Հարություն Հազարյան
| Հարություն Հազարյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1887 |
| Ծննդավայր | Կեսարիա, Թուրքիա |
| Մահացել է | 1981 |
| Մահվան վայր | Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն | մշակութային գործիչ |
Հարություն Հազարյան (1887, Կեսարիա, Թուրքիա - 1981, Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), հայազգի մշակութային գործիչ, արվեստի գործերի նմուշահավաք։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հարություն Հազարյանը ծնվել է Թուրքիայի Կեսարիա քաղաքում 1887 թվականին (մեկ այլ աղբյոււրի համաձայն՝ 1881 թվականին[1]):
1917 թվականին առևտրական գործով մեկնել է Ամերիկա, ապրել է Նյու Յորքում, որտեղ էլ զբաղվել է արվեստի գործեր հավաքելով։ Տարիների ընթացքում հավաքել է հայ և օտար նկարիչների գործերի, հին դրամների, իրերի, ձեռագրերի մեծ ու արժեքավոր հավաքածու։ Հավաքածուի մեջ են մտնում 15-16-րդ դարերի իտալացի ականավոր հայտնի արվեստագետների, ֆրանսիական դասական նկարիչների գործեր, հախճապակու նմուշներ, Տիգրան Մեծի և կիլիկյան հայ թագավորների դրամներ, Այվազովսկու, Փանոս Թերլեմեզյանի և ուրիշ հայ նկարիչների աշխատանքներ։
Այդ նմուշներից Հարություն Հազարյանը ուղարկել կամ անձամբ է տարել է և նվիրել Հայաստանի ազգային պատկերասրահին, Մատենադարանին։ Մատենադարանին է նվիրել հայ և օտար լեզուներով 30 ձեռագիր, հնատիպ գրքեր[2][3], էջմիածնին՝ մի քանի տասնյակ իրեր, Հայաստանի ազգային պատկերասրահին՝ Վանո Խոջաբեկյանին 35 մատիտանկար և այլ աշխատանքներ։
Հարություն Հազարյանի կատարած նվիրատվությունը քանակի և որակի առումով ամենահարուստն է Մատենադարանի նվիրատվությունների պատմության մեջ[4]։
Հարություն Հազարյանը մահացել է 1981 թվականին Նյու Յորքում[5]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Ստեփանյան Գառնիկ։ Կենսագրական բառարան. հայ մշակույթի գործիչներ, երեք հատորով։ հատոր Բ, Ժ-Մ։ Երևան։ Սովետական գրող։ 1981, էջ 134
- ↑ տե՛ս Տէր-Վարդանեան Գ., Օննիկ Եգանեան աշխատութիւններ, Մաշտոցեան Մատենադարանի Ձեռագրական Հաւաքածուները, Մասն Բ, Երեւան, 2014, էջ 11, 287-294
- ↑ «Պատմական ակնարկ». ՄԱՏԵՆԱԴԱՐԱՆ. 2020 թ․ օգոստոսի 18. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Տէր-Վարդանեան Գ., նշվ. աշխ., էջ 11-12։
- ↑ «ՄԻՋՆԱԴԱՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՆՎԻՐՅԱԼՆԵՐԻ ԲՆԱԳԱՎԱՌ Է / Աելիտա ԴՈԼՈՒԽԱՆՅԱՆ». Գրական Թերթ. 2015 թ․ մարտի 27. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 28-ին.