Ժան-Կլոդ Պրեսակ
Ժան-Կլոդ Պրեսակ ֆր.՝ Jean-Claude Pressac | |
|---|---|
| Ծնվել է | մարտի 3, 1944 Villepinte |
| Մահացել է | հուլիսի 23, 2003[1] (59 տարեկանում) Le Kremlin-Bicêtre |
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | ակնարկագիր, դեղագործ և քիմիկոս |
| Ալմա մատեր | Ազգային ռազմական ուսումնարան |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[2] |
Ժան-Կլոդ Պրեսակ (ֆր.՝ Jean-Claude Pressac, մարտի 3, 1944, Villepinte - հուլիսի 23, 2003[1], Le Kremlin-Bicêtre), ֆրանսիացի դեղագործ, Աուշվից (Օսվենցիմ) համակենտրոնացման ճամբարում Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նացիստների կողմից գազի խցիկներում կատարված զանգվածային սպանությունների մասին գրքերի հեղինակ:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ժան-Կլոդ Պրեսակը ծնվել է 1944 թվականի մարտի 3-ին Վիլպենտում (Ֆրանսիա): Երիտասարդ տարիքում պատրաստվել է դառնալ սպա, սակայն Ռոբերտ Մերլեի «Իմ աշխատանքը մահն է» (La mort est mon métier) գիրքը, որ պատմում է Օսվենցիմ համակենտրոնացման ճամբարի պարետ Ռուդոլֆ Ֆրանց Ֆերդինանդ Հյոսի մասին, մասին, խորը տպավորություն է թողնում նրա վրա, և դրա ազդեցությամբ նա հրաժարվում է զինվորական կարիերայից և դառնում դեղագործ:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ կատարված եղեռնի թեման շարունակել է հետաքրքրել նրան, և 1966 թվականին նա առաջին անգամ այցելում է Օսվենցիմ ճամբար՝ նպատակ ունենալով գրել վեպ ճամբարի կալանավորների մասին: Երկրորդ անգամ նա ճամբար է գնում 1979 թվականի հոկտեմբերին:
Սկզբում Ժան-Կլոդ Պրեսակը կասկածով է վերաբերվել ճամբարում զանգվածային սպանությունների մասին տեղեկություններին և համագործակցել է հայտնի ռևիզիոնիստ Ռոբեր Ֆորիսոնի հետ, ով ժխտում էր այն փաստը, թե նացիստները գազի խցիկներ են օգտագործել մարդկանց սպանելու նպատակով: Սակայն պատմական փաստաթղթերի ուսումնասիրության արդյունքում նա համոզվել է համընդհանուր պատմական փաստի ճշմարտացիության մեջ[3]:
1981 թվականին Պրեսակը հանդիպել է ֆրանսիացի հայտնի պատմաբան Պիեռ Վիդալ-Նակեի հետ, և նրանք պայմանավորվել են, որ Պրեսակն իր ուսումնասիրությունների արդյունքները կներկայացնի գիտաժողովի ժամանակ: 1982 թվականի հունիսի 30-ին Պրեսակը ելույթ է ունեցել «Նացիստական Գերմանիան ու Հոլոքոստը» գիտաժողովում:
1989 թվականին Ժան-Կլոդ Պրեսակը Բեատա Կլարսֆելդի հետ հրատարակել է «Աուշվից: Գազի խցիկների տեխնիկան ու շահագործումը» (Auschwitz, technique and operation of the gas chambers) գիրքը, որում ներկայացնում է վավերագրական փաստեր այն մասին, որ Օվենցիմում եղել են գազի խցիկներ, որոնք նախատեսված են եղել մարդկանց զանգվածային սպանությունների համար[4]:
1990 թվականին խորհրդային արխիվների բացումից հետո Ժան-Կլոդ Պրեսակը նոր փաստաթղթերի հիման վրա գրել է «Աուշվիցի դիակիզարանները: Զանգվածային սպանությունների տեխնիկան» գիրքը: ԽՍՀՄ Պետական անվտանգության կոմիտեի արխիվներում Պրեսակը գտել է ճամբարի շինարարության փաստաթղթերը՝ շուրջ 80 000 փաստաթուղթ 600 թղթապանակներում: Նա դրանց մի մասից արել է 1500 պատճեն[5]:
Գիրքն առաջին անգամ հրատարակվել է ֆրանսերեն 1993 թվականին[6]: 1994 թվականին այն թարգմանվել է գերմաներեն և լույս ընծայվել Գերմանիայում ու Շվեյցարիայում[7]: Պրեսակը հաշվել է ճամբարում զոհվածների նվազագույն թիվը՝ 631 հազարից մինչև 711 հազար մարդ[8]:
Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Jean-Claude Pressac. Les carences et incohérences du Rapport Leuchter (Deficiencies and incoherence of the "Leuchter" Report, Jour J., la lettre télégraphique juive, December 12, 1988
- Jean-Claude Pressac, Serge Klarsfeld. THE STRUTHOF ALBUM. Study of the gassing at Natzweiler-Struthof of 86 Jews whose bodies were to constitute a collection of skeletons. A photographic document. New York : Beate Klarsfeld Foundation, 1985
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Dominique Vidal.։ «Les crématoires d’Auschwitz. La machinerie du meurtre de mass» (ֆրանսերեն)։ monde-diplomatique.fr։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-09-17-ին։ Վերցված է 2012-4-5
- ↑ «The Holocaust-Denial Debate» (անգլերեն)։ mailstar.net։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-09-17-ին։ Վերցված է 2012-4-4
- ↑ Burkhard Müller-Ullrich.։ «ZEITGESCHICHTE: Die Technik des Massenmords» (գերմաներեն)։ FOCUS Online։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-09-17-ին։ Վերցված է 2012-4-3
- ↑ Jean-Claude Pressac. Les Crématoires d’Auschwitz: la machinerie du meurtre de masse, Paris, 1993 ISBN 978-2-271-05093-9
- ↑ Die Krematorien von Auschwitz: die Technik des Massenmordes, R. Piper GmbH & Co. KG Мюнхен — Цюрих, 1994 ISBN 3-492-03689-9
- ↑ «Число погибших в концентрационном лагере Аушвиц-Биркенау»։ jewniverse.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-09-17-ին։ Վերցված է 2012-4-3
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Valérie Igounet. Histoire du négationnisme en France. — Éd. du Seuil, 2000. — P. 386-391. — 691 p. — (XXe siècle). — ISBN 9782020354929
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Крематории Аушвица. Техника массовых убийств
- Պրեսակի գրքերը - der Deutschen Nationalbibliothek
