Շուլամիթ Ալոնի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Շուլամիթ Ալոնի
եբրայերեն՝ שולמית אלוני
 
Կուսակցություն՝ Մերեց, Ratz?, Մաարախ, Ya'ad – Civil Rights Movement? և ՄԱՊԱՅ
Կրթություն՝ Երուսաղեմի հրեական համալսարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, գրող, փաստաբան, դաստիարակ, կանանց իրավունքների պաշտպան, ակտիվիստ, փաստաբան, իրավապաշտպան և հրապարակախոս
Ծննդյան օր դեկտեմբերի 27, 1928(1928-12-27)[1]
Ծննդավայր Թել Ավիվ, Իսրայել[1]
Վախճանի օր հունվարի 24, 2014(2014-01-24)[2][3][4] (85 տարեկան)
Վախճանի վայր Թել Ավիվ, Իսրայել[5]
Թաղված Kfar Shmaryahu
Քաղաքացիություն  Իսրայել
Ի ծնե անուն չեխ․՝ Šulamit Adler
Զավակներ Udi Aloni?, Dror Aloni? և Nimrod Aloni?
 
Պարգևներ

Շուլամիթ Ալոնի (եբրայերեն՝ שולמית אלוני‎, դեկտեմբերի 27, 1928(1928-12-27)[1], Թել Ավիվ, Իսրայել[1] - հունվարի 24, 2014(2014-01-24)[2][3][4], Թել Ավիվ, Իսրայել[5]), իսրայելցի պետական գործիչ, Իսրայելի կապի, գիտության և մշակույթի նախարար (1993-1996)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Լեհաստանից գաղթած ատաղձագործի ընտանիքում, մայրը եղել է դերձակուհի։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նրան ուղարկել են գիշերօթիկ դպրոց, չնայած ծնողները ծառայել են բրիտանական բանակում։ Պատանեկան տարիներից մասնակցել է սոցիալիստական շարժմանը, եղել է Հաշոմեր Հացաիրի, Հագանայի անդամ և Անկախության համար մղվող պատերազմի ժամանակ ծառայել է Պալմահում, Հին Երուսաղեմում մարտական գործողությունների ժամանակ գերեվարվել է հորդանանյան զինվորականների կողմից[8]։

Պատերազմի ավարտից հետո աշխատել է որպես ուսուցիչ, փախստական երեխաների դաստիարակ, թղթակցել է տարբեր հրատարակչությունների, վարել է մարդու իրավունքներին նվիրված ռադիոհաղորդումներ։ 1965 թվականին նա առաջին անգամ ընտրվել է Քնեսեթի պատգամավոր, հետագայում համարվել է պատգամավոր մինչև 1996 թվականը (ընդմիջումով 1969—1973 թթ.): 1974 թվականին կարճ ժամանակահատված երկրի կառավարությունում եղել է առանց պորտֆելի նախարար։

Ստեղծել և չորս տարի գլխավորել է Իսրայելի Սպառողների միությունը, այնուհետև սեփական Ռաց կուսակցությունը (Քաղաքացիական իրավունքների պաշտպանության շարժում), որը 1991 թվականին միացել է Մերեց կուսակցությանը (Ալոնին ղեկավարել է խորհրդարանական խմբակցությունը)։ 1970-ական թվականների ընթացքում փորձել է երկխոսություն հաստատել պաղեստինցիների հետ, հույս ունենալով, որ կհասնի կայուն խաղաղ կարգավորման։ Լիբանանյան պատերազմի ժամանակ (1982) ստեղծեց Մերձավոր Արևելքում խաղաղության հարցերով միջազգային կենտրոն։ 1992—1993 թվականներին Իցհակ Ռաբինի կառավարությունում զբաղեցրել է կրթության նախարարի պաշտոնը, սակայն ստիպված է եղել հրաժարական տալ պետության և կրոնի տարանջատման անհրաժեշտության հարցում ունեցած կայուն դիրքորոշման համար, այնուհետև մինչև 1996 թվականը զբաղեցրել է հաղորդակցության, գիտության և մշակույթի նախարարի պաշտոնը։ Պետական և հասարակական գործունեության բնագավառում ունեցած վաստակի համար 2000 թվականին նրան շնորհվել է Իսրայելի պետական մրցանակ։ Նրան շնորհվել է նաև Բրունո Կրայսկու մրցանակ (1984)։

Քաղաքական հայացքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր ողջ քաղաքական կարիերայի ընթացքում նա համարվել է խաղաղության պահպանման իսրայելական շարժման նշանավոր գործիչ, պաշտպանել է պաղեստինցիների հետ երկխոսության անհրաժեշտության գաղափարը։ Նա համարվել է Եշ Դին իրավապաշտպան կազմակերպության անդամ։ Շուլամիթ Ալոնին կիսում էր ԱՄՆ-ի նախկին նախագահ Ջիմի Քարթերի տեսակետը այն մասին, որ Իսրայելը պաղեստինցիների նկատմամբ իրականացնում է ապարտհեյդի քաղաքականություն[9]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 חה"כ שולמית אלוניKnesset.
  2. 2,0 2,1 2,2 Encyclopædia Britannica
  3. 3,0 3,1 3,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  4. 4,0 4,1 4,2 Munzinger Personen (գերմ.)
  5. 5,0 5,1 5,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #137351240 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  6. Իսրայելի մրցանակ — 1953.
  7. https://cavavub.be/nl/eredoctoraten
  8. «Ушла из жизни бывший лидер партии "Мерец" Шуламит Алони». jewish.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 26-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 25-ին.
  9. Shulamit Aloni: Yes, There is Apartheid in Israel Արխիվացված 2007-03-08 Wayback Machine

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շուլամիթ Ալոնի» հոդվածին։