Ջանկառլո Պարրետտի
| Սեռ | արական  | |
|---|---|---|
| Քաղաքացիություն | Իտալիա | |
| Անձնանուն | Giancarlo | |
| Ծննդյան օր | 23 Հոկտեմբերի 1941 | |
| Ծննդավայր | Օրվեիտո | |
| Տիրապետում է | իտալերեն | |
| Մեղավոր է ճանաչվել | Խարդախություն | |
| Մասնագիտություն | ձեռնարկատեր | |
| Գործատու | Մետրո Գոլդվին Մայեր | |
| Կրոն | կաթոլիկություն | |
Ջանկառլո Պարրետտին (իտ․՝ Giancarlo Parretti, ծնվել է 1941 թվականի հոկտեմբերի 23-ին) իտալացի ֆինանսիստ է[1][2]։
1989 թվականին նա ձեռք է բերել Cannon Film Group Inc.-ը Մենահեմ Գոլանից և Յոռամ Գլոբուսից։ Գրեթե անմիջապես, նա պլաններ է կազմել տիրանալու ֆրանսիական Pathé ստուդիան և փոխել է Cannon-ի անունը Pathé Communications-ի։ Այնուամենայնիվ, Ֆրանսիայի կառավարությունը արգելափակել է նրա հայտը՝ կապված նրա ծագման հետ կապված մտահոգությունների հետ[3]։
Չվախենալով՝ 1990 թվականին Պարրետտին գնել է Մետրո-Գոլդուին-Մայերը 1,2 միլիարդ դոլարով՝ օգտագործելով Crédit Lyonnais-ի հոլանդական դուստր ձեռնարկությունից փոխառված գումարը և կախված ապագա շահույթից, որը պետք է ստացվեր մագնատ Քըրք Քըրքորյանից[4]։ Այնուհետև Պարրետտին միաձուլել է նախկին Cannon-ը և ՄԳՄ-ն՝ ստեղծելով կարճատև MGM-Pathé Communications-ը։
Պարրետտիի հսկողության ներքո ՄԳՄ-ը գրեթե ոչ մի ֆիլմ չի թողարկել (մեկ զոհը Ջեյմս Բոնդի ֆրանչայզն էր), մինչդեռ Պարրետտին վայելում էր հոլիվուդյան մագնատի ապրելակերպը։ Նա աշխատանքից ազատել է հաշվապահների մեծ մասին և իր 21-ամյա դստերը նշանակել ֆինանսական բարձր պաշտոնի։ Նա ընկերության փողերն օգտագործել է մի քանի ընկերուհիների, այդ թվում՝ «Միսս Տիեզերք»-ի նախկին հաղթողի նվերների համար։ Նրա ղեկավարությունը ՄԳՄ-ում հիմք է դարձել Get Shorty ֆիլմի համար, որը արտադրվել էր ՄԳՄ-ի կողմից։
1991 թվականին նրա սեփականությունը լուծարվել է բազմաթիվ դատական հայցերի և Crédit Lyonnais-ի դեֆոլտի պատճառով, և Պարրետտին բախվել է արժեթղթերի խարդախության մեղադրանքների Միացյալ Նահանգներում և Եվրոպայում[5][6][7][8]։
1999 թվականի մարտին նա մեղավոր է ճանաչվել կորպորատիվ միջոցների չարաշահման և խարդախության մեջ, և նա հեռակա դատապարտվել է չորս տարվա ազատազրկման և 1 միլիոն ֆրանկ տուգանքի Փարիզի դատարանի կողմից[9]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Citron, Alan; Cieply, Michael (1990 թ․ մայիսի 6). «Despite Giancarlo Parretti's lavish lifestyle and his bid for MGM/UA, the Italian financier remains a little-known outsider». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Richter, Paul (1990 թ․ մարտի 8). «The Mogul Behind Pathe's Bid». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Citron, Alan; Cieply, Michael (1991 թ․ ապրիլի 24). «Hollywood: Giancarlo Parretti's scramble to buy the studio last October included a possible CIA operative and several members of the secretive Knights of Malta». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Stevenson, Richard W. (1990 թ․ մարտի 8). «Pathe in $1.2 Billion Deal to Buy MGM/UA». The New York Times. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 14-ին.
- ↑ Bates, James (1992 թ․ դեկտեմբերի 21). «SEC Steps Up Investigation of MGM Deal : Entertainment: Information is sought on temporary financing used by Giancarlo Parretti in his purchase of the studio». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Citron, Alan (1991 թ․ հուլիսի 9). «Fight Over MGM-Pathe Is Pushed Up a Notch». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Cieply, Michael; Citron, Alan (1991 թ․ ապրիլի 10). «MGM Deal Made Without Title to Stock, Suit Says». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Cieply, Michael; Citron, Alan (1991 թ․ ապրիլի 5). «Insurer Claims to Own 35% of MGM». The Los Angeles Times. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ AFP-Extel News Limited.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Greenwald, John (1990 թ․ ապրիլի 23). «What Makes Giancarlo Run?». Time. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
- McClintick, David (1996 թ․ հուլիսի 8). «The Predator: How an Italian thug looted MGM, brought Credit Lyonnais to its knees, and made the Pope cry». Fortune.