Լճի արտաքին մակերևույթը 13,3 կմ² է, երկարությունը մինչև 6,5 կմ է, լայնությունը՝ մոտ 3 կմ, բարձրությունը՝ 1931 մ, խորությունը՝ 0,8 մ[1]: Ծովի մակարդակից բարձրությունը 1927,7 մ է[2]։ Լիճը գտնվում է Ախալքալաքի սարավանդի հարավային մասի հրաբխային ավազանում[1]: Առափնյա գիծը փոքր-ինչ շեղված է: Չկան խոտեր, թերակղզիներ կամ կղզիներ: Ափերը հիմնականում ծանծաղ են, միայն հյուսիսում ափերը մի փոքր բարձրացված են: Լճում նստվածքների հաստությունը ավելի քան 30 մ է[3]: Լիճը հարուստ է բուսականությամբ: Ափամերձ տարածքներում աճում են բոշխեր: Չնայած լիճը հարուստ չէ ձկներով, տեղի բնակիչների համար այն օգտագործվում է որպես ձկնաբուծարան: Ձկնատեսակներից են կարմրախայտը, թեփուղը, կողակը: Ունի հարուստ բուսական աշխարհ: Ափամերձ տարածքներում աճում են բոշխեր: Չնայած լիճը հարուստ չէ ձկներով, տեղի բնակիչներն այն օգտագործվում են որպես ձկնաբուծարան: Ձկնատեսակներից են կարմրախայտը, թեփուղը, կողակը և արագածարժ ձուկը: Ամռանը կարելի է հանդիպել մեծ թվով ջրլող թռչունների[3]:
Լիճը սնվում է ձնհալքի ջրերով, անձրևաջրերով և ստորգետնյա ջրերով։ Նոյեմբերից մինչև մարտ ամիս լիճը ծածկված է 0,5-0,6 մ սառույցի շերտով: Ջուրն ունի թույլ կանաչավուն երանգ, թափանցիկ է, օգտագործվում է տնտեսական նպատակներով[3]:
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 13)։