Հարություն Խաչատրյան (մանկավարժ)

Հարություն Խաչատրյան;
Ծնվել է	1921
Ծննդավայր	Տաշտուն, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան
Մասնագիտություն	մանկավարժ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հարություն Խաչատրյան (այլ կիրառումներ)

Հարություն Թովմասի Խաչատրյան (1921, Տաշտուն, Հայաստան), հայ մանկավարժ, ԽՄԿԿ անդամ (1941), Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողությունների մասնակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հարություն Խաչատրյանը ծնվել է 1921 թվականին, Մեղրու շրջանի Տաշտուն գյուղում։ 1930 թվականին հոր մահից հետո Հարությունը ուսմանը զուգընթաց կատարել է տարբեր աշխատանքներ։ Ավարտել է Լիճքի միջնակարգ դպրոցը և 1939 թվականին ընդունվել Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը, առաջին կուրսից 1939 թվականին զորակոչվել է կարմիր բանակ, ծառայել է Արևմտյան Բելոռուսիայի Սլոնիմ քաղաքում, 10-րդ բանակի 29-րդ դիվիզիայի 106-րդ հետևակային գնդում։ Սովորել է գնդի դպրոցում, ստացել սերժանտի կոչում^[1]։

10-րդ բանակի 304-րդ առանձին զենիթային դիվիզիայում նշանակվել է մարտկոցի հրամանատար և պատերազմի սկզբին մասնակցել Բրեստի պաշտպանության համար մարտական գործողություններին, որի համար պարգևատրվել է «Խիզախության համար» մեդալով, ապա մասնակցել է Սմոլենսկի, Մոսկվայի պաշտպանությանը։ Խիզախության համար պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով և «Խիզախության համար» երկրորդ մեդալով։ 1941 թվականի նոյեմբերի 6-ին Մոսկվայի պաշտպանության օրերին ընդունվել է կուսակցության շարքերը։ 1945 թվականին Խաչատրյանը Անդրբայկալյան ռազմաճակատի զորամիավորման կազմում մասնակցել է Ճապոնիայի բանակի ջախջախմանը^[1]։

1945 թվականի վերջին Խաչատրյանը զորացրվել է բանակից։ 1946 թվականին աշխատել է Մեղրու շրջանի Տաշտուն գյուղի 8-ամյա դպրոցում ռուսաց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ Ավարտել է Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետը և նույն դպրոցում շարունակել աշխատել ուսմասվար, դպրոցի տնօրեն^[1]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարմիր աստղի շքանշան
«1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
«Խիզախության համար» կրկնակի մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք։ Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի։ Երևան, «Լույս», 1987:

[haygirk-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք։ Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի։ Երևան, «Լույս», 1987:

[1]