Նիկոլա Պետրով

Նիկոլա Պետրով
Ծնվել է	օգոստոսի 20, 1881
Ծննդավայր	Վիդին, Բուլղարիա
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 10, 1916 (35 տարեկան)
Մահվան վայր	Սոֆիա, Բուլղարիա
Քաղաքացիություն	Բուլղարիա
Կրթություն	Բուլղարիայի գեղարվեստի ազգային ակադեմիա
Մասնագիտություն	նկարիչ
Ժանր	դիմապատկեր
Ուշագրավ աշխատանքներ	Erma River by the Town of Tran?, Q55235237? և Q55235244?
	Nikola Petrov Վիքիպահեստում

Նիկոլա Պետրով (բուլղար․՝ Никола Петров, օգոստոսի 20, 1881(1881-08-20)^[1]^[2], Վիդին, Բուլղարիա - դեկտեմբերի 10, 1916(1916-12-10)^[1], Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի նկարիչ-բնանկարիչ, գրաֆիկ, որն անդրադարձել է նաև դիմանկարի ժանրին։ Լինելով 20-րդ դարի սկզբի բուլղարական նոր արվեստի բնօրինակ ներկայացուցիչներից մեկը՝ Նիկոլա Պետրովն իրեն տրված կարճ ժամանակահատվածում կարողացել է ոչ միայն ամբողջությամբ տիրապետել ջրաներկային և յուղաներկային նկարչական տեխնիկային, այլև նկարչության մեջ գտնել իր հատուկ ոճը։

Կենսագրություն

Նիկոլա Պետրովը ծնվել է 1881 թվականի օգոստոսի 20-ին Վիդինում^[3]՝ Դանուբի ափին գտնվող փոքրիկ բերդաքաղաքում, որը ծառայել է որպես բնական սահման Բուլղարիայի և Ռումինիայի միջև։

Արդեն տարրական կրթության վաղ շրջանում դպրոցի ուսուցիչները տղայի մոտ արվեստի նկատմամբ հակումներ են հայտնաբերել։ Հասունանալով՝ երիտասարդը մեկնել է Սոֆիա։ Ուսանողների երկրորդ խմբի ձևավորման ժամանակ (1899 թվական) Նոր կազմակերպված գծանկարի պետական դպրոցում (հետագայում՝ Սոֆիայի գեղարվեստի ակադեմիա) Նիկոլա Պետրովը ձեռնամուխ է եղել նկարչի մասնագիտության յուրացմանը^[4]։

Նա սովորել է հայտնի քանդակագործ Մարինա Վասիլևայի և չեխական ծագմամբ հայտնի բուլղարացի բատալիստ Յարոսլավ Վեշինի (չեխ.՝ Jaroslav Věšín, 1860—1915)։ Սակայն Նիկոլա Պետրովը, փոխանակ հետևելու իր դաստիարակ Վեշինին մարտերի թեմաների մշակման և վառ կրքերի փոխանցման գործում, հավատարիմ է մնացել աշխարհի սեփական, քնարական ընկալմանը՝ կենտրոնանալով հիմնականում բնապատկերի վրա^[5]։

1903 թվականին Նիկոլայ Պետրովը միացել է ժամանակակից արվեստի ընկերությանը, որի կազմում ընդգրկված էին ակադեմիզմի երիտասարդ նսեմացնողները^[6]։ Նկարչության մեջ նա նախընտրել է լանդշաֆտի ժանրը, դիմել է Ինչպես Սոֆիայի փողոցային տեսարաններին, այնպես էլ ծայրամասային լանդշաֆտներին կամ լեռնային տեսարաններին։ Նրա ոճն առանձնանում է գույների փափուկ միաձուլմամբ մեկ ներդաշնակ ակորդի մեջ, նա կտավի վրա վերստեղծել է զուսպ-հուզական և ամբողջական աշխարհը («Սոֆիայի ժողովրդական ժողովի հրապարակ», 1910)։ Նկարիչն օգտագործել է գունեղ հարվածներ, որոնք չափազանց ճշգրիտ են պատկերված օբյեկտի երանգի, գույնի և ձևի հետ կապված, բայց դրանք կիրառում է, ասես, աստիճանաբար, խոզանակի խուսափողական շարժումներով։ Նիկոլա Պետրովը նաև դիմանկարներ է նկարել։ Կրել է իմպրեսիոնիզմի և դիվիզիոնիզմի ազդեցությունը։

Նկարիչը մահացել է 35 տարեկան հասակում տուբերկուլյոզից^[7]։

Նկարներ

Բնանկար վանքի պատով, 1904 ստվարաթուղթ, ջրաներկ 35.4 × 27 սմ
Портрет поэтаԱրխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine Պեյչո Սլավեյկովա, կտավ, յուղաներկ, 40 × 32 սմ^[8]
Ազատագրող թագավորի հուշարձանը ՍոֆիայումԱրխիվացված 2015-06-19 Wayback Machine, կտավ, յուղաներկ, 23 × 40 սմ
Կնոջ դիմանկարԱրխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine, կտավ, յուղաներկ
Բնանկար, 1914Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine, կտավ, յուղաներկ, 29 × 40 սմ
Բուլղարիայի 1978 թվականի փոստային նամականիշ, Ազգային թատրոն, 1912Արխիվացված 2016-03-05 Wayback Machine

Պատկերասրահ

Երմա գետը Տրանի մոտ, 1910. [1]Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine

Ազգային թատրոն, 1912 կտավ, յուղաներկ, 73 × 73 սմ

Սոֆիայի տաճար, 1909 [2]Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine [3]

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 RKDartists (նիդերլ.)
↑ ^2,0 ^2,1 Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (գերմ.) / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL
↑ Полотна Николы Петрова, представленные в галерее его имени Արխիվացված 2019-02-12 Wayback Machine, в г. Видин, на родине художника.
↑ Эссе о динамичной ситуации в культуре Софии, и в целом Болгарии в начале XX века и о месте художника Николы Петрова в этой динамичной картине см: Dobrev, Dobrin. «Никола Петров : Естетика и изкуство Коментари и анализи». «Magna aula». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.
↑ О пристрастии Николы Петрова к пейзажной живописи : АУДИО / Радио Болгария— с 7 мин. 15 с. до 10 мин. 40 с. Արխիվացված 2019-02-12 Wayback Machine(ռուս.)
↑ Директор Юлия Филева, куратор выставки в Городской галерее искусств Софии(բուլղ.), приуроченной 130-летию Николы Петрова развенчивает мифы о, якобы, эзотерическом, затворническом образе жизни художника: Първанова., Мариана. (2011 թ․ սեպտեմբերի 21). «Никола Петров – художникът на София : Ретроспективна изложба». «Monitor». Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.(չաշխատող հղում)
↑ Подробная биография Николы Петрова, с точными датами жизни: Владимирова, Лора. (2010 թ․ դեկտեմբերի 8). «Никола Петров (1881—1916) : История — Граждани». «Видин Онлайн». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.(բուլղ.)
↑ Тодоров, Ангел. «Бележки (към "На Острова на блажените" от П. П. Славейков)». «LiterNet». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.(բուլղ.)

Գրականություն

Mihalcheva, Irina. Nikola Petrov : Unknown Binding. — Sofia Press, 1970. — 31 p. — ((The Pleiades library)).(անգլ.)
Вълкова, М. Палитрата на Никола Петров(բուլղ.) // Проблеми на изкуството. — 2010. — № 3. — С. 37-41.
Ellington, Lucien. Eastern Europe: An Introduction to the People, Land, and Culture / Frucht, Richard. — ABC-CLIO, 2004. — P. 824. — 928 p. — ISBN 1576078000
Маринска, Р., Никола Петров в кръга на Пенчо Славейков(բուլղ.) // Проблеми на изкуството. — 1992. — № 3/4. — С. 29-46.
Полевой, В. М. Современные и национальные течения в искусстве стран Восточной и Южной Европы // Искусство XX века : 1901—1945. — М.: Искусство, 1991. — С. 85. — 303 с. — (Малая история искусств). — ISBN 5210000346
Балтева, Божана. Никола Петров. — София: Български Художник, 1989. — С. 87.(բուլղ.)
Никола Петров (Папка с репродукциями) / Сост: Рангелова, Бистра. — С.: Български художник, 1981.(չաշխատող հղում)
Михалчева, Ирина. Никола Петров / Джурова, Аксиния; Коцева, Йонка. — София: Български художник, 1976. — 190 p.(բուլղ.)(անգլ.)(ռուս.)(գերմ.)(ֆր.)
Михалчева, Ирина. Никола Петров. — Български художник, 1956. — 110 p.(բուլղ.)
Большая Советская Энциклопедия. — Второе издание. — М.: «БСЭ», 1955. — Т. 32. — С. 598-599.

Արտաքին հղումներ

АУДИО 6 мин. Краткая биография Николы ПетроваԱրխիվացված 2015-06-19 Wayback Machine(ռուս.) К открытию в Городской галерее искусств Софии(բուլղ.) выставки, посвящённой 130-летию художника — Радио Болгария.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկոլա Պետրով» հոդվածին։

[_9f9449a41f810536-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 RKDartists (նիդերլ.)

[_02463b28aab82397-2] 2,0 ^2,1 Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (գերմ.) / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL

[3] Полотна Николы Петрова, представленные в галерее его имени Արխիվացված 2019-02-12 Wayback Machine, в г. Видин, на родине художника.

[4] Эссе о динамичной ситуации в культуре Софии, и в целом Болгарии в начале XX века и о месте художника Николы Петрова в этой динамичной картине см: Dobrev, Dobrin. «Никола Петров : Естетика и изкуство Коментари и анализи». «Magna aula». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.

[5] О пристрастии Николы Петрова к пейзажной живописи : АУДИО / Радио Болгария— с 7 мин. 15 с. до 10 мин. 40 с. Արխիվացված 2019-02-12 Wayback Machine(ռուս.)

[6] Директор Юлия Филева, куратор выставки в Городской галерее искусств Софии(բուլղ.), приуроченной 130-летию Николы Петрова развенчивает мифы о, якобы, эзотерическом, затворническом образе жизни художника: Първанова., Мариана. (2011 թ․ սեպտեմբերի 21). «Никола Петров – художникът на София : Ретроспективна изложба». «Monitor». Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.(չաշխատող հղում)

[7] Подробная биография Николы Петрова, с точными датами жизни: Владимирова, Лора. (2010 թ․ դեկտեմբերի 8). «Никола Петров (1881—1916) : История — Граждани». «Видин Онлайн». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.(բուլղ.)

[8] Тодоров, Ангел. «Бележки (към "На Острова на блажените" от П. П. Славейков)». «LiterNet». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 2-ին.(բուլղ.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]