Ռուդոլֆ ֆոն Իերինգ

Ռուդոլֆ ֆոն Իերինգ; գերմ.՝ Rudolf von Jhering
Ծնվել է	օգոստոսի 22, 1818[…]
Ծննդավայր	Աուրիխ, Ստորին Սաքսոնիա, Գերմանիա
Մահացել է	սեպտեմբերի 17, 1892[…] (74 տարեկան)
Մահվան վայր	Գյոթինգեն, Գերմանական կայսրություն
Գերեզման	Գյոտինգենի քաղաքի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Պրուսիայի թագավորություն
Կրթություն	Գյոթինգենի համալսարան, Հայդելբերգի համալսարան և HU Berlin
Երկեր	Q116889052?
Մասնագիտություն	իրավաբան և համալսարանի դասախոս
Աշխատավայր	Վիեննայի համալսարան, Քրիստիան-Ալբերտի համալսարան, Գյոթինգենի համալսարան, Բազելի համալսարան, Գիսենի համալսարան, HU Berlin, Լայպցիգի համալսարան, Հայդելբերգի համալսարան և Ռոստոկի համալսարան
Անդամություն	Լինչեի ազգային ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա և Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա
Երեխաներ	Hermann von Ihering? և Elise Marie Agathe von Ihering?
	Rudolf von Jhering Վիքիպահեստում

Ռուդոլֆ ֆոն Իերինգ (գերմ.՝ Rudolf von Jhering կամ Rudolf von Ihering, օգոստոսի 22, 1818(1818-08-22)^[1]^[2]^[3]^[…], Աուրիխ, Ստորին Սաքսոնիա, Գերմանիա^[4] - սեպտեմբերի 17, 1892(1892-09-17)^[1]^[2]^[3]^[…], Գյոթինգեն, Գերմանական կայսրություն^[4]), գերմանացի իրավագետ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երիտասարդ տարիներին եղել հասկացությունների իրավագիտության ներկայացուցիչ, ապա՝ շահերի իրավագիտության հիմնադիր, իրավունքի իրատեսական դպրոցի ներկայացուցիչ։

Իերինգը ձգտում էր համատեղել քաղաքական և իրավական տեսությունները սոցիոլոգիական, հոգեբանական և այլ հասկացությունների հետ։

Կառլ ֆոն Գերբերի հետ նա հրատարակեց «Jahrbücher für Dogmatik des heutigen römischen und deutschen Privatrechts» իրավաբանական ամսագիրը, որի նպատակն էր մերձեցնել հռոմեական և գերմանական իրավունքը Գերբերի գաղափարների ոգով, որոնք կիսում էր Ջերինգը^[6]։ Թաղված է Գյոթինգենի քաղաքային գերեզմանատանը։

Գաղափարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իերինգը համարում էր, որ իրավունքը ժողովրդի ոգու պտուղը չէ. այն չի զարգանում խաղաղ ճանապարհով՝ ժողովրդի գիտակցության մեջ ներդրված բարոյական սկզբունքներից։ Դա անձի գործունեության, նրա պայքարի պտուղն է. այն ծառայում է անհատի շահերի ապահովմանը և ստեղծվում է պայմանագրով։ Իրավունքը անհատի ուժի և մտավոր ստեղծագործության արդյունք է։

Իերինգը եսասիրությունը ճանաչեց որպես առաջընթացի հիմնական շարժիչ, պայքարը` որպես պայման, հարկադրանքը և պետական իշխանությունը` որպես օրենքի դրույթ, հանրային իշխանության կողմից հետապնդվող կյանքի նպատակահարմար սկզբունքները` որպես օրենքի գերակայություն։ Բայց այս տարրերը, հաշվի առնելով իրենց պատմական զարգացումը, նրա համար մշակութային ուժեր են, որոնք վերածվում են օրենքի պահապանների՝ անհատի զարգացման և նրա գոյության համար պայքարի ազդեցության տակ։

Իշխանությունը, ըստ Իերինգի, իրավական ուժ է, հարկադրանքը իրավական հարկադրանք է, որը բավարարում է բարոյական նպատակները։ Իրավունքի համար պայքարը նրա աչքում աջերի լավագույն պատվարն է. առանց իշխանության չկա օրենք, բայց չկա օրենք նույնիսկ այն դեպքում, երբ գործում է միայն «միակողմանի նորմ»՝ օրենք, որը պարտադիր է միայն մի կողմից. միայն «երկկողմանի նորմը»՝ օրենք, որին հավասարապես ենթակա են և՛ իշխանությունները, և՛ քաղաքացիական հասարակության անդամները, երաշխավորում է իրավունքը։

Իրավունքի պատմության ոլորտում Իերինգը մեծ ազդեցություն է ունեցել իր ժամանակակիցների վրա։

Նրա` «Պայքարում դու կգտնես քո իրավունքը» արտահայտությունն օգտագործվում էր Ռուսական կայսրության սոցիալ-հեղափոխականների (էսեռի) կողմից որպես կուսակցության կարգախոս։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հռոմեական իրավունքի ոգին իր զարգացման տարբեր փուլերում (1852-1865)։
Պայքար իրավունքի համար (1874)
Իրավունքի նպատակը (1877-1883)
Թեյավճար (1882)
Իրավական տեխնիկա
Ծիծաղելին և լուրջը իրավագիության մեջ
Հիմնավորման տիրապետումը պաշտպանության մեջ
Շահեր և իրավունք

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Глухарева Л. И. Рудольф фон Иеринг - основатель юридической техники // Вестник РГГУ. Серия «Экономика. Управление. Право». —2011.
Горбань В. С. Проблема понимания смысла и интерпретации концепции борьбы за право Р. Иеринга // Теория и практика общественного развития. — 2017.
Касаева Т. Г. Реалистическая школа права и современность. - Саратов: СЮИ МВД России, 2009.- 120 с

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Encyclopædia Britannica
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ՎԱԳԹԱ նախկին անդամներ
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Иеринг Рудольф фон // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
↑ Нечаев В. М. (1890–1907). «Гербер, Карл Фридрих Вильгельм». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)

[_4dc972a83422aa5c-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_9223ef5da1fec43e-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Encyclopædia Britannica

[_abde253136235f8d-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ՎԱԳԹԱ նախկին անդամներ

[_4706f333f6b72a1c-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Иеринг Рудольф фон // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_f612ba0b8269dd54-5] Pas L. v. Genealogics — 2003.

[Викитека_ЭСБЕ_КфГ-6] Нечаев В. М. (1890–1907). «Гербер, Карл Фридрих Вильгельм». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]