Զահրա Կամալֆար

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Զահրա Կամալֆար
Քաղաքացիություն Իրան

Զահրա Կամալֆար (անգլ.՝ Zahra Kamalfar), իրանցի փախստական կին, որը հայտնի դարձավ այն բանի համար, որ իր երկու երեխաների հետ տաս ամիս` 2006 թվականի մայիսից մինչև 2007 թվականի մարտի 14-ը ապրել է Մոսկվայի Շերեմետևո միջազգային օդանավակայանի տերմինալում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զահրա Կամալֆարը Իրանում քաղաքական ցույցերի մասնակից էր, որի համար նա ձերբակալվել էր 2004 թվականին[1], ինչպես նաև իր ամուսինը, որի հետագա ճակատագիրը, ըստ Իրան-Կանադա կոնգրեսի ներկայացուցչի, անհայտ է[2] / (ըստ Զահրայի՝ նա մահապատժի է ենթարկվել 2005 թվականի գարնանը[1]): Զահրայի հարազատների օգնությամբ, նրա երեխաները՝ դուստրը՝ Աննան և որդին՝ Դավուդը, 2005 թվականին հասցրել են փախչել Իրանի բանտից երկօրյա արձակուրդի ընթացքում և Թուրքիայով ու Ռուսաստանով հասել Գերմանիա։ Սակայն Ֆրանկֆուրտ ժամանելուց հետո գերմանական կառավարությունը մերժել է Կամալֆարի ընտանիքին քաղաքական ապաստան տալ։ Քանի որ ճամփորդական փաստաթղթերը կեղծ էին և ընտանիքը Ֆրանկֆուրտ էր ժամանել Մոսկվայից, նա գերմանական իշխանությունների կողմից արտաքսվեց Ռուսաստան։ Քանի որ Ռուսաստանի կառավարությունը նույնպես հրաժարվեց ընդունել նրանց, Զախրան և իր երեխաները սկզբում 13 ամիս անցկացրին «Շերեմետևո» օդանավակայանի արտաքսման կենտրոնում[1], իսկ դրա փակվելուց հետո էլ տաս ամիս անցկացրին օդանավակայանի տարանցիկ գոտում։ Այդ ամբողջ ժամանակահատվածում նրանք քնել են հատակին, լվացվել հանրային զուգարանում և սնվել ավիաընկերությունների նվիրատվությունների հաշվին[2]։ Վիտամինների պակասից երեխաներն անընդհատ հիվանդանում էին[1]։

2006 թվականի նոյեմբերին Ռուսաստանի իշխանությունները փորձեցին վերսկսել արտաքսման գործընթացը և Կամալֆար ընտանիքին ուղարկել Իրան, ինչի պատճառով Զահրան և Աննան փորձեցին ինքնասպան լինել[1]։ Արտաքսմանը խոչընդոտում էին հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները, որոնք դիմել էին ՄԱԿ-ի Փախստականների հարցերով գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի օգնությանը[2]։ Կամալֆար ընտանիքի պատմությունը հեռարձակվեց CNN հեռուստաալիքով։ 2007 թվականի հունվարին Զահրան և իր երեխաները բնակության թույլտվության խնդրանքով դիմեցին Կանադայի կառավարությանը, որտեղ 1997 թվականից բնակվում էր նրա եղբայր Նադերը։ Մարտ ամսին խնդրանքը բավարարվեց, և ընտանիքը չվերթով Մոսկվայից ուղարկվեց Տորոնտո, իսկ այնտեղից էլ Վանկուվեր[2]։ Մամուլը կրկին անդրադարձավ Զահրա Կամալֆարի պատմությանը վեց տարի անց, երբ Մոսկվայի օդանավակայանում հայտնվեց նոր փախստական` Էդվարդ Սնոուդենը, առանց վավեր միջազգային անձնագրի[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Leben im Transit. Seite 3/3: Zahra Kamalfar – zehn Monate in Scheremetjewo». Die Zeit (գերմաներեն). 10.07.2013. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 16-ին.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Refugees' airport saga ends
  3. «5 знаменитых жителей аэропортов». Интерфакс. 24 июля 2013. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 16-ին.
    Lukas I. Alpert. (2013 թ․ հունիսի 26). «Four Days In, Fugitive's Airport Stay Falls Short of Many Terminal Cases». The Wall Street Journal. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 16-ին.
    Joshi Herrmann. (2013 թ․ հուլիսի 4). «Lost in transit: Edward Snowden's worsening predicament ... where is he and where will he end up?». Evening Standard. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 16-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]