Քարահանքի թաղամաս
 | |
|---|---|
| Երկիր |  Հայաստան |
| Կարգավիճակ | թաղամաս |
| Մտնում է | Երևանի Կենտրոն վարչական շրջանի մեջ |
.png) | |
Քարահանք՝ հին Երևանի թաղերից մեկը։ Այն գտնվում էր քաղաքի հարավարևելյան մասում ու կենտրոնական՝ Շահար թաղամասից բաժանվում էր ներկայիս Նալբանդյան փողոցով։ 19-րդ դարի դրությամբ մոտավորապես զբաղեցնում էր ներկայիս Նալբանդյան — Չարենց — Նար-դոս — Արշակունյաց — Անգլիական այգի տարածքը։
Ժամանակին հայերը դա անվանել են Քարահանքի թաղ՝ տեղի քարահանքի պատճառով։ Ինչպես շատ թաղերի անունները, այնպես էլ Քարահանքի թաղի անունը պարսից տիրապետության օրոք՝ փոխվեց և կոչվեց «Դամըռ–Բուլաղ»՝ պարսկերեն՝ «երկաթ-աղբյուր»։ Երևանի այդ մասում եղած աղբյուրի ջրերը՝ երկաթի բաղադրություն էին պարունակում։ Դամըռ-Բուլաղը հայտնի էր նաև իր այգիներով։
Հիմնադրվել է 1603 թվականին Պարսկաստանից ներգաղթած թյուրքական ցեղերի կողմից[1]։
Դամըռ-Բուլաղի այգիներից բացի Երևանը շրջապատում էին Կոնդի, Դալմայի այգիները, Սարդարի բաղը և այլն։ Այգիների գոյությունը պայմանավորված էր բնական բարենպաստ պայմաններով՝ ջերմություն, հող և ջուր։
Քարահանքում եկեղեցիներ չեն կառուցվել, ու բնակչությունը գրեթե ամբողջովին եղել է մուսուլմանաբնակ։ Թաղամասում կառուցվել է 4 մզկիթ՝ Մահմադ Սարդիպ խանի մզկիթ, Հաջի Նովրուզ Ալի Բեկի մզկիթ, Հաջի Ջաֆարի մզկիթ ու Դեմիրբուլաղի մզկիթ։
Այստեղ 1926 թվականին բացվեցին նորքարեդարյան մշակույթի հետքեր[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Երևան քաղաքի պատմության թանգարան. Երևանի տարեգրությունը.
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 2 [Դ-Կ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 231 — 992 էջ։