Ռուսաստանում ծառայության անցած (1798) պրուսական սպայի որդի։ Ծառայել է գվարդիայում, մասնակցել Ֆրանսիայի դեմ 1805—1807 թվականների պատերազմին։ 1815 թվականից եղել է առաջին բանակի շտաբի պետ, 1823 թվականից՝ Գլխավոր շտաբի պետ և կվարտիրմայստերային մասի կառավարիչ (1824)։ Շերվուդի մատնության հիման վրա Նիկոլայ I-ին հայտնել է դեկաբրիստների՝ նախապատրաստվող ապստամբության մասին և անձամբ ղեկավարել նրանց ձերբակալությունը երկրորդ բանակում։ 1828—1829 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ փաստորեն ղեկավարել է Բալկանյան ճակատի ռազմ, գործողություննևրը, իսկ 1829 թվականի փետրվարի 9-ից գլխավոր հրամանատարն էր (Վիտգենշտեյնի փոխարեն)։ Դեմ էր Բալկաններում ազգային-ազատագրական պատերազմ սկսելուն։ Եղել է 1830—1831 թվականների Լեհական ապստամբությունը ճնշող զորքերի գլխավոր հրամանատար։ Գործուն մասնակցություն է ունեցել Երևանի մարզի գաղութային կառավարման կանոնները կազմելուն։ Դիբիչը վայելել է Ալեքսանդր I և Նիկոլայ I կայսրերի վստահությունը ապաշնորհ, կաբինետային ստրատեգ էր, պրուսական ռազմական դպրոցի սան, փառամոլ և բանսարկու։ Մահացել է խոլերայից։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 377)։
.svg){kind=small}
Պրուսիայի թագավորություն և 
Ռուսական կայսրություն
Hans Karl von Diebitsch Վիքիպահեստում
