Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հանցավիչի (բելառուս․ ՝ Ганцавічы , (ռուս. ՝ Ганцевичи , լեհ. ՝ Hancewicze , լիտ. ՝ Gancevičai ), քաղաք, նույնանուն շրջանի վարչական կենտրոն Բելառուսում ՝ Բրեստի մարզում ։ Ընկած է Պինսկից 96, Մինսկից ՝ 190 կիլոմետր հեռավորության վրա։ Քաղաքի մերձակայքում է գտնվում ռուսական ռադարային ռադիոտեղազննման «Վոլգա» ռազմակայանը։ Հանցավիչիից 3 կիլոմետր հեռավորության վրա գործում է Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի բուսաբանական այգու փորձարարական բազան, որտեղ հիմնականում ուսումնասիրվում են հանրապետությունում լայնորեն մշակվող հատապտուղների թփեր։
Հանցավիչին հիմնադրվել է 1898 թվականին Պրիպյատ գետի Ցնա վտակի ափին։ Քաղաքի հիմնադրումն ու զարգացումն առնչվում է Բառանովիչի-Հանցավիչի-н Լունինեց երկաթուղու կառուցմանը 1884 թվականին ։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի նախօրյակին բնակչության 60%-ը հրեաներ էին։ 1920-1930-ական թվականներին Հանցավիչիում կային չորս սինագոգ , հրեական գրադարան, որբանոց, դպրոց։ Գերմանական ֆաշիստների տիրապետության շրջանում՝ 1941 թվականի հունիսի 29 -ից մինչև 1944 թվականի հուլիսի 7 -ը, նացիստներն այստեղ սպանել են շուրջ 3.500 հրեա, այդ թվում՝ 1.500 կին և 850 երեխա[ 2]
1897 — 633[ 3]
1909 — 1026[ 4]
1970 — 5 200[ 5]
1973 — 6 900
1991 — 14 500[ 6]
2006 — 14 700
2008 — 14 800
2015 - 14 043[ 7]
Բնակչության ազգային կազմը ըստ 2009 թ. մարդահամարի տվյալների[ 11]
всего (2009)
բելառուսներ
ռուսներ
լեհեր
ուկրաինացիներ
հայեր
13894
12985
93,46%
499
3,59%
204
1,47%
134
0,96%
26
0,19%
թաթարներ
ադրբեջանցիներ
ղազախներ
տաջիկներ
ուզբեկներ
10
0,07%
6
0,04%
6
0,04%
2
0,01%
2
0,01%
Բնակչության ազգային կազմը ըստ 1959 թ. մարդահամարի տվյալների[ 12]
всего (1959)
բելառուսներ
ռուսներ
լեհեր
ուկրաինացիներ
հրեաներ
3558
2524
70,94%
552
15,51%
309
8,68%
100
2,81%
58
1,63%
↑ Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа — Belstat , 2024. ↑ «Yahad - in Unum» .↑ Малішэўскі, У.А.; Пабока, П.М. (1991). Ганцавічы // Нашы гарады: грамадска-палітычнае даведачнае выданне . Мінск: Народная асвета. ↑ Віталь Герасіменя. Першыя крокі на Ганцавіцкі краязнаўчы музэй ↑ Прохоров, А.М. (1969). Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. ↑ Шишков, В.П. (1998). Большой энциклопедический словарь ↑ Statistical Bulletin «Численность населения на 1 января 2015 г. и среднегодовая численность населения за 2014 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа». ↑ Беларуская Савецкая Энцыклапедыя: у 12 т. / гал. рэд. П. У. Броўка. — Т. 12: БССР. — Мн.: Беларуская Савецкая Энцыклапедыя, 1975. — С. 697.
↑ Статистический ежегодник Брестской области. — Կաղապար:Мн. : Национальный статистический комитет Республики Беларусь, 2018. — С. 39–41.
↑ Статистический ежегодник Брестской области. — Կաղապար:Мн. : Национальный статистический комитет Республики Беларусь, 2013. — С. 42–44.
↑ Перепись населения 2009. Национальный состав Республики Беларусь. Том 3 Արխիվացված 2019-02-18 Wayback Machine . — Կաղապար:Мн. , 2011 — С. 106—127.↑ НАРБ . Ф. 30, оп. 5, д. 7304, л. 18.
Բելառուս
