Ծնվել է Դերբենդ քաղաքում (այժմ՝ ՌԴ Դաղստանի Հանրապետությունում)։ 1900 թվականին ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի բնական գիտությունների ֆակուլտետը։ Ուսանողական տարիներին աշխատել է Ն. Ե. Վվեդենսկու ֆիզիոլոգիական լաբորատորիայում։ 1904 թվականին ավարտել է Ռազմա-բժշկական ակադեմիան և աշխատանքի անցել հոգեբուժության ու նյարդախտաբանության ամբիոնում։ Աստվածատուրովը եղել է Վարշավայի զինվորական (1912 թվականից) և Պետերբուրգի նիկոլաևյան զինվորական հոսպիտալների (1914 թվականից) կոնսուլտանտ։ 1916-1936 թվականներին ղեկավարել է Ռազմա-բժշկական ակադեմիայի նյարդային հիվանդությունների ամբիոնը։ Աստվածատուրովը հեղինակ է 100-ից ավելի գիտական աշխատությունների։ Գիտական գործունեության հիմնական ուղղությունը եղել է շարժողական և ռեֆլեկտոր խանգարումների մեկնաբանումը էվոլյուցիայի ուսմունքի տեսանկյունով։ Աստվածատուրովի հետազոտությունները նվիրված են զգացողության խանգարումների կենսագենետիկական անալիզներին, կեղևաընդերային փոխհարաբերության խանգարումներին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 593)։