Պանչենոյի առաջին գրքերը «Վստահություն» (1938) և «Սեպտեմբերյան դրոշներ» (1940) ժողովածուներն են։ Պատերազմի տարիների բանաստեղծությունները ամփոփված են «Պատերազմի ճանապարհ» (1942) և «Հեռավոր կայաններ» (1945) գրքերում։ Սրանց հաջորդել են «Երդում» (1949), «Ընդարձակ աշխարհ» (1955), «Ճանապարհորդությունների ու սիրո գիրք» (1959), «Նյու Յորքյան պատկերներ» (1960), «Հազար երկնակամար» (1962), «Կայծակի լույսի տակ» (1966, ԲԽՍՀ-ի Յա. Կուպալայի անվան պետական մրցանակ, 1967), «Դեկտեմբեր» (1972) գրքերը։ Պանչենկոյի պոեզիային բնորոշ է քնարականության և հրապարակախոսության, պաթոսի և հեգնանքի, հրատապության և բարոյականության խնդիրների միասնությունը։ Թարգմանվել է ԽՍՀՄ և այլ ժողովուրդների լեզուներով։ ԽՍՀՄ ԳԽ վարչության անդամ։ Պարգևատրվել է 4 շքանշանով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 123)։