Կարապետ Եզյան
| Կարապետ Եզյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 5, 1835 կամ 1835[1] |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | մայիսի 31, 1905 կամ 1905[1] |
| Մահվան վայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն |
| Կրթություն | Լազարյան ճեմարան և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան |
| Մասնագիտություն | պատմաբան |
Կարապետ Հարությունի Եզյան (սեպտեմբերի 5, 1835 կամ 1835[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 31, 1905 կամ 1905[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն), բանասեր, պատմաբան, բարերար, ազգային-պահպանողական։
Կյանք և գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կարապետ Եզյանը ծնվել 1835 թվականի սեպտեմբերի 5-ին՝ Մոսկվայում։ Ավարտել է Լազարյան ճեմարանը, ապա՝ Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների բաժինը։ Պաշտոնավարել է ներքին գործերի, ապա՝ լուսավորության նախարարություններում։ 1886 թվականին այցելել է Կարինի Սանասարյան վարժարան, հովանավորել այն և Նոր Նախիջևանի Գոգոյան, Թիֆլիսի Հովնանյան միջնակարգ օրիորդաց դպրոցները։ Զբաղվել է Սանասարյան և Իզմիրյան կտակների իրականացմամբ, նյութապես օժանդակել Ղևոնդ Ալիշանի «Այրարատ» և «Սիսական» աշխատությունների հրատարակությանը։
Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջաբաններով, ծանոթագրություններով հրատարակել է Ղևոնդի «Պատմություն»-ը (1887 թվական), Հովհան Դարդելի «Ժամանակագրություն հայոց»-ը (1891 թվական) և այլն։ «Ներքին կյանք հին Հայաստանի» (1859 թվական) աշխատության համար ստացել է արևելյան լեզուների մագիստրոսի գիտական աստիճան։
«Պետրոս Մեծի հարաբերությունները հայ ժողովրդի հետ»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական աշխատությունն է «Պետրոս Մեծի հարաբերությունները հայ ժողովրդի հետ» (1898 թվական) ուսումնասիրությունը։ Գրքի առաջաբանը պատմական տեսություն է ռուսական կառավարության՝ հայերի հետ ունեցած հարաբերությունների վերաբերյալ՝ Պետրոս Մեծի ժամանակաշրջանից մինչն 19-րդ դար։ Աշխատության երկրորդ մասում զետեղված են վավերագրեր, որոնք վերցված են տարբեր դիվանատներից և վերաբերում են 1698-1736 թվականներին։ Եզյանը, որոշակի տեղ հատկացնելով հայ ժողովրդի դերին ռուս-հայկական հարաբերություններում, այնուամենայնիվ, կարևոր նշանակություն է տվել անհատների գործունեությանը և կրոնական գործոնին։
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Внутренняя жизнь древней Армении ,Санкт-Петербург, 1859.
- Сношения Петра Великого с армянским народом, Санкт-Петербург, 1898.
- Ս. Էջմիածնի Մայր աթոռի և Ռուսաց կառավարութեան յարաբերութիւնների ծագումը, Թիֆլիս, 1904։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Эзов, Герасим Артемьевич (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1907. — Т. доп. IIа. — С. 898.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 486)։ 
|