Ձիթապտղի ծառ (խմբակցություն)
| Ձիթապտղի ծառ իտալ.՝ L'Ulivo | |
|---|---|
.png) | |
| Տեսակ | դաշինք[1][2] |
| Երկիր |  Իտալիա |
| Առաջնորդ | Ռոմանո Պրոդի (1995–1998, 2004–2007) Մասսիմո դ'Ալեմա (1998–2000) Ֆրանչեսկո Ռուտելլի (2000–2004) |
| Հիմնադրված | Մարտ 6, 1995 |
| Լուծարված | Հոկտեմբեր 14, 2007 |
| Քաղաքական հայացք | ձախակենտրոն |
| Նախորդ | Alliance of Progressives? |
| Հաջորդ | The Union? |
 L'Ulivo Վիքիպահեստում | |
Ձիթապտղի ծառ (իտալ.՝ L'Ulivo) հանդիսանում է 1995-2007 թվականներին իտալական մի շարք քաղաքական կուսակցությունների և ընտրական դաշինքների համար օգտագործված անվանում է։
Այս կոալիցիայի պատմական առաջնորդը և գաղափարախոսն է հանդիսացել Ռոմանո Պրոդին, ով եղել է տնտեսագիտության պրոֆեսոր և ձախակողմյան Քրիստոնյա Դեմոկրատների անդամ, 1995 թվականին անվանեց դաշինքը Ձիթապտղի ծառ և ձևավորեց դաշինքի խորհրդանիշը Արտուրո Պարիսիի հետ միասին։ 2006 թվականի ընդհանուր ընտրություններում Ձիթապտղի ծառ դաշինքը համեմատաբար զիջում էր «Միություն» դաշինքին։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ձիթապտղի ծառի կոալիցիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Պրոդիի կառավարություն (1996–1998)
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1996 թվականի ապրիլի 21-ին Ձիթապտղի ծառ կոալիցիան հաղթեց համընդհանուր ընտրությունները, դաշինք կազմելով Կոմունիստական վերածնունդ կուսակցություն հետ և արդյունքում Ռոմանո Պրոդին դարձավ Իտալիայի վարչապետ։ Սա առաջին ագամ էր 1946 թվականից սկսած, երբ իտալական կոմունիստական կուսակցությունը մասնակցություն ստացավ երկրի կառավարման հարցում և նրանց առաջնորդում էր Վալտեր Վելտրոնիին, ով էլ դարձավ փոխվարչապետ։
1996 թվականի կոալիցիան ձևավորվել է վեց կուսակցություններից։
| Կուսակցություն | Գաղափարախոսություն | Առաջնորդ |
|---|---|---|
| Ձախակողմյան դեմոկրատական ուժերի կուսակցություն | Դեմոկրատական սոցիալիզմ | Մասսիմո դ'Ալեմա |
| Իտալական ազգային կուսակցություն | Քրիստոնեական դեմոկրատիա | Ֆրանկո Մարինի |
| Իտալական վերականգնում | Ազատականություն | Լամբերտո Դինի |
| Կանաչների դաշնություն | Կանաչ քաղաքականություն | Կառլո Ռիպա դի Մեանա |
| Իտալական սոցիալիստներ | Սոցիալ դեմոկրատիա | Էնրիկո Բոսելլի |
| Իտալական միություն | Սոցիալ ազատականություն | Անտոնիո Մակկանիկո |
| Սեգնիի պակտ | Ցենտրիզմ | Մարիոտտի Սեգնի |
| Ցանց | Հակա-Մաֆիայի քաղաքականություն | Լեոլուկա Օռլանդո |
| South Tyrolean People's Party | Ռեգիոնալիզմ | Լուիս Դուրնվալդեր |
| Իտալիայի հանրապետական կուսակցություն | Սոցիալ ազատականություն | Ջիորջիո լա Մալֆա |
դ'Ալեմայից մինչև Ռուտելլի (1998–2004)
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1998 թվականի հոկտեմբերի 9-ին Պրոդիի կառավարությունը հրաժարական ներկայացրեց։ 1998 թվականի հոկտեմբերի 21-ից սկսած Ձիթապտղի ծառը գլխավորել է կառավարությունը Մասսիմո դ'Ալեմայի (1998–2000) և Ջուլիանո Ամատոյի (2000–2001) գլխավորությամբ։ Երբ դ'Ալեման դարձավ վարչապետ, նա դարձավ առաջին վարչապետը Իտալիայում և Եվրոպայում, որն ուներ կոմունիստական դիրքորոշում։
2001 թվականի մայիսի 13-ին Ֆրանչեսկո Ռուտելլի գլխավորությամբ կոալիցիան պարտվեց ընդհանուր ընտրություններում Սիլվիո Բերլուսկոնիին և նրա Ազատ տուն կոալիցիային։ 2001 թվականի ընտրությունների կոալիցիան կազմված էր վեց կուսակցություններից։
Ձիթապտղի ծառի ցանկը և դաշնություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2004 թվականի հունիսի 12-ին Ձիթապտղի ծառը, որպես Միավորված ձիթապտղի ծառի մեջ (Uniti nell'Ulivo), մասնակցեց Եվրոպայի Խորհրդարանական ընտրություններին ստանալով ձայների 31.1%-ը։ Այս ընտրություններում դաշինքը կազմված էր չորս կուսակցություններից։
2004 թվականի սեպտեմբերի 13-ին Ձիթապտղի ծառը վերակազմավորվեց Ձիթապտղի ծառ դաշնության, որն կազմված էր այն չորս կուսակցություններից, որոնք մասնակցում էին եվրոպական ընտրություններում։
Ընտրությունների արդյունքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իտալիայի խորհրդարան
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]| Պատգամավորների պալատ | ||||||
| Ընտրության տարի | ընդհանուր ձայներ | ընդհանուր քվեարկություն | ընդհանուր հաղթած տեղերը | +/– | Ղեկավար | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1996 | 15,758,981 (#1) | 42.2 | 285 / 630 |
|||
| 2001 | 16,209,944 (#2) | 43.5 | 247 / 630 |
 38
|
||
| 2006 | 11,928,362 (#1) | 31.2 | 220 / 630 |
27 |
||
| Իտալիայի Սենատ | |||||
| Ընտրության տարի | ընդհանուր ձայներ | ընդհանուր քվեարկություն | ընդհանուր հաղթած տեղերը | +/– | Ղեկավար |
|---|---|---|---|---|---|
| 1996 | 13,444,977 (#1) | 41.2 | 157 / 315 |
||
| 2001 | 13,282,495 (#2) | 39.2 | 128 / 315 |
29
|
|
| 2006 | 9,664,935 (#1) | 28.6 | 101 / 315 |
27 |
|
Եվրոպական խորհրդարան
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]| Եվրոպական խորհրդարան | ||||||
| Ընտրության տարի | ընդհանուր ձայներ | ընդհանուր քվեարկություն | ընդհանուր հաղթած տեղերը | +/– | Ղեկավար | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | 10,105,836 (#1) | 31.2 | 24 / 78 |
|||
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Donald F. Busky (2002). Communism in History and Theory: The European Experience. Greenwood Publishing Group. էջ 57. ISBN 978-0-275-97734-4. Վերցված է 2013 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ Mario B. Mignone (2008). Italy Today: Facing the Challenges of the New Millennium. Peter Lang. էջ 58. ISBN 978-1-4331-0187-8. Վերցված է 2013 թ․ հուլիսի 24-ին.