Կաղապար:Օրվա հոդված/Հունիսի 10, 2015 թ.
Ամուսնությունը միջնադարյան Հայաստանում, ամուսնական իրավունքի պատմությունը միջնադարյան Հայաստանում։
4-րդ դարից սկսած մինչև 451 թվականը՝ նախքան ընդհանրական եկեղեցուց բաժանվելը հայ եկեղեցին ղեկավարվել է Աստվածաշնչով, առաքելական ու եկեղեցական ավանդույթներով ու կանոններով, Նիկիայի, Կոստանդնուպոլսի ու Եփեսոսի տիեզերական ժողովների (325-431), Անկյուրիայի, Կեսարիայի Նեոկեսարիայի, Գանգրայի, Անտիոքի, Լավոդիկեի ու Սարդիկեի արտաքին տեղական ժողովների (313-370), օտարազգի սուրբ հայրեր Բարսեղ Կեսարացու, Աթանաս Ալեքսանդրացու, ինչպես նաև հայ ազգային-եկեղեցական ժողովների և հոգևոր առաջնորդների կանոններով։
Միջնադարում որպես հասարակական-արտադրական միավոր գերիշխում էր նահապետական գերդաստանի ձևը, ուր ժառանգական իրավունքի նույնպես գերիշխող օրենքով՝ գերդաստանի ավագը գտնվում էր ղեկավարի դերում, իսկ կրտսեր անդամները՝ տղամարդ թե կին, հավասարապես ենթարկվում էին տան ավագի իշխանությանը շարունակել...