Միազներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միազներ
Տեսակվարակիչ հիվանդություն, disease caused by Diptera? և հիվանդության կարգ
Պատճառmaggot?
Բժշկական մասնագիտությունվարակաբանություն
 Myiasis Վիքիպահեստում

Միազներ (լատին․՝ myasis, հին հունարենից՝ μυαα (ճանճ) + (իազ)), մակաբուծային հիվանդություններ էնտոմոզների խմբից, որոնք առաջացել են մարդու[1] և կենդանիների (ներառյալ տնային) մարմնի հյուսվածքներում և խոռոչներում ճանճերի թրթուրների ապրելու հետևանքով։ Նոսոլոգիան պատկանում է մոռացված (անտեսված) հիվանդությունների խմբին։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Միազ» տերմինն առաջարկվել է 1840 թվականին քահանա Ֆրեդերիկ Ուիլյամ Հոուփին (անգլ.՝ Frederick William Hope)՝ նկատի ունենալով այն հիվանդությունները, որոնք առաջացնում են դիպտերայի թրթուրները՝ ի տարբերություն այլ միջատների թրթուրների առաջացրած հիվանդությունների (որոնց համար օգտագործվել է «սկոլեցիազ»[2] տերմինը), չնայած դեռ Ամբրուազ Պարեն՝ Ֆրանսիայի թագավորներ Հենրի Երկրորդի, Ֆրանցիսկոս Երկրորդի, Կառլ Իններորդի և Հենրի Երրորդի պալատական վիրաբույժը նկատեց, որ թրթուրներով հաճախ լցվում էին բաց վերքերը[3]։

Վարակման ուղիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճանճերը, ավելի հաճախ բոռերը, կարող են ձվեր և թրթուրներ դնել մարդու մարմնի վրա։ Թրթուրները կարող են մարդկանց վրա ներթափանցել գետնից, մոծակներից, սպիտակեղենից և այլն։

Կուլ տված ճանճերի ձվերը ներծծվում են արյան մեջ և տարածվում ամբողջ մարմնով՝ ներթափանցելով ուղեղ, սիրտ և այլն (հազվադեպ դեպքերում)[4], սակայն ավելի հաճախ առաջացնում են աղիքային միազ։

Դասակարգումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միազները բաժանվում են պատահական, ֆակուլտատիվ և օբլիգատ տեսակների։ Ըստ տեղակայման՝ դրանք բաժանվում են հյուսվածքներում և խոռոչներում ապրողների։

Պատահական միազներն առաջացնում են ճանճերի այն տեսակների թրթուրները, որոնք սովորաբար զարգանում են փտած նյութերի մեջ։ Նրանք պատահաբար մտնում են մարդու օրգանիզմ։ Ճանճերը ձու են դնում սննդի, ներքնազգեստի և այլնի վրա։ Ձվերից դուրս եկած թրթուրները կարող են կուլ տալ սննդի հետ միասին։ Աղտոտված հագուստից թրթուրները կարող են սողալ միզուկի մեջ։ Արդյունքում կարող են զարգանալ խոռոչային միազներ (աղիքային և միզասեռական)։

Աղիքային միազ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղիքային ծանր միազները սովորաբար առաջացնում են դրոզոֆիլների թրթուրները։

Աղիքային միազների դեպքում հիվանդությունը սովորաբար սուր է ընթանում, կրկնավարակներով պայմանավորված՝ այն կարող է երկարատև ընթացք ստանալ։ ԱՄՆ-ում ամենից հաճախ նման վարակը պայմանավորված է Tubifera Tenax ցեղի ճանճերով։ Թրթուրների ներխուժումը աղիքային լորձաթաղանթի մեջ կարող է զարգանալ նաև Sarcophaga ցեղի ճանճերով վարակվելու դեպքում։

Նկատվում է աղիքային լորձաթաղանթների գրգռում և դրանց բորբոքում, որոնք ուղեկցվում են որովայնի ցավերով, փորլուծությամբ, հյուծվածությամբ։ Հնարավոր է փսխում, որի դեպքում թրթուրները դուրս են գալիս արտաքին միջավայր բերանով։ Թրթուրներ հայտնաբերվում են նաև կղանքի մեջ, ինչը հիմք է հանդիսանում ախտորոշման համար։ Մեծահասակների օրգանիզմում ապրող թրթուրների երկարությունը 1-1,5 սմ կամ ավելի է։

Բուժումն է հակամանրէային միջոցների նշանակումը (Մեբենդազոլ և այլն)։

Միզասեռական միազ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միզասեռական միազները կարող են առաջանալ Fannia canicularis, Musca domestica և այլ թրթուրներից։ Միզուկում թրթուրների մակաբուծությունը ցավ է պատճառում, երբեմն նաև միզարձակման խանգարումներ։ Բուժումը․ միզուկի լվացում՝ թրթուրները հեռացնելու համար

Միազների տեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կախված ախտահարված օրգանից կամ հյուսվածքից՝ առանձնանում են մաշկային, միզասեռական (ուրինար), աղիքային միազներ, ռնգային (ռնգային) միազներ, օտոմիազներ (ականջի միազներ), ակնային միազներ։

Ophthalmomiasis-ն առաջացնում է աչքերի ծանր վնասվածքներ, որոնք առաջանում են թրթուրների և վոլֆարտ ճանճի կողմից։ Թրթուրները, որոնք մնում են կոնյուկտիվայի հաստության մեջ, նպաստում են քրոնիկ կոնյուկտիվիտի զարգացմանը։ Նրանք կարող են լիմբով ներթափանցել առաջնային խցիկի մեջ, ապակենման մարմնի մեջ, ինչը հանգեցնում է ծանր իրիդոցիկլիտի։ Հիվանդությունը կարող է ավարտվել աչքի կորստով։

Հիվանդություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վոլֆարտիոզը կենդանիների և մարդկանց ինվազիոն հիվանդություն է, որն առաջանում է վոլֆարտ ճանճի թրթուրից, երբ այն զարգանում է վերքերի կամ մացերացված մաշկի վրա։ Վոլֆարտ ճանճը (Wohlfahrtia magnifica) տարածված է բարեխառն և տաք կլիմայական պայմաններում։ Բաց մոխրագույն ճանճի մարմինն ունի 9-13 մմ երկարություն։ Հասուն ճանճերն ապրում են դաշտերում և սնվում բույսերի նեկտարով։ Էգ ճանճերը 120-ից 150 թրթուր են դնում բաց խոռոչներում (քիթ, աչքեր, ականջներ), կենդանիների մարմնի վերքերի և խոցերի վրա, երբեմն՝ մարդկանց (բաց երկնքի տակ քնելու ժամանակ)։ Արագորեն ներթափանցելով հյուսվածքների մեջ՝ թրթուրները ոչնչացնում են ոսկրերը՝ մեխանիկորեն և արտազատվող ֆերմենտների օգնությամբ։ Թրթուրների մակաբուծությունն ուղեկցվում է ուժեղ ցավով, առաջացնում է հյուսվածքների նեկրոզ և գանգրենոզ պրոցեսներ։ 5-7 օր հետո թրթուրները ընկնում են հողի մեջ և զարգանում։ 11-23 օր հետո զարգանում է հասուն միջատ։ Վոլֆարտյան ճանճը միանգամից կարող է դնել 120-160 հատ, մինչև 1 մմ երկարությամբ Թրթուրներ։ էգերն ապրում են 8-29 օր։ Վնասված մասերն այտուցվում և թարախակալվում են, հյուսվածքները մասամբ մեռնում են, քթից արյունահոսություն է սկսվում։ Թրթուրները կարող են նաև առաջացնել քոր։ Միազները շատ ցավոտ են և հաճախ ավարտվում են մահով։ Թրթուրները հեռացնելուց հետո այս բոլոր երևույթներն անցնում են։

Գաստրոֆիլոզը (gastrophilosis) Larva migrans-ի տեսակ է, որի հարուցիչը բոռի թրթուրն է (Gastrophilus equi), որը մակաբուծում է ձիերի ստամոքսում և աղիքներում։ Ստամոքսային բոռի թրթուրները գաղթում են մաշկի էպիդերմիս՝ օրական կատարելով 7-8 30 սմ երկարությամբ տեղաշարժումներ։ Բոռերը (Gasterophilidae) թրթուրներ են դնում կաթնասունների, այդ թվում՝ մարդկանց մաշկի տակ։ Կենտրոնական և Հարավային Ամերիկայում ապրում է մարդու մաշկի բոռը, որը ձվեր է դնում մոծակների վրա։ Երբ մոծակը նստում է մարդու մարմնի վրա, մաշկի բոռերը «մխրճվում են» մաշկի մեջ։ Արյան հոսքով նրանք կարող են շրջել ամբողջ մարմնով և նույնիսկ ուղեղ մտնել՝ արյուն-ուղեղային պատնեշի միջով։ Ախտահարելով ուղեղի հատվածները՝ բոռի թրթուրները կարող են հանգեցնել մահվան։

Հիպոդերմատոզ մարդկանց մոտ առաջացնում են ձիերի կամ խոշոր եղջերավոր անասունների բոռերը (Hypoderma bovis, Hypoderma lineatum): Հիվանդությունը բնութագրվում է թափառող թրթուրի համախտանիշով։ Թրթուրները գաղթում են ենթամաշկային հյուսվածքի մեջ։ Արագ են շարժվում են՝ 12 ժամվա ընթացքում մինչև 12 սմ, սովորաբար մարմնի և գլխի վերին մասի ուղղությամբ, որտեղ հայտնվում է այտուցվածություն, կարմրավուն-կապտավուն գույնի խտացում։

Դերմատոբիազը (dermatobiasis) հարավամերիկյան արևադարձային միազ է, որն առաջացնում է բոռի թրթուրը (Dermatobia hominis)։ Բնութագրվում է մաշկի մեջ թարախակույտային հանգույցի ձևավորմամբ՝ ներդրված պաթոգենի շուրջ։ Դերմատոբիազը բնութագրվում է ուռուցքանման բորբոքումով և ենթամաշկային թարախակույտերով՝ մակերևույթի վրա ֆիստուլյար անցքերով։

Կորդիլոբիոզը արևադարձային միազ է, որն առաջանում է cordylobia anthropophaga ճանճի թրթուրից և բնութագրվում է մաշկի մեջ թարախակույտ հանգույցի ձևավորմամբ՝ տեղավորված պաթոգենի շուրջ։ Հաճախ երեխաների մոտ առաջանում են հանգույցներ և խոցեր, թարախակույտեր։

Որոշ տեսակների մսաճանճեր կարող են ձու դնել մաշկի վրա, վերքերի մեջ, ականջներում կամ քթի մեջ։ Դուրս գալուց հետո թրթուրները թափանցում են հյուսվածքներ և զարգանում դրանց մեջ 2-3 շաբաթվա ընթացքում։ Երբեմն դրանք խորը ներթափանցում են հյուսվածքների մեջ, ներառյալ աչքերը, հարքթային ծոցերը և գանգը․ որն ուղեկցվում է վատ հոտի տեսքով։ Հաճախ զարգանում է նաև բակտերիալ վարակ։ Հնդկաստանում և Աֆրիկայում այս ճանճերը սովորաբար պատկանում են chrysomyia սեռին, իսկ Արևմտյան կիսագնդում՝ callitroga spp սեռին։ ԱՄՆ-ում մարդկանց վարակման դեպքերը հաճախ համընկնում են մսաճանճից առաջացրած էպիզոոտիայի հետ։ Պարզվել է, որ Sarcophagidae ընտանիքի մոխրագույն մսային ճանճերը նույնպես առաջացրել են հյուսվածքների խորը միազներ ինչպես ԱՄՆ-ում, այնպես էլ այլ շրջաններում։ Բուժումը․ վիրաբուժական, թրթուրների հեռացում, երկրորդական վարակի բուժում։

Վարակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էգ ճանճերը ձու են դնում մարդկանց աչքերի, ականջների, քթի, վերքերի մեջ կամ ներարկում են դրանք վերնամաշկի մեջ։ Ավելի հազվադեպ նկատվում է ներքին օրգանների վնասվածք՝ թրթուրների պատահական կուլ տալու պատճառով[1]։ Օրինակ՝ gasterophilus, Hypoderma, Dermatobia և Cordylobia ցեղի ներկայացուցիչները վարակում են մաշկը։ Fannia-ն ազդում է ստամոքսա-աղիքային համակարգի և միզային համակարգի վրա։ Phonnia-ն և Wohlfahrtia-ն կարող են վարակել բաց վերքերն ու խոցերը, Oestrus-ը ներգործում է աչքերի վրա, իսկ Cochliomyia-ն ներթափանցում է շնչուղիներ և վարակում վերջիններիս։

Մարդու վարակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կա ճանճերի 3 խումբ,որոնք առաջացնում են միազներ՝

  • Calliphoridae-ի ընտանիք
  • Oestroidea ենթընտանիք՝ գլխավորապես բոռերը (Gasterophilidae)
  • Մոխրագույն մսաճանճերի ընտանիք (Sarcophagidae)

Ճանճերի խմբեր, որոնք հազվադեպ կարող են առաջացնել միազներ՝

  • Anisopodidae-ի ընտանիք
  • Piophilidae-ի ընտանիք
  • Stratiomyidae-ի ընտանիք
  • Syrphidae-ի ընտանիք

Ճանճերի տեսակներ, որոնց համար անհրաժեշտ է փոխանցող՝

Բուժում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ենթամաշկային վնասվածքների դեպքում հնարավոր է պահպանողական բուժում։ Այլ դեպքերում թրթուրները հեռացվում են վիրահատական միջամտությամբ[1]՝ վերքի պարտադիր մշակմամբ։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Медицинская академия имени И. М. Сеченова». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ նոյեմբերի 11-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունվարի 16-ին.
  2. ««Introduction to Myiasis.» The Natural History Museum of London». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 12-ին.
  3. «Sherman, RA 2000»>Sherman, RA, Hall, MJR, and Thomas, S. «Medicinal Maggots: An ancient remedy for some contemporary afflictions.» Annual Review of Entomology 45 (2000): 55-81.
  4. «A collective analysis on 54 cases of human myiasis in China from 1995—2001». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 26-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]