Jump to content

Նարինե Առաքելյան (նկարչուհի)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նարինե Առաքելյան
Ծնվել էմայիսի 13, 1979(1979-05-13) (45 տարեկան)
ԾննդավայրTynda, Ամուրի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Հայաստան
Մասնագիտությունcontemporary artist և հեռուստատեսային պրոդյուսեր
Կայքnarinearakelian.com

Նարինե Առաքելյան (մայիսի 13, 1979(1979-05-13), Tynda, Ամուրի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ միջդիսցիպլինար ֆեմինիստ նկարչուհի, ով իր աշխատանքներում համատեղում է փերֆորմանսը, քանդակագործությունն ու վիդեոարտը։

Նկարչուհին իր աշխատանքներում ուշադրությունը կենտրոնացնում է սոցիալական, մշակութային և քաղաքական խնդիրների վրա՝ հատուկ ուշադրություն դարձնելով սոցիալական արդարությանն ու գենդերային ինքնությանը[1]։

Նարինե Առաքելյանը Ռուսաստանի նկարիչների միության անդամ է[2], նրա աշխատանքները պահվում են Անգլիայի, Ֆրանսիայի, Հունաստանի, ԱՄՆ-ի, Շվեյցարիայի և Ռուսաստանի մասնավոր հավաքածուներում[3]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նարինե Առաքելյանը ծնվել է 1979 թվականի մայիսի 13-ին Ռուսաստանի Ամուրի մարզի Տինդա քաղաքում[4]։

2015 թվականին ավարտել է Սուրիկովի պետական ինստիտուտը (Մոսկվա)[1]։

2015-2016 թվականներին Առաքելյանը վերապատրաստվել է Լոս Անջելեսի Գեղարվեստի ակադեմիայի թվային արվեստի ֆակուլտետում[3][5]։

Առաքելյանի առաջին ցուցահանդեսներն անցկացվել են Վինզավոդ ժամանակակից արվեստի կենտրոնում,  ArtPlay-ում, Մոսկվայի թանգարանում։

2015 թվականին առաջին անգամ դարձել է Վենետիկի 56-րդ բիենալեի մասնակից։

2017 թվականին Վենետիկի 57-րդ բիենալեում նկարչուհին ներկայացրել է L’Illusion du Mariage նախագիծը, որն ուսումնասիրում է հասարակության համար ընտանեկան արժեքների և ամուսնության ծեսի նշանակությունը[5][6][7]։

2018 թվականին Առաքելյանը ներկայացրել է «Glasses»  ինստալյացիան Իտալիայի Պալերմո քաղաքում գտնվող Manifesta XII-ում։

2019 թվականին մասնակցել է Վենետիկի ժամանակակից արվեստի 58-րդ բիենալեին, որի շրջանակներում ներկայացրել է Պալացցո Կոնտարի դել Բովոլոյում լուսավորված փերֆորմանսը և «The Pharos Flower» անհատական ցուցահանդեսը[1][8][9][10]։

Վենետիկի արվեստի 58-րդ բիենալեում Հեղափոխական սենսոր նախագծի շրջանակներում տեղի ունեցավ քննարկում 2018 թվականի Հայկական թավշյա հեղափոխության վերաբերյալ։ Առաքելյանը պատրաստել է Շերեփ և թավա նախագիծը, որի շրջանակներում Վենետիկի հասարակական վայրերում վերարտադրվել են հեղափոխության օրերին հայ կանանց անհնազանդության գործողությունները[3][11][12]։

2020 թվականին Նարինե Առաքելյանը Instagram-ում ֆիլտր է ստեղծել՝ COVID-19 համավարակի ժամանակ իրազեկությունը տարածելու համար։ Ֆիլտրը իրենից ներկայացնում է ոսկե բժշկական դիմակ՝ դիմակի շուրջ «Սեր և հույս» («LOVE AND HOPE») բառերով[13][14]։

Առաքելյանն անհատական և խմբակային ցուցահանդեսների շարք է ունեցել Մոսկվայում, Բեռլինում, Մայամիում և Լոս Անջելեսում։

Հիմնական աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Stigmata» նկար (2015)
  • «L’Illusion du Marriage» փերֆորմանս (2017)[15][16][17]
  • «Love is…» փերֆորմանս (2017)[18]
  • «Honeymoon» փերֆորմանս (2017)[19]
  • «Decommodification Principle» վիդեոարտ (2017)[15]
  • Hope" Canvas (2018)[20]
  • «Cast Iron Pots and Pans» Public Intervention Art (2019)[21]
  • «Lighthouse» Environmental Art (2019)[10]
  • «Bloom» փերֆորմանս (2019)
  • «Initiation» ինստալյացիա(2019)[22]
  • «Rebirth Subconscious» վիդեոարտ (2019)[23]
  • «Love&Hope» փերֆորմանս (2020)[24]
  • «Paradise Apple» փերֆորմանս (2020)[25]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Художница Нарине Аракелян превратила венецианскую лестницу XV века в световую инсталляцию». Армянский музей Москвы и культуры наций (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  2. ↑ «Narine Arakelian will Headline Armenia Pavilion at Venice Biennale». Asbarez.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Dialogues about Revolution and Power». Gallery Wolf & Galentz.de (անգլերեն). 2019 թ․ հուլիսի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  4. ↑ «Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery's riotous À GOGO show». Artdaily.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 «3 модных проекта русских художников для Венецианской биеннале». Vogue Россия (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  6. ↑ «Российская художница представит проект на 57-й Венецианской биеннале». Журнал Esquire (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  7. ↑ «Нарине Аракелян комментирует видео своего перформанса на Венецианской биеннале». Buro 24/7 (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  8. ↑ «Фантастически красиво: армянская художница разукрасила Палаццо Контарини - фото». Sputnik Армения (ռուսերեն). 2019 թ․ հունիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  9. ↑ «Biennale Arte 2019». Pulse UK (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 «15th century venetian spiral staircase transformed into chromatic lightscape». designboom magazine (անգլերեն). 2019 թ․ հունիսի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  11. ↑ Dorsoduro 2596 See on Google Maps Venezia (2019 թ․ մայիսի 2). «Biennale Arte 2019 | Armenia, Republic of». La Biennale di Venezia (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  12. ↑ «Армянская "Бархатная революция" на Венецианской биеннале искусств 2019». My Step Foundation (ռուսերեն). 2019 թ․ մայիսի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  13. ↑ «Masks for All with a New Instagram Campaign». Vents Magazine (անգլերեն). 2020 թ․ մայիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  14. ↑ «Narine Arakelian's performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic». Artdaily.cc (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 laboratory abc (2017 թ․ հուլիսի 14). «57th Venice Biennale - Love / L'Illusion du Mariage / Scuola Grande di San Rocco». Vimeo (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  16. ↑ «Love is...». wedding-magazine.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  17. ↑ «Егор Корешков в видео о браке и любви». GQ Россия (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  18. ↑ «Narine Arakelian - Works». Mash Gallery (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  19. ↑ laboratory abc (2017 թ․ հունիսի 2). «Honey Moon / 57th International La Biennale di Venezia / L’Illusion du Mariage / Love is …». Vimeo (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  20. ↑ «Manifesta Palermo: May the bridges I burn light the way». EXILE Gallery (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  21. ↑ «Armenia to present Revolutionary Sensorium in Venice Biennale». 1Lurer.am (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  22. ↑ «The Pharos Flower - the iconic Scala Contarini del Bovolo has been trasformed into a lighthouse». Gioielli Nascosti di Venezia (անգլերեն). 2019 թ․ մայիսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  23. ↑ «Venice Biennale headliner Narine Arakelian celebrated Frieze L.A. in MASH Gallery's riotous À GOGO show». Artdaily.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  24. ↑ Wang, Alexa (2020 թ․ մայիսի 23). «Narine Arakelian uses Instagram as a digital canvas during the Coronavirus pandemic». Flux Magazine (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  25. ↑ «Narine Arakelian's performance art introduces Empathy Aesthetics, a response to the COVID-19 pandemic». Artdaily.com (անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նարինե_Առաքելյան_(նկարչուհի)&oldid=9952070» էջից