է 1944 թվականին։ Կռվել է Արևելյան Պրուսիայում։

1946 թվականից ավագ լեյտենանտ Ղազարյանը պահեստային էր։ 1953 թվականին ավարտել է Լենինգրադի բարձրագույն առևտրի դասընթացները։ Ապրել է Խարկով քաղաքում։ Աշխատել է գնացքների ճաշարանների գրասենյակում՝ որպես տնօրեն։ Մահացել է 1977 թվականի մարտի 24-ին։ Թաղվել է Խարկովի թիվ 2 գերեզմանատանը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Хазарьян Семён Аркадьевич». www.warheroes.ru. Վերցված է 2023 թ․ օգոստոսի 31-ին.