Լուկա Յաղջիև

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լուկա Յաղջիև
Ծնվել էհունիսի 29, 1910(1910-06-29)
Տավրիկյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էօգոստոսի 15, 1993(1993-08-15) (83 տարեկան)
Դնեպր, Ուկրաինա
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունգիտնական
Ալմա մատերՍանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան
Պարգևներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
Լենինի շքանշան «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ)
Լենինյան մրցանակ և ԽՍՀՄ պետական մրցանակ

Լուկա Լազարի Յաղջիև (Յաղջյան) (հունիսի 29, 1910(1910-06-29), Տավրիկյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 15, 1993(1993-08-15), Դնեպր, Ուկրաինա), հրթիռաշինության բնագավառի հայ գիտնական։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1961):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուկա Յաղջիևը ծնվել է 1910 թվականի հունիսի 29-ին, Ժելյաբովկա (Նիժնեգորսկի շրջան, Ղրիմ) գյուղում։ 1932 թվականին ավարտել է Ղրիմի գյուղատնտեսության մեքենայացման տեխնիկումը, 1938 թվականին ընդունվել է Լենինգրադի պոլիտեխնիկական համալսարան, սակայն ուսումը կիսատ է թողել և կամավոր մեկնել ռազմաճակատ։ 1944 թվականի հուլիսին եղել է տեխնիկական մասի հրամանատարի օգնական, այնուհետև ավագ տեխնիկ-լեյտենանտ։ 1941 թվականի սեպտեմբերի 4-ին թեթև վիրավորվել է[1]։ 1947 թվականին զորացրվել է։ Դնեպրոպետրովսկում կառուցվող ավտոմոբիլային գործարանում եղել է առաջատար փորձաքննիչ։

1963 թվականին ավարտել է Դնեպրոպետրովսկի պետական համալսարանը։ 1947-1977 թվականներին աշխատել է «Յուժմաշ» ԱՄ-ում (Դնեպրոպետրովսկ), 1953-1960 թվականներին՝ արտադրության պետ, 1960-1965 թվականներին՝ գործարանի գլխավոր ճարտարագետ, 1965-1977 թվականներին՝ միավորման գլխավոր տնօրենի տեղակալ։ Էական ներդրում ունի միջմայրցամաքային մարտական հրթիռների, կրող-հրթիռների և տարբեր նշանակման արբանյակների մշակման ու ստեղծման բնագավառում։ Յաղջիևի ղեկավարությամբ մշակվել և իրականացվել են թռչող ապարատների, հիմնական և օժանդակ արտադրության համար նախատեսված սարքավորումների արտադրության կազմակերպչական և տեխնոլոգիական մակարդակը բարձրացնող արդյունավետ միջոցառումներ։ Յաղջիևի մասնակցությամբ մշակված տեխնոլոգիաները և նմանակը չունեցող բացառիկ սարքավորումները հնարավորություն տվեցին ստեղծել համաշխարհային գիտության ու տեխնիկայի առաջատար մակարդակին համապատասխանող թռչող ապարատներ՝ «Ցիկլոն», «Դնեպր», «Զենիթ» տիեզերական կրող հրթիռներ, Ռ-1, Ռ-2, Ռ-5Մ, Ռ-12, Ռ-12Ու, Ռ-14, Ռ-14Ու բալիստիկ հրթիռներ, Ռ-16, Ռ-16Ու, Ռ-36, ՄՌ-ՈւՌ-100, Ռ-36Մ միջմայրցամաքային հրթիռներ և այլն[2][3]։

Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ապրել է Դնեպրոպետրովսկ քաղաքում։ Մահացել է նույն տեղում, 1993 թվականի օգոստոսի 15-ին։ Թաղված է Դնեպրոպետրովսկի Սուրսկո-Լիտովսկի գերեզմանատանը։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Наградной лист
  2. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007, էջ 184-185։
  3. Саркисян А.Е. Армяне-военные ученые, конструкторы, производственники и испытатели XX века. Ер.,2005, с.104-110

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]