Կարոլ Անտոնևիչ
Կարոլ Անտոնևիչ լեհ.՝ Karol Antoniewicz | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 6, 1807[1] |
Ծննդավայր | Nova Skvariava, Գալիցիայի և Լոդոմերիայի թագավորություն, Ավստրիական կայսրություն |
Վախճանվել է | նոյեմբերի 14, 1852[2][3] (45 տարեկան) կամ նոյեմբերի 13, 1852[1] (45 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Օբրա, Պլզենի մարզ, Պրուսիայի թագավորություն |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ և կաթոլիկ քահանա |
Լեզու | լեհերեն |
Քաղաքացիություն | Լեհաստան և Ռուսական կայսրություն |
Կրթություն | Լվովի Ի․ Ֆրանկոյի անվան ազգային համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ (1827) |
Karol Antoniewicz Վիքիպահեստում |
Կարոլ Անտոնևիչ (լեհ.՝ Karol Antoniewicz, նոյեմբերի 6, 1807[1], Nova Skvariava, Գալիցիայի և Լոդոմերիայի թագավորություն, Ավստրիական կայսրություն - նոյեմբերի 14, 1852[2][3] կամ նոյեմբերի 13, 1852[1], Օբրա, Պլզենի մարզ, Պրուսիայի թագավորություն), ծագումով հայ լեհական բանաստեղծ, արձակագիր, ճիզվիտների կրոնական միաբանության անդամ։
Սերել է Ֆոն Անտոնովիչ դը Բոլոզ ազնվական ընտանիքից, որոնց նախնիները Եվրոպա են գաղթել Անիից։ Լվովի համալսարանում ստացել է իրավաբանական կրթություն։ 1820-ականներից տպագրվել է Լվովի «Ռոզմաիտոսցի» ամսագրում, 1827 թվականին հրատարակել «Սոնետներ» ժողովածուն։ Մասնակցել է 1830-1831 թվականների լեհական ապստամբությանը։ Ամուսնացած է եղել հայուհի Զոֆիա Նիկորովիչովայի հետ, ունեցել հինգ զավակ, որոնց մահից հետո 1844 թվականին վանական է դարձել և նվիրվել քարոզչությանը։ Գրել է մեծ տարածում գտած հոգևոր երգեր։
Երկեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կարոլ Անտոնևիչի ստեղծագործությունները լույս են ընծայվել տարբեր աշխարհիկ և հոգևոր պարբերականներում.
- Sonety (Lemberg 1828);
- Bielany, poezya (Lemberg 1829);
- Stanzen eines nordischen Aschenmannes (Wien 1831);
- Listki palmowe (Wien 1834);
- Wspomnienia Mikuliczyna 1833 (Lemberg 1834);
- Majówka w Orzechówce (1845);
- Święty Isydor, oracz. Podarek dla szkółek ludu naszego (Leszno 1849);
- Obrazki z życia ludu wiejskiego dla szkółek wiejskich (Lemberg 1850);
- Czytania świąteczne dla ludu naszego (zwei Teile, Krakau 1850);
- Droga krzyżowa. Z rycinami stacyj (Krakau 1850);
- Pamiątka jubileuszu w roku 1851 (Krakau 1851);
- Ojcze nasz. Upominek missyjny dla matek i dziatek (Leszno 1852);
- Nauki i mowy przygodne miane w Krakowie (Krakau 1853);
- Wspomnienia missyjne z roku 1846 (Posen 1855).
20-րդ դարի վերջին աշխատանքները հրատարակվել են առանձին գրքերով.
- 1. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Już majowe świecą zorze…, 1990, Gazeta Niedzielna, 1990,
- 2. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Kwiat nadziei, kwiat miłości…, 1990, Gazeta Niedzielna, 1990,
- 3. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Majowe kwiecie, 1992, Gazeta Niedzielna, 1992,
- 4. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Majowe kwiecie, 1994, Gazeta Niedzielna, 1994,
- 5. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Ona czuwać będzie…, 1990, Gazeta Niedzielna, 1990.
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Wurzbach D. C. v. Antoniewicz, Karl Bołoz (գերմ.) // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Vol. 1. — S. 48.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #116315644 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 International Music Score Library Project — 2006.
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Արծվի Բախչինյան, Հայազգի գործիչներ, Ե., 2002, էջ 183։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Słowniki: Polski Słownik Biograficzny; EK; Nowy Korbut; EWoJ.
- Constantin von Wurzbach: Antoniewicz, Karl Boloz, Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. Band 1. Verlag L. C. Zamarski, Wien 1856, S. 48 f.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կարոլ Անտոնևիչ» հոդվածին։ |
|