Հիրկանյան թխկի
Առաջարկվում է այս և Թխկի հիրկանյան հոդվածները միացնել իրար: (քննարկում) |
Հիրկանյան թխկի | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
Acer hyrcanum | ||||||||||||||
|
Հիրկանյան թխկի, թխկազգիների ընտանիքի, թխկի ցեղի տերևաթափ ծառ։
Նկարագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երիտասարդ ճյուղերը և ընձյուղները մերկ են, կարմրադարչնագույն։ Տերևները 5 բլթականի են, 4,5—9 սմ երկարությամբ և մի փոքր ավելի լայնությամբ։ Վերևի կողմից մուգ կանաչավուն են, ներքևից՝ բաց գույնի։ Ծաղիկները դեղնավուն են, մանր, հավաքված վահանակներում։ Թևապտուղները մերկ են, 2,5-4,5 սմ երկարությամբ, գրեթե զուգահեռ դասավորված, դեղնագորշավուն։ Ծաղկում է հունիսին, պտուղները հասունանում են սեպտեմբերին։ Արտակարգ չորադիմացկուն և երաշտադիմացկուն ծառատեսակ է։ Հիրկանյան թխկին մեծ արժեք է ներկայացնում հատկապես չոր և շոգ շրջանների բնակավայրերի կանաչապատման և արհեստական անտառներ ստեղծելու գործում։ Սակայն ներկայումս դեռևս մշակության մեջ չի ներդրվել։ Քանի որ առատ բնային մացառներ է տալիս, միանգամայն հեռանկարային է նաև հակաէրոզիոն նպատակներով օգտագործելու համար, հատկապես ձորակների, փլվածքների, լիցքերի, քարքարոտ, անբերրի լանջերի ամրացման նպատակով։
Տարածվածություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Տարածված է Կովկասում, Փոքր Ասիայում, Իրանում, Թուրքիայում։ Հայաստանի սահմաններում հանդիպում է Վայքում, Զանգեզուրում, Մեղրիում, կաղնեբոխային խառն անտառներում՝ մինչև 1800 մետր բարձրությունների վրա։
Օգտագործում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնափայտը բավականին ամուր է և օգտագործվում է ատաղձագործության մեջ ու խառատային գործում[1]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Լ․Վ․ Հարությունյան, Քո շրջապատի ծառերը,Սովետ․ գրող, 1983